PLAY WITH ME 02
*********************************
อีกแล้ว โดนด่าว่าแรดอีกแล้ว ฉันยังไม่ได้เอาวิชาความแรดของตัวเองออกมาใช้เลยนะ
แต่ไม่เป็นไรยอมให้ด่าว่าแรดก็ได้เพราะฉันก็ยอมให้แค่พี่มังกรคนเดียวเท่านั้นแหละ ก็ลองให้คนอื่นมาด่าฉันว่าแรดดูสิฉันเองก็คงไม่ยอม
พี่มังกรมาส่งฉันที่หอแต่ฉันไม่ยอมลง ฉันบอกแล้วไงว่าจะไปลงที่หอพักเขาแล้วฉันจะนั่งแท็กซี่กลับมาเอง
ฉันอยากตามติดชีวิตเขาว่าเขาทำอะไรบ้างเท่านั้นเอง เขาบอกให้ฉันลงจากรถเพราะเขาจะไปที่อื่นต่อ
แต่ฉันก็ไม่ยอมเขาเหมือนจะลงจากรถเพื่อที่จะลากฉันให้ออกไปจากรถของเขา แต่ฉันก็ร้องห้ามขึ้นมาเสียงดังทำให้คนที่นี่หันมามองดูเรา
ที่จริงเขาก็ยังไม่ได้จะทำอะไรหรอกแต่ฉันก็แค่เล่นใหญ่ไปก่อน เรื่องอะไรฉันจะต้องยอมเขาล่ะ ในเมื่อหน้าด้านตามอ่อยพี่เขามาตั้งหลายปีก็ด้านต่อไปสิ
“หนูอยากไปด้วยค่ะ ให้หนูไปด้วยนะคะผัวของน้อง”
“จะลงหรือไม่ลง”
“ก็บอกแล้วไงว่าหนูจะไปกับพี่ด้วยอ่ะ”
“กูจะไปนอนเอากับผู้หญิงคนอื่นเว้ย”
พี่มังกรหันมาตะคอกใส่หน้าฉันทำให้ฉันตกใจจนต้องเขยิบหนีจากเขาแทบไม่ทัน ทำไมจะต้องโมโหขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้ ฉันก็แค่ขอติดรถไปลงที่หอเขาเท่านั้นเอง
พอเห็นว่าเขาถึงห้องแล้วฉันจะกลับ คิดว่าขึ้นเสียงใส่ฉันแบบนี้แล้วจะทำให้ฉันกลัวเหรอ บอกเลยว่าไม่ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต่อว่าและด่าฉันแบบนี้หรอกนะ
มันนับครั้งไม่ถ้วนจนฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำด่าของเขาแล้วล่ะ บอกแล้วไงว่าฉันมันคนดื้อด้านไล่ให้ไปยังไงก็ไม่ไปหรอกจนกว่าจะได้เขาและได้ไข่มังกรของเขาด้วย
ฉันตั้งเป้าหมายเอาไว้แล้วไงว่าจะต้องกินไข่มังกรของเขาให้ได้ แล้วเมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะจะไปนอนเอาผู้หญิงงั้นเหรอ
ฉันต้องใส่ใจมั้ยล่ะ นั่นมันเรื่องของเขาส่วนเรื่องของฉันคือการติดรถไปลงที่หอเขาเท่านั้น
ฉันไม่ยอมลงจากรถไปง่ายๆ ทำให้คนตรงหน้าถอนหายใจออกมาเหมือนเขาเหนื่อยใจกับฉันมากที่พูดไม่รู้เรื่อง
เขาก็เลยยอมพูดจาดีๆ กับฉันอย่างจำใจเผื่อว่าฉันจะยอมเชื่อฟังเขาบ้าง
“พี่ไม่ได้กลับห้องพี่มีนัดกับเพื่อนต่อ เธอก็ลงตรงนี้ล่ะ”
“ก็หนูบอกแล้วไงว่าหนูจะไปกับพี่มังกรด้วย พี่มังกรอยู่ที่ไหนหนูก็อยู่ที่นั่น”
“เฮ้อ”
“ให้หนูไปด้วยไม่ได้เหรอคะ ก็แค่ติดรถไปด้วยเท่านั้นเอง”
