วันนี้เป็นวันที่ไพลินได้หยุดอยู่บ้านเพราะตัดอ้อยเสร็จทุกแปลงแล้ว ตอนนี้เหลือปลูกมันสำปะหลังอีกสองแปลงเนื้อที่ประมาณห้าสิบไร่ สงวนกับนางขอลากลับบ้านไปหาลูกหนึ่งสัปดาห์เพราะเป็นช่วงปิดเทอมพอดี
ไพลินเอายาสมุนไพรที่ต้มเสร็จไปให้พ่อสามีแล้วก็กลับมาทำอาหารต่อในครัวด้วยความไม่มั่นใจนัก เพราะนางไม่อยู่วันนี้เธอต้องแสดงฝีมือเองทั้งหมด ถึงจะทำเป็นแต่ก็ไม่มั่นใจในรสชาติ วันนี้เธอทำซุบมะเขือกับทอดปลาช่อนแดดเดียว มีผักไผ่หรือผักแพว ยอดกระถิน ผักติ้ว และลวกผักแป้นหรือกุยช่ายเป็นผักเคียง ตั้งแต่มาอยู่บ้านสามีไพลินได้กินอาหารอีสานเกือบทุกมื้อ เธอทอดปลาแห้งพักให้สะเด็ดน้ำมันเสร็จก็ทำซุบมะเขือต่อ
โป๊ก! โป๊ก! โป๊ก! เสียงสากกระทบกับครกเป็นจังหวะสม่ำเสมอ พอโขลกเนื้อปลากับพริกละเอียดแล้วก็โขลกมะเขือที่ต้มจนเปื่อยต่ออีก
“ทำอะไรกิน” ไกรสรเดินเข้ามาใกล้จนเกือบจะชิดร่างภรรยา
“อุ้ย! ตกใจหมดเลยพี่ไกร” ไพลินมัวแต
