ตอนที่ 2 /2 ยอมทุกอย่าง
“กินอะไรก่อนไหม” เขาหันมาถามหลังจากที่ประตูห้องถูกปิดลงแล้ว
“มะ ไม่ค่ะ เบลล์ไม่หิว”
“ดื่มน้ำก่อน” เขาพูดพร้อมกับร่างสูงที่เดินไปหยิบขวดน้ำแร่ออกมาให้กับคนตัวเล็ก ใจจริงอยากจะตะครุบเธอกินเสียแต่ตอนนี้ แต่ดูท่าทางของหญิงสาวแล้ว สั่นอย่างนี้ เขาไม่อยากทำให้เธอแตกตื่นไปมากกว่านี้
“ขอบคุณค่ะพี่เอเดน” เธอรับขวดน้ำจากมือของอีกฝ่าย ก่อนจะเปิดขวดเพื่อดื่มแต่ทว่าแรงของเธอมันไม่สามารถเปิดขวดน้ำได้ ทำเอาสายตาคมเข้มของอีกฝ่ายที่มองอยู่ อดไม่ได้ที่จะดึงขวดน้ำมาเปิดให้กับหญิงสาว
“เอ่อ ขอบคุณนะคะ” เธอขอบคุณเขาออกไปอีกครั้ง ก่อนจะจิบน้ำด้วยท่าทางเกร็ง ๆ
“หมอบอกเรื่องการรักษาแล้วใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ ขอบคุณพี่เอเดนมากนะคะที่ช่วยเหลือเบลล์”
“ไม่เห็นต้องขอบคุณเลย ฉันไม่ได้ช่วยเธอเปล่า ๆ เสียหน่อย” เขาพูดมองจับจ้องมาที่คนตัวเล็ก นึกถูกใจความนุ่มนิ่มของเธอเหลือเกิน เพราะแบบนี้หรือเปล่าไอ้อคินถึงได้หลงนัก
“เริ่มเลยไหม” เขาถามขึ้น เมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเขานั้นมันเริ่มทนไม่ไหวแล้ว อยากจะกลืนกินเธอเสียให้ได้
“เอ่อ ค่ะ เริ่มเลยก็ได้ค่ะ” เธอเรียกกำลังใจให้กับตนเองก่อนจะตอบรุ่นพี่หนุ่มกลับไป ถึงแม้ว่าในหัวใจของเธอในยามนี้จะเต้นแทบไม่เป็นจังหวะก็เถอะ
พอได้รับคำตอบที่น่าพอใจ เอเดนก็ไม่รอช้า เขาขยับกายเข้าไปใกล้ร่างของหญิงสาว ก่อนจะจับมือให้เธอเดินตามเขาเข้าไปในห้อง ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วเหลือเกิน เพียงแค่ปลายเท้าเธอก้าวเข้ามาในห้องนอนสีเข้ม อีกฝ่ายก็ดันเธอเข้ากำแพงก่อนจะใช้แขนกำยำกักขังเธอเอาไว้
“อื้อ” บีเบลล์ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยถามอะไร ริมฝีปากของชายหนุ่มก็กระแทกจูบเธอเสียแล้ว มันเป็นการจูบที่ไม่ได้อ่อนโยนเลยสักนิด การกระทำของรุ่นพี่หนุ่มมันทำให้สติของเธอแตกกระเจิงทันที จะยกมือขึ้นมาห้ามปรามก็ไม่ทันเลยสักนิด เมื่อลิ้นร้อนของคนตัวสูงสอดแทรกเข้ามาสำรวจโพรงปากอวบอิ่มของเธอ ดูดดึงหยอกล้อเรียวลิ้นจนทำให้เธอแทบไปไม่เป็น
“อื้อ” คนตัวเล็กทำได้แค่ส่งเสียงอู้อี้ออกมา เธอยกมือขึ้นมากำเสื้อของอีกฝ่ายเอาไว้แน่น เรี่ยวแรงที่อีกฝ่ายสูบไป มันทำให้เธออ่อนล้าลง
แขนแกร่งของเอเดนประคองคนตัวเล็กเอาไว้ ถึงแม้จะรู้สึกตงิดใจกับการจูบที่ไม่ได้เรื่องของคนตัวเล็ก แต่ทว่าความหวานที่ได้รับมันทำให้เขาพอใจเหลือเกิน ไม่คิดว่าเธอคนนี้จะหอมหวานแทบทั้งตัวขนาดนี้ เมื่อความต้องการมากขึ้นมันก็ทำให้ชายหนุ่มเผยตัวตนที่แท้จริงของตัวเองออกมา ชายหนุ่มไม่รอช้าเขายกมือเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็ว ไม่นานเท่าไรนัก ร่างกายของเธอก็ปรากฏต่อสายตาของเขา
เนินอกที่ล้นทะลักชุดชั้นในสีหวาน มันทำเอาเขาคอแห้งทันที เจอผู้หญิงสวยมาก็เยอะ แต่ร่างกายของคนตรงหน้าเขานี้ช่างดูยั่วยวนชวนให้เขาหลงใหลเหลือเกิน พอเห็นสายตาของอีกฝ่ายที่มองมาที่ร่างกายของเธอ มันก็ทำให้ลมหายใจของบีเบลล์รัวเร็วขึ้น หารู้ไม่ ยิ่งเป็นแบบนั้นมันก็ยิ่งทำให้หน้าอกของเธอกระเพื่อมมากขึ้นกว่าเดิม
น่าลิ้มรสชะมัด!
