ตอนที่ 1 เพราะไม่มีทางเลือก
น้ำตาหยดใสไหลออกมาอาบแก้มนวลเนียนของหญิงสาวเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้ม แววตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจเผยออกมาอย่างชัดเจน เมื่อได้ยินคำพูดของแพทย์เจ้าของไข้ที่รักษามารดาของเธออยู่
“หมอแนะนำว่าต้องส่งตัวผู้ป่วยไปรักษาที่โรงพยาบาลXX ถึงจะมีโอกาสรอดครับ” เธอรู้จักโรงพยาบาลแห่งนั้นดี แล้วก็รู้ด้วยว่าโรงพยาบาลแห่งนั้นค่ารักษาแพงมากขนาดไหน แต่หมอที่อยู่ที่นั่นต่างก็มีฝีมือกันทั้งนั้น เธอเองก็อยากพามารดาไปรักษาที่นั่นแต่สภาพการเงินของเธอในตอนนี้มันไม่ค่อยสู้ดีนัก เพราะเหตุผลมากมายเหล่านี้มันทำให้เธอตัดสินใจเดินทางมาที่นี่
‘นี่เห็นผู้ชายคนนั้นไหม นั่นน่ะพี่เอเดน หล่อชะมัด'
‘ใช่เอเดน รุ่นพี่ปี 5 คณะแพทย์ไหม'
‘ใช่ ๆ นอกจากจะหล่อเรียนเก่งแล้วยังเป็นทายาทของโรงพยาบาลXXอีกด้วยนะ ครบเครื่องชะมัด'
เสียงเหล่านั้นทำให้บีเบลล์หันไปจ้องมองร่างสูงของใครอีกคน เธอรู้จักผู้ชายคนนี้แต่ก็ไม่ได้สนิทไม่เคยพูดคุยกัน รู้แค่ว่าเขาฮอตมากในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ในขณะที่คนตัวเล็กกำลังเผลอจ้องมองอีกฝ่ายอยู่นั้น จู่ ๆ คนตัวสูงก็หันหน้ามามอง ทำให้เธอกับเขาสบสายตากันอย่างไม่ได้ตั้งใจ พอได้สติคนตัวเล็กก็หันหน้าหนีทันที
“หึ” รอยยิ้มมุมปากของเอเดนเผยขึ้น ในตอนแรกหญิงสาวจะถอยหลังหนี แต่ทว่าพอนึกถึงใบหน้าของใครอีกคนที่มีค่ามากกว่าชีวิตของเธอ มันจึงทำให้หญิงสาวตัดสินใจเดินตรงไปหาชายหนุ่มที่ยืนอยู่กับเหล่าเพื่อนของเขา
ซึ่งการมาของเธอทำให้ใครหลาย ๆ คนสงสัยรวมถึงชายหนุ่มร่างสูงโปร่งอย่างเอเดนด้วย ยิ่งได้เห็นสีหน้าประหม่าของคนตัวเล็กมันก็ยิ่งทำให้เขาอยากรู้ว่าเธอจะพูดอะไรออกมา
“พะ พี่เอเดนคะ คือว่าเบลล์มีเรื่องจะคุยกับพี่” กว่าแต่ละคำที่คนตัวเล็กจะเอ่ยออกไปได้ ก็ต้องเรียกกำลังใจขึ้นมาไม่น้อย
“กับฉัน” ถึงแม้จะแปลกใจที่ผู้หญิงที่เขาจับจ้องมานานเกือบสองอาทิตย์จู่ ๆ เธอเดินเข้ามาหาเขา แต่ชายหนุ่มก็ยังเก็บท่าทีของตัวเองเอาไว้เหมือนเดิม
บีเบลล์เห็นท่าทางเรียบนิ่งดุ ๆ ของอีกฝ่ายก็กลืนน้ำลายลงคอ เธอพอรับรู้ว่ารุ่นพี่คนนี้ไม่ธรรมดา ภายใต้ความเรียบนิ่งนั้นมันมีบางสิ่งบางอย่างซ่อนอยู่ ใคร ๆ ก็พูดกันว่าผู้ชายคนนี้น่ากลัว แต่เพราะต้องการอยากจะขอร้องรุ่นพี่หนุ่มคนนี้มันจึงทำให้เธอต้องลองเสี่ยงดูสักครั้ง
“ค่ะ พะ พี่เอเดนสะดวกไหมคะ”
