CHAPTER 17: SORRY

1391 Words

Sa muli kong pag gising, wala na si Rage pero nasa silid pa rin niya ako. Dahan-dahan bumangon ako sa kama niya at napahawak sa ulo. Wala na ang sakit no'n pero nahihilo pa ako ng kaunti. I looked around inside the room and noticed it's already morning. Mataas na ang sikat ng araw na pumapasok sa bintana ng kwarto. "Good morning, Ma'am Anastasia!" Napalingon ako agad sa nagsalita. I saw Aling Sonya holding a tray. Nakangiti siya sa'kin habang papalapit. "Kain na po muna kayo," she added. "Ilang araw akong tulog?" "Kahapon lang Ma'am," tugon niya sabay ngiti. "si Sir. Rage na po ang nagsabi na huwag kayong magtrabaho ngayong araw at magpahinga na lang." Tumango ako bago ginalaw ang pagkain na dala niya. Marami pa ring tanong ang nasa isip ko, pero uunahin ko munang ayusin ang relasyo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD