“วันนี้พ่อว่าลูกสาวอีกคนของพ่อแปลกไปนะ” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อย ลูกสาวตัวน้อยสุดท้องนิ่งเงียบไม่ค่อยพูดจาอย่างเก่า เอาแต่นั่งก้มหน้าทานข้าวดั่งตั้งใจ จวบจนตอนนี้ก็ยังไม่วายละสายตาจากสิ่งอื่น เมื่อรวมตัวในห้องรับแขกก่อนถึงเวลาแยกย้ายขึ้นนอน ลูกสาวคนโตนอนหนุนตักผู้เป็นแม่ให้เกาหลัง สายตาของไอติมจ้องมองจอโทรทัศน์ที่กำลังฉายละครตอนเย็น ส่วนลูกสาวคนเล็กเปิดหนังสือการ์ตูนที่เธอชอบอ่านอย่างตั้งใจ...ผิดจากปกติที่จะเข้ามาออเซาะคลอเคลียผู้เป็นพ่ออย่างน่ารัก
“..............” ไม่มีใครโต้ตอบประโยคของพ่อเจ แม่แนนและลูกสาวคนโตทำได้เพียงมองหน้ากันเท่านั้นเมื่อสิ้นประโยคของผู้นำครอบครัว
“ขนมปัง!!” พ่อเจตวาดเสียงลั่นเมื่อไม่มีใครโต้ตอบ เลยต้องเอ่ยชื่อเจาะจงที่เป้าหมาย
“คะพ่อ?” ขนมปังสะดุ้งตกใจกับเสียงลั่นของพ่อเจ หนังสือการ์ตูนสุดโปรดถึงกับร่วงหลุดมือกองลงพื้น เธอได้ยินคำพูด
