ฉันยืนอยู่หน้าห้องเล่นเกมประจำของนิวเคลียร์ เวลานิวเคลียร์โมโหหรือเบื่อก็จะมาห้องนี่ประจำ ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเองเลยฉัน กึก ฉันเปิดประตูเข้ามานิวเคลียร์ยังไม่หันมามองฉันเลยนั่งหันหลังเล่นเกม ไม่สนใจฉันที่กำลังเดินเข้าไปหา “นิวเคลียร์ฟังฉันก่อน”ผมนั่งเล่นเกมไม่สนใจมินนี่ยืนอยู่ข้างผม หัดสำนึกบ้างเถอะผมไม่ไหวจะพูดพอโมโหก็หาว่าผมดุใส่ “นายเอาอีกแล้วนะ อย่าลืมสิฉันโสดนะ”ฉันลองพูดจานิ่มๆไม่โมโหใส่ เพราะฉันรู้ไงว่าตัวเองผิดไม่มีสิทธิ์โมโห “แล้วไงวะ ฉันบอกเธอแล้วป่ะว่าอย่ามีคนอื่น!”พูดคำนี้ผมขึ้นเลย! โสดเออกูรู้เว้ย! แต่ตอนนี้มินนี่อยู่กับผมใช้ชีวิตอยู่กับผมทุกวัน ใครมันอยากจะให้มีคนอื่นว่ะ! “ทำตามไม่ได้ก็แค่จบเรื่องนี้ กูไม่เคยนอกกฏมึงแต่มึงนอกกฏกู!”ผมไม่เคยทำผิดกฏสั่งอะไรผมก็ทำหมดแต่ดูมินนี่ทำกับผมดิแม่งโครตเลย! งี้ถ้าผมมีคนอื่นเอากับคนอื่นก็ได้ว่างั้น ทั้งๆที่สั่งผมไว้ห้ามมี “ฉันขอโทษ”ฉ