CHAPTER 14
“เจสสิก้า…”
ฉันค่อยๆลืมตาและผละริมฝีปากออกเมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อฉันเบาๆมาจากริมฝีปากของเขา ฮีโร่มองหน้าฉันด้วยดวงตาเบิกกว้าง คล้ายกับว่าเขาไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง
“ทำไมเธอ…”
“จุมพิตปลุกโรมิโอไง”
ฉันส่งยิ้มหวานละไม โดยที่ยังคงก้มหน้าลงมาใกล้ๆกับหน้าของเขา แต่เป็นเพราะแขนยังไม่ได้เอาเฝือกออก ก็เลยดูเก้งๆกังๆไปสักหน่อย
“ฮีโร่…อย่าหนีฉันไปไหนอีกเลยนะ อย่าทำอะไรเพื่อความรักของเราตามลำพัง นายมีฉันแล้ว เราจะสู้และเดินไปพร้อมๆกัน”
“…”
“ฉันไม่สนอีกแล้วว่าจะต้องเจ็บปวดมากมายเท่าไหร่ ขอแค่นายยังอยู่ข้างๆฉัน ขอแค่ในทุกๆวันฉันยังได้อยู่กับนาย ได้ยิ้มด้วยกัน ได้หัวเราะด้วยกัน ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปพร้อมๆกับนาย แค่นี้ฉันก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาทุกอย่างแล้ว”
“…”
“ฉันไม่เชื่อว่าฮีโร่ที่แสนเย็นชาในวันนั้นคือนาย ฮีโร่ที่อยู่ในใจของฉัน…คือผู้ชายที่หลับได้ตลอดเวลา แต่เวลาฉันเด
