พี่ดินกำชับเอวฉันไปกอดแน่นพร้อมกับจ้องหน้าเดเนียลแบบไม่ละสายตา แต่เดเนียลเขาแทบจะไม่มองหน้าพี่ดินเลย เพราะเขาเอามองหน้าฉันตลอดเวลา แถมยังยิ้มหวานให้ฉันอีก เขาไม่รู้ตัวเลยหรือไงว่ารอยยิ้มของเขามันน่ากลัวมากแค่ไหน
จากมือที่กอดเอวฉันอยู่ของพี่ดินก็เปลี่ยนมาเป็นจับแขนฉันแล้วกระชากแทน แถมยังแรงจนร่างฉันเซถลาไปตามแรงดึงกระชากของเขา คนที่อยู่ในงานเริ่มหันมาจ้องมองเราทั้งคู่เป็นตาเดียว
พี่ดินเขาลากฉันมาที่ด้านหลังของโรงแรมที่จัดงาน แล้วก็เหวี่ยงแขนฉันเเรงๆ จนฉันเซเกือบจะล้ม ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดท้วงอะไรเขา พี่ดินก็ดันร่างฉันให้ไปติดกับกำแพงแล้วบีบปลายคางฉันอย่างแรง
"อื้อ พี่ดินบัวเจ็บ" ฉันพยายามแกะมือเขาออกจากปลายคาง แต่อย่างฉันจะไปสู้แรงเขาได้ที่ไหนกันล่ะ ทำไมเขาชอบทำอะไรรุนแรงกับฉันตลอดเลยเนี่ย
"คุณนัดกับมัน?" พี่ดินมองฉันอย่างคาดโทษ อะไรที่ทำให้เขาคิดว่าฉันนัดกับเดเนียลได้เนี่ย ฉันเริ่มจะ
