Medical Batchelor 2: Man on Fire

1

Freya

"BIGYAN mo nga ako ng valid reason para pag aksayahan ko ng oras at pera iyang fundraiser mo aber?" mataray kong tanong sa nurse in charged–slashed best friend ko na si Trisha. Maaga niya akong kinukulit na sumali sa fundraiser para bumili ng raffle ticket.

"Freya naman...it's our way of welcoming back Dr. Saavedra. You don't know him dahil nawala siya ng ilang taon dito sa atin, but he's back! At yun ang mahalaga." she said dreamily. "At ang masuwerteng, mabubunot sa raffle na ito ay magkakaroon ng once in a lifetime chance na maka-date si Dr. Saavedra." dagdag pa nito. Naiiling na lang ako sa ka-OA-han nitong kaibigan ko.

"Okay? At ano bang meron diyan sa Dr. Saavedra na yan para pagkaguluhan ninyong lahat?" curios talaga ako dahil simula ng malaman ng buong ospital na babalik ito nagulo na ang lahat ng tao.

"Oh well, bukod sa siya ang famous noon na neurosurgeon ng batch niya. He's hot. As in lahat ng babae dito sa hospital naglalaway sa kanya!" exagge niyang sabi.

"Kasama ka. Halata naman kasi naglalaway ka na ngayon, oh!" asar ko sa kanya saka ako tumawa at iniwan siya sa puwesto niya.

"Oh, stop it." Sambakol ang mukha nitong angil sa akin but I just couldn't stop laughing.

"Trish, alam mo namang wala akong panahon sa mga ganyang kalokohan diba?" supil ko pa rin ang pinipigil kong tawa habang nagdadahilan ako sa kanya ng sundan niya ako sa cubile para makapag prepare ako ng morning medicines para sa mga pasyente namin.

"Alam mo, hindi ko din alam ang iisipin ko sa'yo eh! Kung man-hater ka lang ba talaga o tomboy ka!" Inirapan ko lang siya saka ko ipinagpatuloy ang ginagawa ko.

"Tomboy na agad-agad?! Napaka jugdemental nito! Mahirap bang tanggapin na hindi ako interesado sa sinasamba ninyong Doktor?" Irap ko sa kanya, "Alam mo Trish, hindi paglalandi ang ipinunta ko dito sa Maynila. Trabaho. Kaya wag mo ng ipilit pa sa akin yang kalokohan mo na iyan. At kung ako sa'yo magtrabaho na tayo dahil anung oras na, oh! Late na ako sa due meds, Okay!" I said in finality na ikinasimangot ni Trisha.

I just can't have another problem.

Ako si Freya Marie Hizon. 27. Tubong probinsiya, Cagayan Valley to be exact. Anim na taon na akong nagsisilbi bilang nurse sa aming bayan. Bakit ako lumipat dito sa Manila? Simple lang.

Gusto ko ng katahimikan.

Dito sa Maynila kanya-kanya ang buhay. Nagpapasalamat nga ako at nakakuha ako agad ng mapapasukan at sa dinami-dami ng hospital, dito pa ako talaga natanggap sa kilalang hospital sa Manila.

"Gusto ko lang naman makatulong..." malungkot na sabi ni Trisha sa akin. Nakunsensiya naman ako sa ginawa ko sa kanya. Dahil bukod sa kaibigan ko siya, siya lang din naman ang boss ko dito sa trabaho. Kaya hindi tama yung ginawa kong pag susungit sa kanya.

"O, heto." kinuha ko yung coin purse ko sa bulsa. "I'll give you a donation for the fundraiser anyway." I sighed. "It's for a good cause naman." then smiled at her para mawala na ang tampo nito sa akin.

"Pero iisa lang ang mabibili mong ticket nito!" reklamo niya sa akin.

"Aba't! Sinabi ko bang ibili mo iyan ng ticket? Haler??" pinamaywangan ko siya.

