สิงห์คำลงจากหลังม้า จูงมันเข้ามาในเขตคุ้มหลวงแห่งเชียงสานคร เขาส่งสายบังเ**ยนให้ทหารยามพาเจ้านิลกาฬไปไว้ที่โรงพักม้า จากนั้นเดินเท้าไปจนถึงหอคำหลวง
ในหอคำหลวงนอกจากเจ้าหลวงมิ่งฟ้า ยังมีมหาอุปราชฟ้ารุ่ง พระยา อินตา บิดาของตน โหราธิบดีคำยิ่ง คุณพระจันแสง คุณพระกาวิล ขุนปอง แลขุนรอนนั่งอยู่ด้วย
สิงห์คำเดินไปจนถึงกลางหอคำหลวง คุกเข่าพนมมือเหนือศีรษะหนึ่งครั้งเพื่อทำความเคารพเจ้าหลวงแลมหาอุปราช เสร็จแล้วลุกขึ้นเดินไปนั่งข้างคุณพระจันแสง
“ดูสีหน้ายังมิค่อยดีหนาพ่อสิงห์คำ” เจ้าหลวงมิ่งฟ้าถามเสียงอ่อน
“ยังมิหายดีพระเจ้าข้า” เสียงแหบพร่าของสิงห์คำทำให้เจ้าหลวงถอนหายใจแผ่ว
“เห็นว่าเมื่อคืนเอ็งพาสตรีไปลาดตระเวนด้วยรึ”
มหาอุปราชฟ้ารุ่งถามเสียงแข็ง สิงห์คำรู้ในทันใดว่าผู้ที่ต้องการหาเรื่องตนในครานี้จักต้องเป็นท่านโหราธิบดีแน่แล้ว ท่านโหรากับมหาอุปราชอยู่หมู่เดียวกัน ทั้งคู่หาทางสั่งสมอำนาจจากเหล่
