รสิกาก้าวเข้าไปภายในห้องโถงโดยมีถาดของว่างถืออยู่ในมือ เห็นเจ้าคุณรามณรงค์เดชนั่งอยู่ที่ชุดรับแขก มีชรินทร์บุตรชายนั่งอยู่เคียงข้าง ส่วนด้านตรงข้ามมีชายวัยกลางคนร่างผอมสูงที่น่าจะมีวัยไล่เลี่ยกับท่านเจ้าคุณนั่งอยู่ ครั้นเห็นใบหน้าของเจ้าพระยาพิริยะศักดิ์ชัดเจนเมื่อเข้ามาใกล้ๆ หญิงสาวหลงยุคก็ให้นึกทึ่งอยู่ภายในใจ
อุแม่เจ้า! เจ้าคุณที่เธอพบทั้งสองท่านในเวลานี้ไม่ยักเหมือนในละครที่เคยดูเลยสักคน อายุก็ยังไม่มาก ซ้ำยังหนุ่มฟ้อแถมหล่อเฟี้ยวกันทั้งนั้น
เจ้าคุณพิริยะศักดิ์สวมชุดกางเกงแบบฝรั่งสีครีม เสื้อคอกลมสีขาว มีหมวกสักหลาดวางอยู่บนตัก ดวงหน้าคมสันสมวัย เส้นผมสีขาวที่เห็นอยู่ประปรายทั่วทั้งศีรษะนั้นกลับช่วยเพิ่มบุคลิกให้ดูดียิ่งขึ้นไปอีก
ไม่รู้ว่าเจ้าคุณหล่อๆ แบบนี้จะมีภรรยากี่คนกันหนอ รสิกาคิดในใจอย่างขันๆ เธอวางถาดของว่างในมือลงบนโต๊ะ และรับถาดกาแฟจากชุ่มที่คลานเข่าปราดๆ เข้ามาวางไว้ข้างๆ
