EP.13
สองวันผ่านไป อาการป่วยของชายหนุ่มชาวกรุงก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ เขาสามารถเดินได้แล้ว แต่กระนั้นก็ยังใช้ไม้คำยันอยู่ดี
เช้าวันนี้รอยจันทร์พาเขาเดินขึ้นมาที่เนินแห่งหนึ่ง เป็นทุ่งกว้าง มีเหล่าหญ้าสีเขียวสะบัดพัดยอดไกวไปมา โดยที่บริเวณนั้นสามารถมองเห็นทิวเขาที่สลับซับซ้อนกันไกลออกไป เสมือนกำแพงที่คอยโอบล้อมหมู่บ้านเล็กๆ ของหญิงสาวผู้ยืนข้างกายของเขาเอาไว้ รอยจันทร์พาเขามานั่งที่โขดหินใหญ่ ส่วนเธอก็ขยับไปนั่งข้างๆ
“ที่นี่เรียกว่าลานโอบรักจ๊ะ เป็นลานที่พวกเรามักจะมาประกอบพิธีกรรมต่างๆ กันที่นี่”
หญิงสาวสาธยายความเป็นมาของลานโอบรักให้กับชายหนุ่มเมืองกรุง เริ่มตั้งแต่การก่อตั้งและอพยพหมู่บ้านมาอยู่ที่นี่ ถึงจะเป็นเพียงหมู่บ้านเล็กๆ มีแค่ไม่กี่หลังคา หากแต่วัฒนธรรมดั่งเดิมก็ยังคงอัดแน่นและไม่เปลี่ยนไป
“คุณบอกว่าที่นี่อยู่ในอำเภอภูซาง แล้วมันอยู่ตรงไหนกันล่ะครับ มองรอบๆ แล้วผมยังไม่เห็นจุด
