“ฉันขอใช้โต๊ะทำงานของคุณสักครู่ได้ไหม”
โต๊ะของเขามีความสูงที่พอเหมาะ และเก้าอี้ก็นุ่มและสบายมาก!
มันจะเจ๋งแค่ไหนที่จะวาดมันบนนั้น?
เจมส์ หลู ยิ้มอย่างไม่มีที่ติและถามคำถามเชิงวาทศิลป์ "คุณคิดอย่างไรล่ะ"
“ฉันจะรีบเร่งให้เสร็จ!” เธอเสริม
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของเขานิ่งทันทีในขณะที่เขาปฏิเสธเธออย่างแข็ง "ไม่!"
เอลิซาเบธ เหลียงขมวดคิ้ว “คุณประสาท!”
“ดูเหมือนคุณจะไม่ต้องการแท็บเล็ตด้วย” ด้วยเหตุนี้ เจมส์จึงแสร้งทำเป็นคว้าแท็บเล็ต
"ฉันต้องการ แน่นอน ฉันต้องการ!" เอลิซาเบธถือแท็บเล็ตแน่นเหมือนแม่กำลังปกป้องลูกตัวน้อยของเธอ โดยกลัวว่าเขาจะเอาไปจริงๆ “โอเค ฉันจะไปทางนู้น”
ดังนั้นพวกเขาจึงกลับสู่ตำแหน่งของตน
เจมส์นั่งลงบนเก้าอี้แล้วเงยหน้าขึ้น เห็นผู้คนที่รอเขามองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจ
เขาสวมหูฟังอย่างเงียบๆ และในขณะนั้นเอง เสียงที่ดังจนหูอื้อของซามูเอล ลีก็ดังก้อ