เห็นท่าทางกลัว ๆ ของคนตัวเล็กมันก็ทำให้ชายหนุ่มเผยแววตาพอใจออกมา ท่าทางของเอเดนมันทำให้เพื่อนที่พอรู้เรื่องอยู่บ้างทำหน้าเจ้าเล่ห์กันออกมา
“น้องเขามาหา มึงก็อย่าเล่นตัวครับ” กวินเพื่อนในกลุ่มของชายหนุ่มพูดขึ้น
“นั่นดิ น่ารักแบบนี้กูไม่มายืนคิดหรอก” วายุพูดแทรกเพราะรู้จักกับรุ่นน้องสาวคนนี้พอสมควร จะไม่ให้พวกเขารู้จักได้ยังไงในเมื่อคู่อริเบอร์หนึ่งของเพื่อนเขาพยายามขายขนมจีบเธออยู่
“งั้นก็เดินมานี่” เอเดนพูดบอกก่อนจะเดินไปยังหลังตึก ที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านเท่าไรนัก ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะรู้สึกหวั่น ๆ แต่เธอก็สูดลมหายใจเข้าปอดก่อนจะเดินไปหารุ่นพี่หนุ่มที่เป็นความหวังของเธอในครั้งนี้
“มีอะไรก็พูดมา” ชายหนุ่มหันหน้ามามองคนตัวเล็กตรงหน้าที่กำลังบีบมือตัวเองอยู่ นึกสงสัยมากจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนนี้มาหาเขามีเรื่องอะไรกัน
“คือว่า เบลล์รู้ว่าพี่เป็นทายาทของโรงพยาบาลXX คือคุณแม่ของเบลล์จำเป็นต้องรักษาตัวที่นั่น ถ้าไม่อย่างนั้นท่านคงแย่ แต่คือว่า เรื่องค่ารักษา เบลล์ขอผ่อนได้ไหมคะ เบลล์สัญญาว่าจะทำงานหาเงินมาผ่อนพี่ทุกเดือน” คนตัวสูงเลิกคิ้วสูงขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของคนตัวเล็ก รู้สึกประหลาดใจมากเหมือนกันที่ได้ยินอย่างนี้ ถ้าหากคู่อริเขาอยู่ ถ้าอคินรู้เรื่องมันก็ต้องช่วยเหลือคนตัวเล็กแน่นอน แปลว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ไปขอให้มันช่วยสินะ
“…..”
“พี่จะให้เบลล์ทำสัญญาผ่อนหรืออะไรก็ได้ค่ะ เบลล์ยอมทุกอย่าง ขอร้องเถอะนะคะพี่เอเดน ชีวิตของแม่สำคัญสำหรับเบลล์มากจริง ๆ” เธอมองไม่เห็นทางจึงต้องมาขอร้องชายหนุ่มอย่างนี้
“อะไรก็ได้งั้นเหรอ”
“คะ เอ่อ ค่ะ” จากที่เห็นอีกฝ่ายเงียบไปสักพัก พอได้ยินอีกฝ่ายถามมันก็ทำให้คนตัวเล็กตอบรับคำอีกฝ่ายไปทันที
เอเดนจับจ้องใบหน้าจิ้มลิ้ม นึกอยากรู้เหลือเกินว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรดี ทำไมคนอย่างไอ้อคินถึงได้มาสนใจ ความไม่พอใจต่อผู้ชายอีกคน มันทำให้ชายหนุ่มนึกอยากจะเย้ยหยันคู่อริเบอร์หนึ่งของตน ถ้าหากอคินรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นของเขามันจะทำหน้าอย่างไรกัน
“การที่เธอมาขอร้องนั่นก็แปลว่า โรงพยาบาลอื่นไม่สามารถรักษาแม่ของเธอได้ใช่ไหม”