"But, Freya—why not? I mean, the whole reason we're selling tickets is to give everyone an equal chance of winning. Gusto ko makapantay din naman tayo sa mga taong mayayaman dahil kung hindi, sila lang din ang mananalo. Para saan pa ang program na'to?" she reason-out to me. Naiintindihan ko din naman ang gustong mangyari ni Trisha, pero ang hindi ko lang gusto ay ang ulterior motive niya.

"Maybe some women just don't want to win a night out with him." Kibit-balikat at kaswal kong sagot sa kanya.

"You ain't see nothing yet, Dah-ling!" pa-slang pa niyang sabi. "He's TDH." I can see the stars in her eyes. I looked blankly at Trisha as I rolled my eyes 360 degrees.

"Taga saang planeta kaba galing? TDH—Tall, dark, and handsome. Hindi kaba nakikinig sa chismis?" she asked me. Umiling na lang ako kunwari pero sino naman ba ang hindI magiging aware sa mga balita kung araw–araw iyon ang usapan sa buong Veraz Medical? Na babalik ang prodigal NeuroSurgeon at ngayon, siya na ang isa sa mga board dahil naitalaga itong maging kinatawan ng hospital kasama ang mga kaibigan nito. Okay. Veraz Medical City is a hospital run by doctors, namely, Saavedra, Lopez at dela Vega.

So sa madaling salita, isang malaking kalokohang i-link ang sarili mo sa isa sa kanila.

"Oh, forget it!" She waved a dismissive hand. "Seriously, a night out with Dr. Saavedra is worth winning. He knows how to show a woman a good time." Trish smiled wickedly at may pakindat-kindat pang nalalaman, nakakadiri!

"Only because he's had plenty of practice." tinaasan ko ito ng kilay.

"Negative vibes ka naman eh! Maybe he's just looking for the right one." Trisha winked at me.

"Hindi ka talaga titigil no?" naiiling kong sabi.

"Bakit ba ayaw mo sa kanya eh, hindi mo pa naman siya nakikilala?" kunot-noo niyang tanong sa akin.

Okay, time to say the usual script, Freya. Huminga ako ng malalim bago nag salita.

"Hindi naman sa ganon, I believed that he is a GREAT Doctor. Hindi niyo naman siya bibigyan ng ganyang welcome party kung hindi diba? I get it but as a date? No, thanks. He's not my type." explained ko kay Trisha, casually. And I will definitely wasn't interested in someone like him.

I already learned that lesson the HARD way.

"So what is your type, then?" nakapalumbaba na sa counter ng nurses station si Trisha at para lang kaming nasa talk show. Really? Hindi ba niya talaga ako titigilan?

"You know what? I can't even remember you ever go on a date in almost a year that you've been working here." pagtataka niya.

Okay? Nag-duda pa!

"I guess...I-I was too busy to have one." pagdadahilan ko. Manaka-naka ko ng ipagtabuyan si Trisha at sabihing wala siyang pakielam sa love life ko and say that I am not looking for someone special right now, pero alam kong hindi iyon ang tamang gawin. She's my superior.

Nobody at the hospital knew about the mistake I'd made and I intended to keep it that way.

I would not repeat my mistakes.

Ever.

At kung si Dr. Saavedra ang magiging dahilan para masira ang lahat ng plinano ko sa buhay. He is the kind of man to be avoided in her book.

Even if he was the sexiest man alive.

"Busy lang talaga ako kaya wala akong time makipag–date, Trish," I said to her but I know that she didn't believe me.

I took a larger bill on my purse. Ipinusta ko na pati kalahati ng sahod ko para lang tigilan niya ako.I

"Is that enough to stop you nagging me?" wishing na titigil na siya sa pangungulit.

"Hmm..." Trisha said and smiled. "Thanks for supporting the fundraiser, anyway." Pero habang naglalakad ito papalayo. Malakas ang lagabog ng dibdib ko na may binabalak itong babaing ito.

'Wag naman sana.