“งานนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่พ่อเลี้ยงสันชัย แหย่ใครไม่แหย่ดันมาแหย่เสือหลับอย่างผู้พันสิงหนาท”
กรินทร์ห่อไหล่เข้าหากันด้วยนึกหวาดกลัวแทนพ่อเลี้ยงสันชัยที่ขยันราวีหาเรื่องไม่เลิก เกือบห้าปีแล้วที่พ่อเลี้ยงสันชัยตามตอแยเพราะต้องการซื้อที่ดินผืนงามของผู้พันสิงหนาทให้ได้ แต่เมื่อถูกปฏิเสธไม่ขายที่ดินนับร้อยไร่ให้ พ่อเลี้ยงสันชัยจึงใช้วิธีแบบหมาลอบกัดแทนการพูดจากับผู้พันหนุ่ม แต่พ่อเลี้ยงสันชัยหารู้ไม่ว่าเป็นการรนหาที่ตายที่บังอาจมาทำอวดเก่งอวดอำนาจกับอดีตนักฆ่า
ซองสีน้ำตาลที่นอนสงบนิ่งอยู่บนโต๊ะไม้สักตัวใหญ่ทำเอากรินทร์ชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวลงจากเรือนเมื่อได้เห็นปลายทางที่ส่งมาจากอเมริกาไม่ต้องเปิดอ่านก็รู้ว่าเอกสารที่ถูกบรรจุอยู่ข้างในต้องเป็นข้อมูลและภาพถ่ายของสาวน้อยนามว่ารัณชิดา
“เฮ้อ เมื่อไรผู้พันจะตัดใจจากคุณรัณชิดา ถ้าหากเธอรู้ว่าผู้พันมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อเธอ เธอคงเกลียด
