My Brother is Nasty (Nasty Series #1)

Chapitre 1

Un

Friday, labasan na namin. I'm Grade 10 now. Patakbo akong lumabas ng campus namin para salubungin ang aking boyfriend. Nasa ibang school siya na malapit lang sa school namin. He's in college now.

"Hey, babe! Kanina ka pa?" Tanong ko.

Tumango lang siya. Para naman akong natigilan doon. He used to be charming and alive kapag nagkikita kami. Lagi siyang may dalang pagkain para sa akin. At wala siyang dalang bibimbap ngayon. Kinabahan agad ako sa pinapakita din niyang hitsura sa akin.

"Okay ka lang, babe?" Hinalikan ko siya sa pisngi.

We never kiss sa lips. Nagkasundo kami sa ganiyang set-up. I was happy dahil bago kami ni Freud, I've known him as a big asshole ng school nila. Lahat ng nagiging girlfriends niya ay natikman niya na. Kaya noong niligawan niya ako ay basted agad.

I took it as a challenge for him. Challenge lang ako dahil bata pa ako. Well, I'm just 15 and that's too young.

He changed. He made a rule himself. No s*x before marriage.  No momol.  No overnights. Marami pang do's and don't ngunit nalagpasan niya 'yon lahat. I am really proud of him. Kaya naman ay umabot kami ng three months.

Nakatingin lang siya sa akin at ako din pinag-aaralan ko ang kaniyang mukha. Ilang sandali, pumikit siya at huminga ng malalim.

"Let's break up." Freud said.

Natulala ako. Ano daw? Come again? I heard it all wrong.

"Eh?" It sounds like easy to him so I took it as a joke.

Nakita kong umiwas siya ng tingin pero hindi nakatakas sa akin kaniyang ang nagbabadyang luha. What is happening now? Kumalabog na ang puso ko.

"We are over Rafaela." Matigas nitong sabi.

Sa sakit ng naramdaman ko hindi na nakayanan ng mata ko, nahulog agad ang luha ko. What the hell is happening? Why is he breaking up with me? What is this all about now? May nagawa ba akong mali o anuman? Bumubuo ako ng mga sasabihin sa utak ko ngunit isa lang ang lumabas sa bibig ko.

"W-Why?" I cried.

Lumunok siya at nagmura. Tsaka ito nagsalitang muli, "I realized I don't like this set-up. You know my dedication and I can't reject it. I'm a f-ucker Rafaela. And you're just a kid." Tumalikod na siya na parang ang dali dali lang sa kaniya.

At ako naman itong walang maintindihan ay pinigilan siya. Niyakap ang kaniyang likod at umiiyak na wasak.

"You are leaving me because I can't give you my virginity?" Say no Freud. Babe, say no!

"Yes!" Walang pag-aalinlangan.

Nanghina ang kamay ko at iyon ang nagpakawala sa kaniya. Tulala ako habang tinitignan siyang lumalayo. Hindi niya nakaya ang set-up namin. Hindi ko matatanggap iyon. Napakababaw ng rason. Mababaw nga ba? Nature na niya 'yon at dahil akala ko kaya niya ay hindi na 'yon babalik. He's mature, hindi iyon mababaw para sa kaniya.

Pasakay na siya ng sasakyan ng kaniyang kaibigan nang matauhan ako.

"Freud Brilliantes! Come back here! Babe!" I shouted and cried.

Maraming nakatingin sa akin pero hindi ko na ininda. Ang sakit sa dibdib. He left me over s*x or kung ano man ang kalibugang dahilan. Totoo ba talaga? Boys will be boys and Freud will always be Freud? Ang hirap tanggapin!

Sa gabi ay tinadtad ko siya ng tawag at texts.

Me:

I'm crying...

Me:

Why? Anong nagawa ko?

Me:

Freud naman e. Nagbibiro ka lang 'di ba?

And so on and so forth.

Hindi niya ako sinasagot. Hindi niya sinasagot ang tawag hanggang sa pinatay niya ata ang phone dahil 'cannot be reached' na ito.

Dalawang araw ang nakalipas ay mas naiintidihan ko ang ibang mga bagay. Na ako isa pa lamang bata at si Freud ay may malawak na mundo at pag-iisip, our ideologies will clash. Pero para sa akin ay hindi pa rin 'yon sapat.

I can't help but cry. Mourn for my first love. I still missed him so bad.

Dahil clingy at masyado ko siyang mahal ay nagawa ko na ang lahat ng katangahan sa mundo para balikan niya ako. But no used. Zero visibility. Math error.

