ตอนที่ 14
กว่าทุกคนจะมาถึงบ้านอ๊อด อ๊อดก็ปาเข้าไปเกือบห้าโมงแล้ว ประธานค่ายเลยปล่อยให้ทุกคนไปพักผ่อน โดยสถานที่พักจะเป็นบ้านหลังเล็กและเต้นท์
“น้องเวนิสครับนี่กุญแจบ้านน้อง”
“ขอบคุณค่ะพี่หนึ่ง”
“น้องเวนิสกล้านอนคนเดียวไหมครับ ให้พี่นอนเป็นเพื่อนไหม”
ป้าบ
“เหี้ยไรวะไอจอมทัพ”
“มึงไปนอนกับไอหนึ่งเลย หน้าที่ดูแลเวนิส มันหน้าที่กู”
เวนิสทำท่าจะโวยวายแต่โดนคนตัวสูงปิดปากลากออกไปเสียก่อน
บ้านพัก
“ปล่อยสักที”
เวนิสสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งสุดแรงจนในที่เธอก็สามารถหลุดออกมาได้ด้วยอาการเหมือนพึ่งวิ่งมาสิบกิโล
“ถามจริงเธอโกรธอะไรฉัน”
“ป่าว”
เวนิสตอบเสียงเบาก่อนจะก้มหน้างุดๆไปเปิดกระเป๋าตัวเองบนเตียง
“หรืองอนคะ?”
จอมทัพถามขึ้นยิ้มๆแต่นั่นกลับทำให้คนฟังหน้าแดงแปร๊ด
“ใครจะไปงอนนาย”
สาวน้อยหน้าแดงลุกขึ้น ทำท่าจะเดินออกจากบ้านพักแต่โดนอีกคนดึงร่างเธอเข้าหาอ้อมกอดเขาเสียก่อน
“หนีอีกแล้ว
