Help me please 3 ถึงจะเด็กแต่ก็เด็ด
921 Words
“พะพูดเรื่องอะไรเหรอ หืม?” ฉันถามถามเสียงสั่น
หมับ!
ปัง!!
ร่างกายฉันถูกจาฟาร์กระชากเข้ามาในห้องอัตโนมัติโดยที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย
“แน่ใจว่าจำไม่ได้จริง ๆ” เขาเดินเข้ามาหาฉันช้า ๆ จนฉันต้องถอยหนีและไปชนเข้าที่ปลาย บ้านของฉันไม่ได้ใหญ่มากห้องนอนก็เลยไม่ได้ใหญ่หรือเล็กมากพอมีพื้นที่น่ะแค่มีเตียงและห้องน้ำเท่านั้นก็เลยชนเข้ากับเตียงพอดีจนฉันล้มไปนั่งที่ปลายเตียง
พรึ่บ!
“ถอยออกไปนะจาฟาร์ทำแบบนี้เป็นเด็กไม่ดีเลย” ฉันพยายามบอกกับเขาซึ่งพยายามโน้มตัวลงมาเขาเป็นที่สูงชะมัดก็นะวัยกำลังโตนี่นา
“เด็กไม่ดี?”
“ใช่เพราะงั้นถอยออกไปตอนที่พี่ยังใจดีดีกว่า” ฉันจะทำอะไรเขาได้ถ้าทำไปแล้วเอาตำรวจมาจับจะทำยังไงล่ะ?!
“อยากเห็นตอนใจร้ายอะอยากรู้ว่าจะเด็ดเหมือนคืนนั้นไหม?”
“จาฟาร์!!!” เหอะ! นี่เขาจำได้จริง ๆ สินะ
“ทำไมกลัวใครรู้ว่าเหรอว่าได้กับผม?”
“ถ้าพี่รู้ว่าเราอายุน้อยขนาดนี้พี่จะไม่ยุ่งกับเราแถมยังเป็นเพื่อนของต้นน้ำอีก”
“อายุน้อยแล้วไง?”
“เด็กกว่าแล้วไง?”
“ถึงจะเด็กแต่มันก็เด็ดพี่ลองมาแล้วนี่?” เขาเลิกคิ้วถามอย่างกวน ๆ
“อย่ามาพูดจาไม่น่ารักออกไปได้แล้วและอย่าให้ใครรู้เรื่องของเรามันผ่านมาแล้ว” แม้ใจจะชอบแค่ไหนแต่เด็กขนาดนี้ก็ไม่ไหวป่ะแม่!!!
“เหอะ!! ไม่สนอ่ะ”
“จาฟาร์หลบไปพี่จะออกไปข้างนอก” ทำไมเป็นเด็กที่พูดไม่รู้เรื่องแบบนี้นะ
“อ๋อ ถึงแต่งตัวซะ...” เขามองฉันตั้งแต่หัวจดเท้าจนฉันเริ่มรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ แปลกทำไมฉันต้องรู้สึกกลัวเด็กนี่ด้วย
“อย่ามองแบบนั้นนะ?”
“แบบไหนเหรอ หื้ม?” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุเพราะจาฟาร์ขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อย ๆ แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่หนีแล้วเพราะเดียวหาว่ากลัว
“ไม่หนี”
“ก็ไม่ได้กลัวนิ ทำไมต้องหนี อื้ออออ0x0” เมื่อฉันพูดจบเขาก็กดจูบลงมาทันทีเขาบดริมฝีปากของฉันอย่างหนักหน่วง เพราะตอนนั้นเมาละมั้งเลยไม่ได้รู้สึกใจเต้นแรงขนาดนี้แต่ตอนนี้มันจะระเบิดออกมาแล้ว!!
จุ๊บ!
