EP:4
1396 Words
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
“ว่าไงครับเฮียสุดที่รักโทรตามผมมามีอะไรครับผม”
ผมเดินเข้าห้องรองกรรมการผู้จัดการปุ๊บก็เอ่ยปากทักทายคนตรงหน้าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่เขาคนนี้ก็คือเฮียซันพี่ชายผมเองครับไม่รู้วันนี้นึกยังไงโทรตามผมมาหาสงสัยเฮียแกจะคิดถึง
“ตามมาดูผลงานมึงน่ะสิ อ่ะ!! เอาไปดู”
ว่าแล้วเฮียซันก็โยนกระดาษปึกหนึ่งให้ผมดูคล้ายๆ เหมือนเป็นสลิปค่าอะไรสักอย่างแต่ทำไมมันแลดูเยอะจังวะ
“อะไรเหรอเฮีย”
“ก็สลิปบัตรเครดิตของมึงไงแหกตาดูซะว่าเดือนที่แล้วมึงใช้อะไรไปบ้างเซอร์เวย์”
งานเข้าแล้วไหมล่ะกูโดนเรียกมาด่าเรื่องนี้แน่ๆ ดีไม่ดีอาจถูกพ่อผีดิบตรงหน้าหักค่าขนมชัวร์ๆ
“สงสัยมือผมลั่นไปหน่อยแค่ล้านกว่าเอง”
“ล้านกว่าเอง!! แล้วทุกวันนี้มึงหาเงินได้กี่บาทเรียนก็เรียนยังไม่จบถลุงเงินเป็นว่าเล่นแล้วคนบ้าที่ไหนรูดซื้อสร้อยเพชรร้านตัวเองทีละสิบๆเส้นห่ะ!! แกเอาไปทำอะไรถึงมันจะเป็นเส้นเล็กๆ ราคาหลักหมื่นก็เถอะสิบเส้นก็ปาเข้าไปเป็นแสน ๆ แล้ว และไหนจะรูดกระเป๋าเสื้อผ้าเครื่องสำอางผู้หญิงอีกมึงจะเปย์หญิงหัดหาเงินเองให้ได้ก่อนไหม”
โอ้วว!! ขี้หูจะหลุดออกมาเต้นข้างนอกแล้วครับเฮียแกเล่นจัดเป็นชุดยาวเหยียดด่าตั้งแต่กรุงเทพไปถึงสุไงโกลกแล้วเนี่ย
“เอาน่าเฮียอีกปีเดียวผมก็จบมาช่วยเฮียทำงานแล้วนี่ก็ถือว่าว่าใช้เงินเดือนล่วงหน้าก็แล้วกันเนอะ แฮะๆ”
“ไม่ต้องมาฮงมาแฮะอะไรทั้งนั้นนับจากวันนี้ไปมึงต้องมาช่วยงานเฮีย”
“ได้ไงอ่ะ!! ผมยังเรียนอยู่นะเฮียควรจะให้ผมทุ่มเทให้การเรียนก่อนสิ”
“เรียนก็ส่วนเรียนเฮียรู้ว่ามึงมีเวลาว่างหลังจากการเรียนอีกเยอะเวลาที่ไปแรดไปร่านนั่นน่ะเอามาช่วยเฮียทำงาน”
จี๊ดเลยด่าอย่างอื่นพอทนนี่เฮียก็ด่าผมร่านอีกคนแล้วเหรอไอ้นิสัยอย่างผมนี่มันร่านขนาดนั่นเลยเหรอวะผมแค่เป็นคาสโนว่าผู้มากประสบการณ์บนเตียงเท่านั้นเอง
“จะทำไม่ทำถ้าไม่ทำเฮียจะตัดบัตรเครดิตมึงไม่ให้ใช้สักใบ”
“เฮียใจร้าย!!”
