Havanın hafif esen sıcak rüzgârı altında kahvaltısını yapmakta olan Seymen daha şimdiden şehre alışmıştı.
İlk zamanlar sıcak ve yapacağı işlerin ağırlığıyla öfkeleniyordu ama şuan durumu iyi gibiydi. En azından Sancar'ın huzuru kaçmış, Alpay bundan memnun kalmıştı. Tabii bu onun için yeterli değildi. Kendisinin yanı sıra gönderdiği adamlar da vardı. Sancar'ı dört bir koldan tutup yok etmek istiyordu. Ağa son nefesini vermedikçe, rahatlamayacaktı.
İnce belli bardaktaki çayını bitirip önünde oturan adamına doğru uzattı. Bardağı doldurulurken sırıtarak söze girdi.
"Akrebin kuyruğunu kestikten sonra bakarsın buralara bir ağa lazım olur, ha Baki?"
"İcabına bakarsın abi." diye gülümseyerek cevap verdi Baki.
İki adamın keyfi yerindeydi. Nasıl olmasındı, Sancar ağa usul usul düşecekti.
Seyme
