“เควิน ลูก...ไม่ได้เจ็บตัวตรงไหนเลยใช่ไหม?”
พอมาถึง คุณหมิงหมิงรีบเดินเข้ามาหาเควินพร้อมกับมองสำรวจไปทั่วร่างกายอย่างเป็นห่วง
“ครับ ผมไม่เป็นไร”
เควินบอกขึ้น ก่อนจะมองไปที่บิดาที่ทำหน้าเคร่งเครียดโดยมีคาริสานั่งอยู่ด้วย
“แกจะทำเรื่องแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนเควิน บ้านเมืองมีกฎหมาย แกจะยกปืนยิ่งไปทั่วแบบนั้นไม่ได้ ที่นี่ไม่ใช่ฮ่องกงที่แกจะมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นเข้าใจบ้างไหมห๊ะ?”
คุณธันวาเปิดฉากพูดออกมาเสียงดัง เมื่อพยายามอดทนแล้ว แต่พอเห็นเควินเขาก็หมดความอดทนทันที
“ใจเย็นก่อนสิคะคุณ”
“คุณจะให้ผมใจเย็นเหรอ? ลูกชายผมถือปืนไล่ยิงคนอื่นไปทั่วแบบนั้น ถ้าเกิดมีคนตายจะว่ายังไงห๊ะ?”
คุณหมิงหมิงรีบเดินเข้าไปหาสามีพร้อมกับยกมือขึ้นลูบอกให้ใจเย็นลงก่อน แต่ดูท่าคุณธันวาจะเย็นไม่ได้แล้ว
“ก็ยังไม่เห็นมีใครตายนี่ครับ ถ้าไม่เกิดเรื่องผมก็คงไม่ต้องใช้ปืน ผมใช้มันเพื่อป้องกันตัว”
“ฉันล่ะเหนื่อยใจกับแกจ
