สองร่างฟื้นฟูบ้านเรือนชาวบ้านก่อนอื่นใด ยังมิใส่ใจพระราชวังนัก ภายในพระราชวังก็ปล่อยผู้คนเก็บกวาดไป ชาวบ้านล้วนต้องการผืนผ้าห่มนอนและอาหารเพียงนั้น เมืองถูกเผาจากผู้คนสายเลือดเดียวกันช่างน่าอนาถยิ่ง ซื่อหยูถอนหายใจออกมาเบาๆ นางมิห่วงทารกของนางนัก เพราะบิดานางนั้นแข็งแกร่งมากยิ่งในยามนี้ ยามที่จักรวรรดิปลอดปัญหาทั้งปวง ค่อยนำทารกกลับคืนสู่อกตนเช่นนั้นย่อมปลอดภัยกว่า ร่างหนากอดรัดนางแน่น ยามเสด็จกลับคืนสู่เส้นทางกลับวังหลวง ร่างหนาพานางไปท่องเที่ยวตามเส้นทางที่จะกลับคืนไป ในตำหนักด้านนอกนั้นมีสตรีมากมายล้นตำหนักเฉกเช่นเคย ร่างงดงามเดินไปมาใส่เสื้อผ้าบางเบาขยับมาเบียดชิดองค์จักรพรรดิ ดันร่างจักรพรรดินีออกอย่างโง่งม ร่างหนาตบมือลงบนมือนุ่มๆทั้งหลายเบาๆ "นางคือจักรพรรดินี พวกเจ้ามิอาจทำเช่นนี้กับนางได้ ข้าจะมิร่วมอภิรมย์ใดๆกับพวกเจ้าในครานี้ อย่าได้ออกมาให้ข้าพบอีก ตลอดยามที่ข้านั้นอยู่