โรงแรม AA
วันนี้เป็นวันแต่งงานของหญิงร้ายชายเลวแล้วฉันก่อนเลยมาแทนน่ารักที่ตอนนี้ลัดฟ้ากับไปอยู่อเมริกาแล้ว ซึ่งฉันเองก็คิดว่าดีเหมือนกันเพราะน่ารักจะได้ไม่เห็นด้านไม่ค่อยดีของฉันเท่าไหร่ ฉันเข้ามาก็เลยเวลามานิดหน่อยตามกำหนดการในการ์ดที่ส่งมาแต่ฉันจะมาให้ทันตอนนี้โยนดอกไม้สักหน่อยจะได้เด่นๆ หน่อย หึ
“บัตรเชิญด้วยค่ะ”
“...” ฉันไม่ได้ตอบอะไรแต่ยื่นการ์ดของน่ารักไปให้และเดินเข้างานเลยไม่ได้ลงชื่อหรืออวยพรใดใดทั้งสิ้น
ภายในงานบรรยากาศค่อนข้าง...ดีละมั้งเพราะงานทั้งหมดน่ารักเป็นคนคิดยังไงล่ะ...ทั้งธีมทั้งดอกไม้ในงานหรือแม้แต่ชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวน่ารักก็เป็นคนเลือกเองทั้งนั้น ที่ฉันรู้เพราะว่าน่ารักชอบส่งมาให้ดูทั้งหมดที่น่ารักทำยัยเพื่อนเลวเอาไปหมดเลยแหะ หึ
“ต่อไปจะเป็นการโยนช่อดอกไม้ครับ ใครจะเป็นเจ้าสาวคนต่อไปน้ามาดูกัน...1 2 โยน!”
พรึ่บ!
ฉันรับช่อดอกไม้ด้วยมือข้างเดียวแน่นอนว่าฉันตั้งใจเข้ามารับมัน มาดูอะไรสนุกๆกันดีกว่าเนอะ ^O^
“เอ่อ ไม่ทราบว่าคนได้รับดอกไม้ชะชื่ออะไรเหรอครับ?” พิธีกรเอ่ยถามทุกคนมองมาที่ฉันเพราะไม่เคยเห็น
“นะน้ำสวย...” นิสาเรียกชื่อฉันแผล่วเบาแต่ฉันก็ได้ยินเพราะตอนนี้ในห้องเงียบอัติโนมัย เธอรู้จักฉันเพราะเธอเคยเจอฉันมาก่อนแต่ก็ไม่กี่ครั้งแต่ก็ยังจำได้แหะ เธอรู้ว่าฉันต่างจาก..น่ารักมากขนาดไหน หึ
“ไม่เจอกันนานทำไมเลวได้ขนาดนี้ล่ะ?” ฉันพูดแบบไม่มีหางเสียงกับนิสา
ตึก ตึก ตึก
ฉันเดินขึ้นเวทีก่อนจะไปยืนตรงหน้าเธอนายเจสันดูจะงงๆกับฉันเพราะไม่เคยเจอกันมาก่อนและเหมือนน่ารักจะไม่เคยให้ดูรูปเลยละมั้งก็ดี
“งานแต่งงานนี่...น่ารักเป็นคนคิดหรือเปล่า? น่ารักคิดธีมงานหรือเปล่า? ชุดเจ้าสาวนี่...น่ารักออกแบบเองหรือเปล่า?”
แคว่กกกก!!!
“กรี๊ดดดดด!!!” ฉันเผลอเอามือไปกระชากชุดแต่งงานเธอหลุดออกคามือฉันเลยล่ะ
“นี่!! เธอเป็นใครหะ? กล้าดียังไงมาทำร้ายแฟนฉัน!!” นายเจสันตะคอกออกมาอย่างโมโห
“ชื่อ..น้ำสวยเป็นน้องสาวของน่ารักคนที่นายกับอีนี่หักหลังด้วยการแอบไปเอากันไง คงไม่ต้องบอกเนาะว่าคนที่ชื่อน่ารักเป็นใคร?”
“!” หมอนั่นทำหน้าตาตกใจ
“ออกไปจากแต่งงานลูกชายฉันนะ” ผู้หญิงคนนึงที่เหมือนจะเป็นแม่ของนายเจสันออกมาสั่ง แต่โทษทีทำไมต้องฟัง?
“ทานโทษนะคะ แต่พอดีว่าลูกชายป้านอกใจพี่สาวฉันและยังมาแต่งงานกับเพื่อนของเขาอีกเนี่ยมันไม่ทุเรศไปหน่อยเหรอ?” เพียงจบประโยคของฉันเสียงฮือฮาในงานก็ดังขึ้นไม่หยุดแต่สำหรับฉันแค่นี้มันยังไม่พอหรอกนะ
หมับ!!
“กรี๊ด! ปล่อยนะอีน้ำสวยมึงจะทำอะไร!!?” ฉันกระชากหัวนิสาก่อนจะเดินมาที่เค้กก้อนใหญ่
“เค้กนี้ก็เป็นแบบที่น่ารักอยากได้สินะ ลองชิมหน่อยสิว่ามันจะอร่อยมั้ย?” พรึ่บ! ฉันกดหน้าของนิสาลงไปที่เค้กก่อนจะละเลงจนเละไปหมด
“พอๆหยุด!” นายเจสันพยายามเข้ามากระชากฉันออก
เพี๊ยะ!!
เลยทำให้ฉันเปลี่ยนเป้าหมายไปตบเขาแทน... นี่แค่เริ่ม!!