“อย่าทำตัวไม่น่ารักได้ป่ะ แม่งเหนื่อยนะเว้ย”
พอได้ยินพี่มังกรพูดแบบนั้นฉันก็รู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อย แค่นิดหน่อยเท่านั้นแหละ
ฉันปลดเข็มขัดนิรภัยออกทำให้เขาหันมามองฉันทันทีที่ฉันยอมที่จะลงตรงนี้ แต่คิดว่าฉันจะยอมลงง่ายๆ หรือเปล่าล่ะ บอกเลยว่าถ้ายอมง่ายๆ ก็ไม่ใช่เมียของพี่เขาในอนาคตแล้วเว้ย
ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้พี่มังกรทำให้เขาต้องถอยหนีเพราะกลัวว่าฉันจะจูบ ถึงฉันจะแรดแต่ฉันก็ไม่ได้แอควานซ์จนถึงขั้นปล้ำผู้ชายหรอกนะ
“ถ้าพี่มังกรหอมแก้มหนู หนูจะยอมลงตรงนี้ก็ได้ค่ะ”
ฉันยื่นแก้มไปตรงหน้าอีกฝ่ายเพื่อให้เขาหอมแก้มฉัน รู้แหละว่าเขาไม่ได้อยากทำแต่เขาไม่มีทางเลือกนะ
ถ้าเขาอยากให้ฉันลงตรงนี้เขาจะต้องหอมแก้มฉันเพราะถ้าเขาไม่ทำฉันก็จะไม่ลงเด็ดขาดเลย
ฉันยิ้มกว้างรอให้อีกฝ่ายหอมแก้ม เขาถอนหายใจออกมาเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ แต่ฉันไม่สนใจหรอก
ฉันสนแค่ตัวเองจะต้องได้ในสิ่งที่อยากได้ พี่มังกรยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉัน
ที่จริงมันก็ไม่ได้เรียกว่าเป็นการหอมหรอกมันก็เป็นแค่การที่เขาเอาจมูกมาแตะแก้มฉันเท่านั้นแหละ
พอทำเสร็จเขาก็ผละออกทันทีเหมือนรังเกียจ ทีกับฉันนะทำเป็นไม่อยากอยู่ใกล้ทีกับผู้หญิงคนอื่นก็เห็นยิ้มหัวเราะใกล้ชิดออกจะบ่อยไป
นี่จะบอกอะไรให้นะเขาเป็นแบบนี้แค่กับฉันคนเดียวเท่านั้นแหละไอ้ที่เย็นชาไร้หัวใจอ่ะ
พอเป็นผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาพูดคุยกับเขา เขาก็ปกติดีทุกอย่าง ยิ้มหัวเราะพูดคุยด้วยแต่พอเป็นฉันก็ทำหน้าดุใส่ตลอดเลย
นี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องสองมาตรฐานแบบนี้ด้วย ฉันก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจเลยนะ
ก็แค่ไปจีบเขาไปอ่อยเขานิดๆ หน่อยๆ ก็เหมือนผู้หญิงที่เข้ามาจีบเขานั่นแหละ ทีผู้หญิงคนอื่นเขาก็ปฏิเสธแบบสุภาพนะ
แต่พอเป็นฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน ก็เคยถามเขาไปแล้วนะว่าทำไมต้องสองมาตรฐานด้วยฉันไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นตรงไหน
รู้ป่ะว่าคำตอบของเขาคืออะไร เขาบอกฉันว่าไม่ชอบแรดที่มีหลายนออย่างฉัน ผู้หญิงที่เข้ามาจีบเขาก็แรดเหมือนกันนั่นแหละไม่ได้แรดแค่ฉันหรือเปล่า
