My mouth fell open. My body frozen. I couldn't move. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nakatingin lang ako kay Rage, nakakunot ang noo at naguguluhan sa lahat.
"What are you saying, Rage?" I almost whisper.
"Anastasia, I know you're confused right now, but that's the truth."
I feel like I'm gonna cry anytime soon. Nangilid ang luha ko at umiling kay Rage.
"Please, be honest with me," nanginginig na ang boses ko. "huwag niyo naman akong pagmukhaing tanga rito! Litong-lito na ako! Tama na!"
Rage immediately went to me and held my hand. Ang isang kamay niya'y dumapo rin sa pisngi ko.
"Baby, I'm telling you the truth. I'm confused too. Kaya nga ang hirap paniwalaan ang mga sinasabi mo noon dahil wala akong maalala na may kaibigan kang Lesley."
Huminga ako ng malalim bago pinakal