Me:

I want to hear your voice. Kahit saglit lang.

Me:

Freud, isa lang naman e.

Me:

I miss you so much.

Me:

I still love you at hindi ko maintindihan kung bakit ka nakipaghiwalay. Freud, nagkasundo na tayo 'di ba? Babe, I can't give it to you.

Naging ganito ako buong linggo. Walang gana sa school. Walang gana sa lahat. At siguro dahil sa pangungulit ko kay Freud ay sumagot siya sa isa kong tawag.

"Hi..." simula ko.

Kailangang maging worth it ito.

"I'm busy Rafaela." Sabi nito na parang sagabal ako sa buhay niya.

"L-let's get back together. Please." Nanginginig ang labi ko.

Suminghap ang aking kausap. Hindi ko mapigilang maiyak. Dahil gusto kong maawa siya. Gusto kong marinig niya na nasasaktan ako. Dahil gusto kong balika niya ako agad ngayon para mawala itong sakit sa dibdib ko. But he's too heartless.

"No. Tapos na tayo, Rafaela. Ito ang ayaw ko e. Masyadong bata. Hindi sports. Masyadong clingy." Sabay baba sa tawag.

Hindi ko matanggap. Ang sakit sakit... hanggang sa umabot ang exam namin at halos hindi ako makapasa. My friends were worried. Ako ang top sa class namin at nagukat ang adviser namin sa nangyari. Doon ako nagising pero hindi parin makalimot ang puso ko.

"You w***e Freud! Forever w***e!" I cried. Katatapon ko lang ng mga bigay niya sa aking mga stuffed toys and such.

It wasn't easy as that. I cried alot. Hindi ko sinabi kay daddy at kuya ang nararamdaman ko dahil ayokong sugurin nila si Freud, ayokong kamuhian niya ako. I still love him, so much. Busy din sila sa trabaho especially si kuya pinagsasabay ang pag-aaral at trabaho. Hindi pwedeng ako pa ang magbibigay ng problema sa kanila.

"I'll get over soon." I wiped away my tears.

Ilang sandali pa ay may kumatok sa pinto ko. It's kuya, bukas pa uuwi si daddy dahil may shooting sila. Inayos ko ang sarili ko at binuksan ang pinto.

"Kuya..." Bungad ko.

Nilapit niya ang mukha na agad kong tinabunan ang kaniyang labi. I know, he's going to kiss me again. Not anymore, malaki na ako.

"You're fast now! You grown up too fast also." Ngumisi siya sa akin.

"Tseh! i****t ka masyado. Stop kissing your sister. i****t!" Tumawa ako, nag-iba kasi ang ekspresyon ng mukha niya.

Umiwas siya ng tingin at tinalikuran ako. Nataranta ako dahil sa takot na galit si kuya sa akin. May mali ba sa sinabi ko? Saan banda doon? Nagmumura si kuya at hindi ko makuha ang sinasabi niya. Ginugulo pa nito ang buhok niya habang lumalayo sa aking kwarto. Agad akong tumakbo upang sundan siya, I will apologize kung saan man ako nagkamali kahit na hindi ko alam saan. But because kuya is mad, alam kong may mali doon.

"f**k that i****t! f**k that!"

I can't hear anything. Niyakap ko siya ng mahigpit. Ngayon nga lang uuwi si kuya magkakaganito pa kami. We stayed still for a minute there. Kinalas ko ang yakap at humarap kay kuya. Nakakunot-noo siya sa akin, so scary him much talaga. Ngumiti nalang ako pampagaan ng loob.

"I'm so sorry kuya..." lumapit pa ako ng mas malapit at kiniss siya sa pisngi.

"Hindi ako galit sa 'yo baby. I'm mad... to myself." Umiwas siya ng tingin.

Is it because of work? He must be stress and damn tired. He should rest this day.

"Then rest... ako ang bahala sa house chores kuya. Tsaka hindi naman marami ang lilinisin." I told him.

Ganito kami every Saturday, day-off niya sa limelight s***h taga-linis ng bahay. It's like an activity to the both of us. Bonding namin ni kuya since laging Sunday umuuwi si daddy. Umiling si kuya sa akin at hinila nalang ako patungo sa living room.

"We'll clean together. Rest together baby." He said with finality.

Iyon ang gusto niya. Kaya masusunod. Nagsimula kaming maglinis sa living room. We don't want maids kasi kaya naman namin. And like I said, it's an activity kaya nakakapagbond kami through this. Nagpunas-punas ako sa mga alikabok at si kuya naman sa vacuum cleaning sa floor. It was fun dahil nagkakantahan din kami ni kuya. Our siblings theme song.

