งานสมรสพระราชทานของคุณหนูถังอวี้หลานและองค์ชายสิบห้า จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่นัก
คุณหนูถังถูกมารดาจับแต่งกายอย่างงดงามยิ่งในยามที่นางนั้นลืมตาตื่น ผืนผ้าตัวในชุดวิวาร์ของนางช่างน่าอายนัก ผืนผ้าโปร่งบางคลุมทับด้วยผืนผ้าหนาหนักที่ปักลวดลายนกยวนยาง
ร่างหนาสวมชุดเจ้าบ่าวสีแดง ขี่ม้ามาพร้อมองครักษ์นับร้อยและผู้คนแบกหามสินสอดมามากนัก ใบหน้าของผู้คนสกุลถังแย้มรอยยิ้มบาน บุตรสาวของตนมีวาสนายิ่ง ได้พบความสุขแล้วในยามนี้
มารดาหวีมาผมให้และสั่งสอนเรื่องในเรือนหอกับนาง อวี้หลานใบหน้าแดงซ่าน นางหลบสายตาของมารดา มารดานางหัวเราะเบาๆและกอดรัดบุตรสาวจนแน่น
"นับจากนี้เจ้าจะต้องเป็นสตรีขององค์ชายสิบห้า มารดาขอให้เจ้าโชคดียิ่งนัก หากมีสิ่งใดหนักหนา จงกลับมาหามารดาที่จวน มารดาจะแก้ไขให้เจ้า มิทอดทิ้งเจ้าไว้เพียงลำพัง"
อวี้หลานกอดมารดาของนางและมารดาคลุมผ้าปิดหน้าเจ้าสาวให้ จับจูงนางขึ้นเกี้ยวสิบแปดคนหามอย่างย