“ชอบวะคนท้ายทายเนี่ย หึ” จ๊วบบ
“อื้ออ จะจาฟาร์ทำอะไรอย่านะ!” ฉันพยายามผลักหัวของเขาออกไปเมื่อเขสก้มลงมาซุกไซร้ซอกคอของฉันแถมยังรู้สึกจี๊ด ๆ ด้วยบริเวรไหปลาร้าและเนินอก
จ๊วบบบบ
“อ๊ะ!! จาฟาร์เอาหน้าออกไป!!” ครั้งนี้เขาก้มลงซอกขาและหน้าขาอ่อนของฉันที่มันออกมาจากกางเกงขาสั้นทั้งดูดทั้งเลียจนฉันเริ่มรู้สึกแปลก ๆ แล้วนะ!! ไม่นะ!! ฉันจะหลงใหลไปกับเด็กไม่ด้!!!
“จาฟาร์!!” พรึ่บ!! เพี๊ยะ!! ฉันผลักออกอย่างแรงก่อนจะฟาดไปที่หน้าของเขาเพื่อเรียกสติ
“หึ มือหนักเอาเรื่อง...” เขายืนขึ้นก่อนจะเอาลืมดุลแก้มข้างที่โดยฉันตบ
“ออกไปได้แล้วเราไม่เรื่องต้องคุยกันแล้ว” ฉันลุกและกำลังจะเปิดประตู
“แน่ใจนะว่าจะออกไปสภาพนั้น?” เขาพูดขึ้นนั่นทำให้ฉันชะงักและมองไปที่เขาอย่าง งง ๆ
“?”
“ลองส่องกระจกดูสิ” เขานั่งและนั่งกอดอกบนเตียงของฉัน ฉันก็เดินไปส่องกระจกบานใหญ่ในห้องก่อนจะพบว่าทั้งหน้าอกของเต็มไปด้วยรอยแดงที่จาฟาร์ฝากไว้เมื่อกี้ ไหนจะหน้าขาอีก
“ทำบ้าอะไร?!” ฉันหันไปมองเขาอย่างโกธร ๆ ที่มาทำร่องรอยบนตัวฉัน
“จะออกข้างนอกไม่ใช่เหรอไปสิถ้ากล้าออกไปสภาพนี้” เขามันเกินเด็ก!!
“คิดว่าพี่ไม่กล้า?”
“ก็ถ้าท้าทายก็จะโดนมากกว่าทำรอย ว่าไงจะเปลี่ยนชุดหรือ...จะให้ทำอย่างอื่น” เขาลุกพรวดขึ้นมานั่นทำให้ฉันรีบหาเสื้อผ้าใหม่เพื่อเปลี่ยนออกไปข้างนอก
“ปะเปลี่ยน ๆ อย่าทำอะไรแปลก ๆ เข้าใจไหม?”
“อืม ถ้ารีบไปเปลี่ยนก็ไม่ทำ”
“จิ๊!”
ฉันเลือกเสื้อและกางเกงเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำและพอออกมาจาฟาร์ก็ไม่อยู่แล้ว... ฉันถอดหายใจอย่างอก ก่อนจะหยิบเสื้ออีกตัวหนึ่งมาเป็นเสื้อแขนยาวสีดำแต่โชว์หลังแทนก็ในเมื่อข้างนอกมันเป็นรอยอ่ะ ก็เปิดหลังแทน หึ ส่วนกางเกงเป็นยีนส์ขายาวธรรมดา
เด็กน้อยเจ้าไม่ทันพี่หรอกจ้ะ
“เจ๊!!จะไปแล้วเหรอ?” เสียงของต้นน้ำถามดังเมื่อฉันกำลังเดินออกจากบ้านและพอหันไปก็เจอต้นน้ำยืนถือขนมอยู่กับเด็กผู้หญิงที่ชื่อเจนนี่ อ๋อ มีจาฟาร์ที่ยืนทำหน้ายักษ์อยู่คงเพราะเห็นเสื้อฉันแล้ว
“อืม ไปนะเด็ก ๆ อ๋อ คืนนี้เจ๊อาจจะไม่กลับนะ”
“แดกเหล้า?” แหนะ! ไอ้เด็กนี่มันรู้ดีน้องฉันเองแหละ
“เพื่อนเลี้ยงอ่ะ ไปนะ...พี่ไปก่อนนะเด็ก ๆ ตามสบาย^^” ฉันเน้นคำว่าเด็ก ๆ ใส่จาฟาร์ก่อนจะเดินออกมาจากบ้านและไปหาเพื่อนที่ห้าง....
- Writer