ฉันยอมลงมาจากรถของพี่มังกร พอลงจากรถได้เท่านั้นแหละเขาก็บึ่งรถไปเลยฉันยกยิ้มมุมปากคิดว่าฉันจะยอมปล่อยเขาไปง่ายๆ เหรอ
“หึ หนูบอกแล้วไงว่าจะเอาพี่มาเป็นของหนูให้ได้”
ฉันเดินไปเอารถของตัวเองที่หน้าหอแล้วขับตามเขา ยิ่งเขาบอกว่าไม่ได้กลับหอตัวเองฉันก็ยิ่งอยากรู้ว่าเขาจะไปที่ไหน
ฉันพยายามขับตามไม่ให้เขารู้ตัว ขับตามมาเรื่อยๆ เขาก็มาจอดอยู่ที่หอพักหนึ่ง เขาเดินลงจากรถก็มีผู้หญิงเดินออกมาจากหอ
ฉันไม่ได้ยินว่าพวกเขาพูดอะไรก็เลยลงจากรถแล้วแอบเดินตาม
อืม ตอนนี้เริ่มคิดแล้วล่ะว่าตัวเองโรคจิตจริงๆ เพราะคงไม่มีผู้หญิงคนไหนหน้าด้านเท่าฉันอีกแล้วล่ะที่ตามติดผู้ชายแบบนี้
“ไม่เห็นต้องขับรถเอามาคืนถึงที่เลย ค่อยเอาให้เราตอนเจอกันที่มหาลัยก็ได้”
ฉันจำผู้หญิงคนนี้ได้เธอเป็นเพื่อนของพี่มังกร ฉันล่ะไม่ชอบเพื่อนคนนี้ของพี่มังกรจริงๆ เลย เพราะรู้ไงว่าเธอคิดไม่ซื่ออยู่
ไอ้สายตาที่มองเขาน่ะมันดูออกได้ไม่ยากหรอกนะว่ากำลังอ่อยเขาอยู่ แต่ดูเหมือนพี่มังกรจะไม่รู้เลยนะว่าตัวเองกำลังโดนอ่อย หรือไม่ก็รู้แต่แกล้งไม่รู้ก็ได้
“ก็วันนี้เห็นพิมพ์ไม่ได้ไปเรียนก็เลยเอามาคืนให้ถึงที่ดีกว่า ยังไงก็ขอบใจสำหรับรายงานนะ”
พี่มังกรกำลังเดินกลับไปที่รถแต่ก็ถูกพี่พิมพ์จับมือเอาไว้ เห็นอย่างนั้นแล้วโคตรโมโหเลย ด่าฉันว่าแรดแล้วดูเพื่อนตัวเองสิไม่แรดเลยมั้งอ่อยเบอร์แรงกว่าฉันอีก
พี่มังกรหันกลับไปมองแล้วยิ้มเหมือนไม่ได้คิดอะไร เห็นมั้ยว่าเขาสองมาตรฐานมากแค่ไหน
ทีกับฉันไม่อยากเข้าใกล้ทีคนอื่นยินยอมให้แตะเนื้อต้องตัว คอยดูเถอะจะจับทำผัวให้ไปไหนไม่รอดเลย
[MANGKON : SAID]
“ไม่เข้าไปกินน้ำที่ห้องเราก่อนเหรอ?”
พิมพ์ชวนผมเข้าไปกินน้ำในห้องของเธอ แต่ผมปฏิเสธเพราะผมรู้ว่าเพื่อนผมคนนี้คิดยังไงกับผม
แต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลยปฏิเสธไป เพราะถ้าเข้าไปในห้องของเธอคงได้มีเด็กแรดหัวใจวายตายก่อน
ผมรู้ว่ามอร์แกนแอบตามผมมา เด็กดื้ออย่างเธอไม่มีทางยอมปล่อยผมมาง่ายๆ หรอก
เธอตามตื๊อผมมาตั้งนานทำไมผมจะไม่รู้นิสัยของเธอ และที่ผมไม่กล้าพูดจารุนแรงกับน้องเพราะรู้ว่าน้องเป็นลูกของใคร
ผมแค่ไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลัง ก็เลยพยายามอยู่ห่างจากเธอเพราะถ้าเธอต้องเจ็บเพราะผม
ผมเองก็คงต้องเจ็บตัวเพราะเธอเหมือนกัน พ่อเธอแม่งใหญ่แค่ไหนใครก็รู้จัก แค่เสิรช์หาชื่อคำว่า แทน ธนา อืม ผู้ชายคนนี้น่ากลัว
“เราเองก็อยากเลี้ยงขอบใจมังกรบ้างนะ”