“ค่ะ คุณหมอที่ดูแลรักษาบอกให้เบลล์พาแม่มารักษาที่โรงพยาบาลของพี่”
“ได้ ฉันจะช่วยเรื่องค่ารักษา เธอไม่ต้องหาเงินมาผ่อนฉันคืน แต่ว่า” ชายหนุ่มเว้นช่วงพร้อมกับสังเกตท่าทางของหญิงสาวตรงหน้าว่ามีท่าทียังไงในคำพูดของเขา
“แต่ว่าอะไรคะพี่เอเดน”
“นอนกับฉัน ฉันจะช่วยเธอ”
“คะ” นับว่าสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการมันทำให้ร่างเล็กอึ้งไปไม่น้อย ไม่คิดว่าสิ่งที่ผู้ชายคนนี้เสนอให้กับเธอมันจะแย่ขนาดนี้ เพียงแต่เธอไม่มีสิทธิ์โกรธหรือโมโหเขาเลยด้วยซ้ำ
“ฉันไม่ได้บังคับ อยู่ที่เธอจะตัดสินใจ ไม่ตกลงก็แค่นั้น ฉันไม่ตื้อ” คนตัวสูงพูดออกไปเหมือนจะไม่ได้สนใจในคำตอบที่จะได้ แต่หารู้ไม่ว่าในใจของเขามันลุ้นมากเหลือเกิน อยากจะเอาชนะผู้ชายคนนั้น อยากจะทำให้มันเจ็บปวด แค่นึกถึงภาพหน้าของอีกคน มันก็ทำให้เขานึกสะใจแล้ว
“เงียบนี่คืออะไร ฉันไม่มีเวลามาฟังคำตอบเธอได้ทั้งวันนะ” เขาพูดเร่งรัดขึ้น เพราะเห็นอีกคนเงียบไปสักพักแล้ว
หญิงสาวรู้สึกหนักอึ้งในความรู้สึก เธออยากจะร้องไห้ให้กับโชคชะตาของตัวเองเหลือเกิน แต่ถ้าหากเธอไม่เลือกยอมรับข้อเสนอนี้แล้วชีวิตของแม่เธอจะเป็นยังไง จะให้เธอไม่สนใจไม่พยายามช่วยชีวิตท่าน เธอเองก็ทำไม่ได้ ในชีวิตของเธอเหลือญาติเพียงคนเดียวนั่นก็คือมารดาคนนี้ ต่อให้เธอต้องแลกกับอะไรเธอก็ยอม เมื่อคิดได้อย่างนั้น หญิงสาวก็เงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยแววตาวูบไหวพร้อมกับพยักหน้าตอบตกลงคนตัวสูงทันที แค่หลับนอนกับเขาคืนเดียวมันก็คงไม่เป็นอะไร เธอทนได้ ยอมรับได้ทุกอย่าง ขอเพียงแค่มารดาของเธอได้รับการรักษาก็เพียงพอแล้ว
“ตกลงค่ะ เบลล์ยอมรับข้อเสนอของพี่เอเดน” เมื่อได้รับคำตอบที่ต้องการ ชายหนุ่มก็รู้สึกพอใจขึ้นมา แต่เขาก็พยายามเก็บซ่อนความพอใจเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยคำพูดของตนเองออกไป
“วันนี้นะ เธอมีเรียนรึเปล่า”
“ไม่ค่ะวันนี้เบลล์ไม่มีเรียน” เธอมาที่นี่ก็เพราะมาหารุ่นพี่เพียงเท่านั้น
“งั้นก็ดี พาแม่เธอไปโรงพยาบาลได้เลย เอาเบอร์มาจะได้แอดไลน์ แจ้งชื่อนามสกุลแม่เธอมาด้วย ตอนเย็นให้รอที่โรงพยาบาลนั่นแหละฉันจะไปหา” หญิงสาวพยักหน้า ก่อนจะกดเบอร์ตัวเองให้กับรุ่นพี่หนุ่ม ในตอนนี้หญิงสาวรู้สึกโล่งใจไม่น้อยที่อีกฝ่ายยอมช่วยเหลือเธอ ถึงแม้จะต้องแลกกับสิ่งที่เธอไม่ได้คิดไว้ก็เถอะ แต่เพราะไม่มีทางเลือกและเธอต้องการช่วยชีวิตมารดา นั่นจึงทำให้เธอยอม