"Twinkle twinkle lil star. How I wonder what you are." I started.

"Up above the world so high..." Tumatawa si kuya habang kinakanta iyon.

"Like a diamond in the sky." Tumatawa narin ako.

Nagkatinginan kami para sa patapos ng kanta. "Twinkle twinkle lil star, how I wonder what you... are." dinagdagan namin ng mga tone kaya nagmumukha kaming superstar sa isang concert.

Patuloy ang tawanan naming dalawa. Nang matapos ang living room ay sinunod na namin ang kusina at banyo na magkahiwalay. Nagpamusic din si kuya ng mga western songs kaya pakembot-kembot kaming naglilinis. Not long as hour nang matapos kaming dalawa. Halos natapos namin ang playlist sa iPhone ni kuya kaya nag-iisip nanaman kami ng mga kalokohan.

"Kuya knock-knock!" I snapped.

Ngumisi ng napakalaki si kuya sa akin. My idea was so brilliant indeed. Pumunta na kami sa kwarto ni daddy para maglinis na doon.

"Who's there?" Sagot ni kuya.

"Sony!"

"Sony who?"

Tumikhim pa ako for the effect. Nagsimulang mag vacuum si kuya sa carpet ni daddy. Ako naman ay mga sa shelves niyang napakagulo.

"Ladies and Gent, let me welcome... super juniors..." Kinuha ko ang headphone ni dad at sinuot. "Sony sony sony naega naega..."

Medyo natawa si kuya. Medyo havey na medyo hindi. Sumimangot ako sa kaniya. Tumawa nalang siya ng napakalakas. Gusto niyang nakasimangot ako ibig sabihin ay napahiya ako o inis na inis. Iyan ang kasiyahan ni kuya ang gawin sa aking ang dalawang bagay na iyan. Nagpatuloy lang kami sa paglilinis. Banas na banas ang mukha. Sana nagpretend nalang siya na havey napahiya pa tuloy ako.

"Baby, knock knock!" Bigla nitong sabi.

Bigla akong naexcite sa kaniya. Sana mas waley pa sa akin. Well! Hindi naman waley akin, medyo lang. Tinigil ko ang pagliligpit ng mga papers ni daddy at binigay sa kaniya ang atensyon ko. "Who is there?"

"Asshole!" Matapang nitong sabi.

Aba! Mukhang mabigat ito. Mukhang mas havey pa sa akin. Ngumisi ako, I am challenging you kuya. "Asshole who?"

Tumikhim siya. Seryoso ang mukha niya habang pinapatay ang vacuum at tinapat sa bibig ito hose nito.

"Ladies and gentlemen, let me welcome... Rafael De Guzman the great superstar!" Pagmamayabang pa niya. "Cutie cute cute... cutie cute cute." Pagsisimula niya.

Humagalpak ang tawa ko dahil may kasama pa itong kembot at turo-turo sa kaniyang dimple.

"Cute cute cute cute cute... asshole!" Tapos nagpeace-sign siya sa kaniyang left eye.

Napaupo ako sa chair ni daddy at humagalpak pang tumawa. That was so funny and cute of him. I expected alot of seriousness from him. Ano bang nainom na energy drink ng kuya kong ito para maging hyper at energetic ngayon.

"Yeah! Just laugh there. You loser!" Sabi niya at patuloy na naglinis.

"Nakakatawa ka kasi! Tsaka hindi pa tayo tapos. Mag-iisip pa ako." Umismid ako at nagpatuloy narin sa paglilinis.

"Whatever loser!" Sabi nito.

Edi siya na ang magaling! Nakakahiya naman kay kuya magaling siya. Nakakainis! Ano nanaman ang problema nito? Binalewala ko nalang dahil nagbibiro lang naman iyon. Napakabipolar ng loko-loko. Hindi siya ganito sa akin the past months. Palagi kong kasama si Freud at every Saturday and Sunday lang kami nagkikita dahil lagi kaming nagd-date ni Freud.

Parang lagi siya galit o kaya naiinis sa presensya ko noong nakaraan. I just think na pagod siya sa dami ng mga projects niya. Naging abala din ako sa school and lovelife kaya hindi ko na pinapansin ang mga opinyon niya.

"So how's your pet?" Tanong nito bigla.

"You mean... Girly my labrador dog?" Tinutukoy ko ang black-haired dog ko.

