หญิงสาวหลงยุคมองแล้วพอจะคาดเดาได้ว่าผู้หญิงสองคนนี้ คนเดินนำหน้าคงเป็นคุณบุษรินภรรยาใหม่ของท่านเจ้าคุณซึ่งเป็นแม่เลี้ยงของการะเกดเป็นแน่แท้ ส่วนอีกคนคงเป็นลูกสาวที่ชื่อบุษยา เพราะหน้าตาและท่าทางของทั้งคู่ฉายแววร้ายกาจออกมาตามที่จวงบอกไว้ไม่มีผิด โดยเฉพาะดวงตาวาววับของฝ่ายแรกที่จ้องเขม็งมายังเธอ พร้อมทั้งแสดงกิริยาอาการไม่พอใจออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน
คนถูกจ้องอย่างรสิกาหาได้กลัวเกรงไม่ ทั้งยังจ้องกลับไปเขม็งเช่นกัน จนอีกฝ่ายต้องหลบสายตาลงโดยพลัน
ให้มันรู้ซะบ้างว่าไผเป็นไผ!
“ดิฉันดีใจจังเลยเจ้าค่ะท่าน ที่กลับมาทันเวลาอาหารค่ำพอดี ตอนนั่งอยู่บนรถม้าหนูบุษยาก็เร่งรัดมาตลอดทาง กลัวว่าจะมาไม่ทันรับประทานอาหารค่ำพร้อมเจ้าคุณลุงกับคุณพี่” คุณบุษรินพูดเสียงอ่อนเสียงหวานไม่แพ้รอยยิ้มที่ตามมาแล้วจึงทรุดลงนั่งข้างชรินทร์
บุษยาเหลือบมองอาหารบนโต๊ะแล้วจึงพูดเสียงอ่อนหวานไม่แพ้มารดา
“ใช่แล้วเจ้าค่ะเจ