เอเดนนึกขึ้นก่อนจะลูบไล้สัมผัสร่างกายสวยของหญิงสาว เขาเลื่อนมืออีกข้างไปปลดตะขอเสื้อชั้นในของคนตัวเล็ก ทำให้ทุกอย่างหลุดออกจากร่างกาย หน้าอกที่ไร้สิ่งปกคลุมใด ๆ จึงเด้งออกมา เขาไม่รอช้าครอบริมฝีปากเข้ากับฐานถันสีหวานของหญิงสาวทันที
ความรู้สึกใหม่เอี่ยมที่เพิ่งเกิดขึ้นกับร่างกายของเธอ มันทำให้เธอนึกไม่เข้าใจ ทุกครั้งที่อีกฝ่ายสัมผัสร่างกายและหยอกล้อกับหน้าอกของเธอมันทำให้หญิงสาวรู้สึกกระสับกระส่ายไม่น้อย เธอไม่อยากเปล่งเสียงใด ๆ ออกมาแต่มันก็ยากเย็นเหลือเกิน
“อ๊ะ พะ พี่เอเดน เบาหน่อยค่ะ” เธอเจ็บที่อีกฝ่ายดูดดึงหน้าอกเธอไม่เบาแรงเลยสักนิด
“อดทนหน่อย ฉันยังไม่พอ” เขาต้องการสัมผัสเธอมากกว่านี้ ทุกส่วนของร่างกาย เขาอยากจะสัมผัสมันไปหมด ชายหนุ่มเกี่ยวกางเกงชั้นในของคนตัวเล็กลง นั่นจึงทำให้เธอเบิกตากว้างขึ้นมา รู้สึกอับอายไม่น้อยที่ในตอนนี้ร่างกายของเธอไร้สิ่งห่อหุ้มใด ๆ แล้ว
“อ๊ะ อือ” นิ้วเรียวยาวของว่าที่นายแพทย์หนุ่มกรีดกรายเข้ามายังกลีบกุหลาบสวยของคนตัวเล็ก การกระทำของเขามันทำให้เธอสะดุ้งเฮือกขึ้น สายตาของเธอบังเอิญสบตากับอีกฝ่าย เขามองเธออย่างนึกสงสัยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
ชายหนุ่มอุ้มร่างเล็กขึ้นพร้อมวางเธอลงบนเตียงโดยมีอีกฝ่ายยืนอยู่ เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกพร้อมสายตาที่สำรวจร่างเล็กไปทั่วกาย เธอสวยน่ามองแทบจะทุกส่วน ยิ่งส่วนนั้นที่มีขนปกคลุมเพียงเล็กน้อยมันยิ่งทำให้เขาพอใจกับความอมชมพูของมัน
“อ้าขาออกหน่อย” เขาบอกหลังจากที่ปลดกางเกงของตนเองออกไป
บางสิ่งบางอย่างที่หญิงสาวได้เห็นมันทำให้เธอเบิกตาโตกว้างขึ้นก่อนจะรีบหันหน้าหนีไปอีกทางทันที เป็นครั้งแรกที่เธอได้เคยเห็นสิ่งนั้น ไม่รู้ว่ามันจะมีขนาดใหญ่ขนาดนี้ มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายหรือเปล่าเธอไม่แน่ใจ แต่ของเขาคนนี้มันทำให้เธอหวั่นใจอย่างบอกไม่ถูก