Umiling siya. The second choices could be my ex-boyfriend, Freud. Ngayon ko napagtanto na kaya ko pala. Kaya kong makalimot. Halos makalimutan ko na kung hindi lang pinaalala sa akin ni Kuya Rafael ngayon.

Kaya ko pala...

"He's not a pet kuya. He's my ex-boyfriend." I told him.

Tinikom niya ang bibig. He must be very happy ngayon, he doesn't like Freud. He doesn't like boys close to me. Pet ang tawag niya sa kanila. Even if friend mo lang or crush. He treats them as animals. This crazy guy is crazy. Hindi na siya nagsalita ulit until natapos namin lahat ng lilinisin sa kwarto ni daddy at sa akin. It's time for his room.

"I ordered pizza. Let's eat when it arrives." He said.

Napatalon naman ako sa saya. I lurv pizza. It's one of my favorite. I love you kuya! Masagana kaming naglinis hanggang sa matapos namin ang kwarto niya. I found many things like condoms and cans of beer. Tahimik lang ako. I tried not to freak out dahil nakakahiyang ipakita kay kuya na nahawakan ko na ang mga condoms and p**n dvds niya.

Masasanay din ako. Boys will be boys. No arguments. Just truth.

"That's all for today..." I jumped on his bed.

"Damn! That was tiring!" He jumped, too.

Nagtawanan kami. We are also waiting sa delivery ng pizza. Nakakapagod! We spent the entire morning for cleaning at ngayon ay alas 3 na we are dead at the beat. I was quiet and napapapikit na ng mata it's going to fall now.

"Knock knock!" Napatalon ako kay kuya.

Tinignan ko siya bago napangisi. Sigurado akong nag-isip ito habang nag-lilinis kami.

"Who's there." Sagot ko habang pinipikit ang mata ko.

Binanggit nito ang pangalang Nikko at nagpaisip din sa akin ng 'knock knock' I hope hindi kami same.

"Nikko who."

Tumikhim ito at inaayos ang pagkakaupo. May nalalaman pa siya ng pagtu-tono ng doremi. Nakakatawa talaga ang gagong ito.

"Nikko kaya... nikko kaya ako ay iwan mo oh, nikko kaya nikko kaya sa puso ay mawala sinta." Ang kaniyang mata ay nakapikit at tawang-tawa din sa pinag-gagawa.

Humagalpak akong tumawa. Mahaba at matagal. Leche! Napaka havey na naman nun. Habang nagtatawanan kami ay sinasamahan din ng pagkikiliti ni kuya sa tagiliran ko. Sabog na sabog ang buong kaluluwa ko sa ginagawa niya.

"s**t! Tama na kuya. Hindi na ako makahinga." Hinihingal kong sabi.

Tinigilan niya at nakita kong tinikom niya ng mabuti ang labi. Tumatawa parin ako. Ikaw lang ba kuya? Ako rin no!

"Knock knock!" Matapang kung sabi.

Nakaupo na siya at sa akin nakatuon. Nakadapa parin ako at sa isa't isa nakatuon ang pansin. Ngumingisi siya habang kinukurot ang pisngi ko.

"Who's there baby?" Sagot nito habang inaalis ko ang kamay niya sa pisngi ko.

Namula ang pisngi ko. Nakakaewan talaga ang baby ni kuya. Hindi ko alam kung pang-kapatid or pinapraktis sa akin ang endearment ng kaniyang magiging girlfriends.

"Nikko."

"Nikko who?" Inalis niya ang kamay at ngumisi lang.

"Nan-nikko ako umiibig sa'yo... kahit na nagdurugo ang puso." Tumatawa narin ako dahil nauna ng humagalpak si kuya.

Havey ako! Yey!

"Too much for the knock-knock Rafaela you sleep." Inayos niya ang katawan ko at humiga din siya.

"Paano ang pizza?" Tanong ko.

Inilagay niya ang ulo ko sa kaniyang braso at pinayakap sa kaniya. Like we always do.

"I'll get it without waking you up, we'll eat it later." Hinalikan ako sa noo at niyakap din ako.

I still love Freud, pero alam kong mawawala din ito and it takes time. Handa akong pagdaanan ang mga oras na iyon. Napangiti ako at inaamoy nalang si kuya. Gago itong kuya ko pero mahal na mahal ko ito. No one can replace this bastard. Pinikit ko ang mata at mas hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kaniya. Bago ako tuluyang nakatulog ay may narinig maliit na boses para itong hangin pero narinig ko.

"I love you so much baby. He is not for you."

_

This chapter is too corny, ngayon ko pa napagtanto pero ayaw ko ng palitan. Stick to this! Lol.