"ผมชื่อเดเนียล ไอ้ดินคงบอกคุณแล้วสินะ"
มือของคนตรงหน้ายกขึ้นมาจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปมองหน้าเขา แววตาของเขามันช่างเหมือน...เหมือนกับพี่ดินเลย
"คุณสวยจัง ผมชอบคุณ^_^" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ฉันอีกครั้ง
ฉันได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่กล้าขยับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รอยยิ้มของเขามันเหมือนกำลังสะกดฉันไว้อยู่เลย
เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน
"แล้วพบกันใหม่นะครับ^_^"
พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องฉันไป เห็นแบบนั้นฉันก็ทรุดตัวลงกับพื้นแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
เหมือนว่าเขาจะจงใจเข้าหาฉัน ความรู้สึกมันบอกแบบนั้น เขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่นะผู้ชายคนนี้
เขาดูลึกลับแถมพิลึกแปลกๆ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนฉันก็มักจะเจอเขาเสมอ ซึ่งมันดูแปลกเกินกว่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ และที่สำคัญเขาเป็นคู่อริกับพี่ดินอีกต่างหาก
แกร่ก!
ยังไม่ทันที่ฉันจะหายใจหายคอได้สะดวกประตูห้องก