“ตบเมื่อกี้แค่สั่งสอนว่าอย่ามาโดนตัวฉัน!”
เพี๊ยะ!!
“รู้ไหมว่าสิ่งที่นายทำมันเลวร้ายแค่ไหน? น่ารักมันร้องไห้ทรมานไม่หยุดเพราะความเห็นแก่ตัวของสัตว์อย่างพวกมึง” เก็บอารมณ์ไม่อยู่แล้วโว้ยยยยยยย
เพี๊ยะ!!
“กูอยู่กับพี่กูตั้งแต่เล็กจนโตยังไม่เคยทำน่ารักร้องไห้เลยแล้วมึงเป็นใครหะ?”
เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!เพี๊ยะ!!
ฉันตบด้วยหน้ามือหลังมือสลับกัน มันส์มือดี!
“กูรักเขามาก่อนพี่มึง!! พี่มึงนั่นแหละแย่งเขาไปจากกู!!” เหมือนว่านางจะเริ่มได้สติหลังจากที่เมาเค้กอยู่นาน
“แล้วพี่กูรู้มั้ยว่ามึงชอบ? มึงเคยบอกพี่กูมั้ยถ้ามึงบอกมามึงคิดว่าน่ารักมันจะยุ่งเหรอ?”
“...” มันเงียบ
“น่ารักมันมีมึงเป็นเพื่อนแค่คนเดียวเรื่องแค่นี้บอกกันได้ไม่ใช่มาแอบแดกกันลับหลัง”
“กูไม่เคยเห็นพี่มึงเป็นเพื่อน!! กูหลอกให้พี่ซื้อของให้หรอกโว้ยยย รู้มั้ยว่ามันได้งานดีๆทำแต่พอกูบอกว่ากำลังเดือดไม่มีงานมันก็ยกให้โง่จริงๆฮ่าๆๆๆๆ”
ปึก!!
ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงอะไรฉันรองเท้าไปตีมันเองแหละ!!! หน้ามันเละเค้กเดี๋ยวเปื้อนมือ!!
“ละเลือด...”
“พี่กูไม่ทำงานก็มีแดกทั้งชาติเผื่อมึงไม่รู้” น่ารักมันไม่เคยอวดโอ้เรื่องฐานะคนเลยคิดว่ามันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาไม่ได้ฐานะดีอะไร
“มะไม่จริง เพราะพี่มึงมันจนเจสันเลยทิ้งไง! ผู้หญิงน่าเบื่อ!!”
“จน? งั้นขอถามหน่อยใครรู้มิสเตอร์อาเธอร์บ้าง?” ทุกคนต่างๆ พยักหน้า
“หึ ทำไมมึงเป็นลูกเขาเหรอ? ถุ้ย! กูไม่เชื่อหรอก!” นิสาถุ้ยน้ำลายลงพื้นอย่างไม่เชื่อ
“เออ กูนี่แหละลูกเขาเจ้าของสนามแข่งรถที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกาอ่ะ และคงไม่ต้องบอกนะว่าน่ารักลูกใคร?”
“มะไม่จริง...” คราวนี้เป็นนายเจสันบ้างที่ช๊อก
“จริง!!!” ฉันกอดอกมองความบรรลัยในงานที่นักข่าวกำลังลุมถ่ายรูปกันเต็มเพราะนายเจสันค่อนข้างเป็นพวกไฮโซ...
“ระรู้ไหมว่างานนี้ฉันลงทุนไปเท่าไหร่?” แม่นายเจสันบอกฉันเสียงสั่น
“แล้วไง? รวยนักนิก็จัดใหม่สิค่ะ อ๋อ เดี๋ยวช่วยดีกว่าพอดีว่ารวยมาก” พรึ่บ! ฉันหยิบเงินสดในกระเป๋าที่พึ่งเบิกมาสักสามล้านได้มั้ง? ก่อนโยนออกไปทั่วงานป้านั่นตาโตเป็นไข่ไดโนเสาร์เลยมั้ง
“แต่เงินนี้มันยังเทียบกับความเจ็บที่น่ารักเจอไม่ได้เลย...”
ตึก ตึก ตึก
ฉันเดินออกมาจากงานที่ตอนนี้น่าจะกำลังเปิดคลิปโป๊อยู่ละมั้ง หึ คลิปของนิสาและเจสันที่มั่วเพศทั้งชายหญิงนัวเนียไปหมดแค่เห็นก็จะอ้วกแล้ว
“กรี๊ดดดดดด ปิดมัน ปิดมัน กรี๊ดดดดด”
JAO-SUA
“แสบฉิบหาย”
“อืม” ผมตอบแค่นั้นหลังจากที่ฮาจิมันพูดขึ้นถึงผู้หญิงที่กำลังเดินออกไป
“แต่สวยจัด”
“อืม” สวยจริงยอมรับ...แถมยังร้ายกาจไม่เบานี่ขนาดแค่ทำพี่สาวเสียใจนะถ้าเป็นตัวเธอเองจะขนาดไหนวะ?
“ใจคอมึงจะพูดแค่ อืม อืม อืม เหรอวะ?” ไอ้ฮาจิเริ่มหงุดหงิดเพราะวันนี้แม่มันให้มาแทนและมันหาเพื่อนมาผมเลยมาด้วยแค่นั้นแหละ
“อืม”
“โว๊ะ! กูไม่คุยแหละแม่ง”
“อืม”
“ไอ้สัสสัว!”