หลวนเจิ้งหัวเราะเบาๆและกดแทรกนิ้วมือลงควานไปมาในความรัดรึงของหญิงสาว ดึงนิ้วเข้าออกเรื่อยๆ ยามดึงออกช้าๆก็กระแทกเข้าลึกไปจนสุดโคนนิ้ว
ใบหน้าของคุณหนูถังบิดเร่าทรมานยิ่ง ความงามที่นิ่งสงบ กลับกลายเป็นสตรีร่านร้อนทุรนทุรายสิ้น นางดูดรัดสั่นกระตุกถี่ๆ หลวนเจิ้งหัวเราะคิกและดึงนิ้วมือของตนนั้นมาดูดเลียเบาๆ จ้องมองดวงตาสั่นไหวแล้วกระซิบเสียงแหบพร่าลงไป
"ถ้ามิอยากให้ผู้ใดรู้ว่าเจ้าแปดเปื้อนแล้ว จงแอบออกมาหาข้าที่วังสุ่ยเซียนเสียในทุกวัน มิเช่นนั้นข้าจะแพร่งพรายมันออกไป คู่หมั้นของเจ้าคงอกแตกตายเป็นแน่แล้ว "
ร่างหนาขบฟันลงไปบนใบหูของนางช้าๆ และชักนิ้วเข้าออกในร่างของนางอย่างพึงพอใจ ดูดดึงยอดอกของนาง ทั้งดูดทั้งขบทั้งขยับปลายลิ้นระรัว ร่างบางสั่นสะท้านบีบรัดนิ้วแกร่งอย่างรุนแรงมิหยุดยั้ง
คุณหนูถังตัวสั่นเหมือนลูกนกน้ำตาริน ยามที่บุรุษปลดปล่อยนาง ร่างหนาให้คนมาแต่งกายให้นางใหม่ เกล้าผมอย่างงดง