“พอดีเรามีธุระต้องไปทำต่อ เอาไว้วันหลังแล้วกันนะพิมพ์”
“ทุกทีเลยนะมาหาเราแล้วไม่เข้าห้องแบบนี้ ทำไม กลัวเราจะจับปล้ำหรือไง”
“เรามีธุระจริงๆ งั้นเราไปนะ”
ผมโบกมือลาพิมพ์แล้วมองไปที่พุ่มไม้ที่มอร์แกนแอบหลบอยู่ เด็กอะไรวะแม่งโคตรแรดเลย
เธอไม่ได้เพิ่งจะมาแรดหรอกนะเธอน่ะแรดมาตั้งนานแล้ว จะมีเด็กที่ไหนกล้าเดินเข้ามาบอกชอบรุ่นพี่บ้างล่ะ
พอถูกปฏิเสธคนส่วนใหญ่จะหน้าเสียแล้วเลิกตามถูกป่ะ แต่เธอแม่งก็ยังตามอยู่อย่างนั้น จนผมเองก็เริ่มคิดแล้วนะว่าหน้าตัวเองแม่งเหมือนผัวในอนาคตเธอหรือไงตามไม่เลิก
เธอตามผมมาตั้งแต่ผมอยู่มอหกจนตอนนี้ผมอยู่ปีสามแล้วคิดดูแล้วกันว่าเธอตามผมมากี่ปีแล้ว
บางคนเปลี่ยนผัวไปสิบคนแล้วมั้งแต่เธอก็ยังตามผมอย่างนั้น ผมถอนหายใจที่ตัวเองแม่งโดนเด็กแรดตามจนไม่มีพื้นที่ส่วนตัวอยู่แล้ว
“ตามพี่แบบนี้ไม่กลัวไง?”
“...”
มอร์แกนคงรู้ว่าผมกำลังพูดกับเธอ เธอเลยยอมเดินออกมาจากพุ่มไม้แล้วยิ้มเจื่อนๆ ให้ผมเมื่อถูกจับได้ ถ้าจับไม่ได้สิแปลกแม่งเล่นตามกูตั้งสี่ปี
ผมมองจ้องหน้าคนตัวเล็กที่มองหน้าผมกลับมาเหมือนกัน ถามว่าน้องน่ารักมั้ย ก็น่ารักดีหรอกเพียงแต่ผมไม่ชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ
“ตามมาทำไม?”
“ก็แค่อยากรู้ว่าพี่มังกรจะไปไหนเท่านั้นเอง”
น้องก้มหน้ามองพื้นเมื่อถูกจับได้ แต่ผมรู้ว่าน้องไม่ได้รู้สึกผิดจริงๆ หรอก ไอ้ที่ทำหน้าเศร้าเพราะไม่อยากโดนผมด่าเท่านั้นเองแหละ
“ตามไม่ได้เหรอคะ”
“ตามพี่แบบนี้ระวังเมนส์แม่งไม่มาเก้าเดือนนะเว้ย”
“ที่พูดแบบนี้คืออยากได้หนูแล้วใช่มั้ยคะ?”
มอร์แกนกระโดดกอดผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มผมทำให้ผมดันตัวเธอให้ออกห่าง แม่งโคตรอ่อยชิบหายเลยว่ะ ที่ผมไม่ชอบมอร์แกนไม่ใช่ว่าเธอไม่สวยหรือไม่น่ารักนะ
แม่งตรงข้ามเลยล่ะเธอทั้งสวยทั้งน่ารักแต่ที่ผมไม่ชอบเธอเพราะผมมีคนที่ผมชอบอยู่แล้ว และผมก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจของเธอด้วย
ที่พยายามทำตัวไม่ดีกับเธอก็เพื่อให้เธอเลิกมาตามผมเพราะผมไม่อยากให้เธอเสียใจที่ผมรักเธอไม่ได้
แต่ดูเหมือนเธอจะดื้อจนไม่ฟังอะไรเลย และที่พูดไปเมื่อกี้ก็พูดเพื่อให้เธอกลัวแต่เธอแม่งไม่กลัวไง กูแม่งโคตรเพลียเลยว่ะมีเด็กแรดตามมาตั้งหลายปีแบบนี้
“แถวนี้มีโรงแรมอยู่นะคะไปกันเลยนะเดี๋ยวค่าโรงแรมหนูจ่ายเอง”
“น้องแม่งเป็นแรดที่มีหลายนอจริงๆ ว่ะ”
[MANGKON : SAID END]