“โอเค!! งั้นเฮียโทรไประงับบัตรมึงตอนนี้เลย”
“เฮ้ย ๆ ๆ เดี๋ยวๆ อย่าระงับนะทำก็ทำสิเฮียจะให้ผมทำอะไรก็บอกมาเลยแต่บอกไว้ก่อนนะว่าช่วงนี้ผมเรียนหนัก”
หึ!! ไม่ได้กินผมหรอกเฮียอย่างมากก็แค่ใช้ไปตรวจงานตามสาขาในห้างนั่นแหละเพราะผมเอาเรื่องเรียนมาอ้างเฮียไม่กล้าใช้งานผมหนักหรอก
“เฮียเช็คตารางเรียนแล้วเทอมนี้มึงมีเรียนไม่กี่ตัวเพราะเทอมหน้าต้องฝึกงาน”
เชรดด!!เฮียผมแม่งโคตรร้าย
“เฮียแม่งร้ายว่ะทำไมต้องเช็คกันขนาดนี้ด้วย”
“ไม่ต้องบ่น!! งานแรกของมึงเริ่มพรุ่งนี้เลย”
“โห!! นี่ไม่ให้ทันได้เตรียมตัวเลยนะผมจะฟ้องม๊า”
“ตามสบายเพราะงานนี้ม๊าเป็นคนอนุมัติให้เฮียเป็นคนจัดการทุกอย่าง”
ม๊านะม๊าทำไมม๊าใจร้ายส่งผมให้ผีดิบจัดการแบบนี้
“แล้วให้ผมทำอะไร”
เอาว่ะ! สุดท้ายก็ต้องยอมทำไม่งั้นได้อดตายแน่
“พรุ่งนี้จะมีการถ่ายแบบเครื่องเพชรคอลเลคชั่นใหม่แกต้องเป็นคนนำเครื่องเพชรของจริงไป”
“ทุกทีใช้ตัวจำลองถ่ายไม่ใช่เหรอทำไมรอบนี้ใช้ของจริงล่ะ”
“คุณอัมราต้องการใช้ของจริงถ่ายงานนี้มึงมีอะไรข้องใจก็ไปถามท่านเอาเอง”
หึ!! ใครมันจะกล้าถามคุณอัมราดุยิ่งกว่าเฮียผมเป็นสองเท่าผมคงจะกล้าหือกับแม่ผมหรอกสุดท้ายก็ต้องยอม
“แล้วนางแบบเป็นใครเหรอเฮีย”
“มีทั้งนายแบบและนางแบบเซทนี้เป็นเซทคู่รัก”
“อะไรวะ!! นายแบบอยู่นี่ทั้งคนเฮียจะไปจ้างคนอื่นทำไมเสียดายผมไม่ได้คลอเคลียนางแบบเลย”
“นายแบบเป็นพระเอกในดวงใจของคุณอัมราเขาส่วนนางแบบได้ข่าวว่าเป็นเน็ตไอดอลหน้าใหม่ไม่ใช่ดารานางแบบดัง ๆ หรอกมั้ง”
“อ่อ! งั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อยไม่ค่อยเสียดายเน็ตไอดอลโนเนมก็คงไม่ฮอตเท่าไหร่แล้วถ่ายที่ไหนล่ะ”
“สตูดิโอTwins Memorie”
แค่ได้ยินชื่อสตูดิโอผมก็รู้แล้วว่าที่ไหนสตูดิโอใหญ่ที่สุดของเมืองไทยที่เจ้าของคือเฮียภูผากับเจ๊อิงฟ้าพี่สาวพี่ชายของไอ้นาวามันดีเหมือนกันทำงานร่วมกับคนที่รู้จักผมจะได้ไม่เครียด
วันต่อมา
“อื้อหือ!! คุณน้องเบ้าหน้าคุณน้องนี่ของแท้แม่ให้มาจริงๆเหรอคะเนี่ยสวยทุกมุมเป๊ะปังมาก”
“ของจริงทั้งหน้าค่ะพี่เอมี่มันถึงได้หน้าบ้านๆแบบนี้ไง”
“แบบนี้ไม่บ้านแล้วนะคะคุณน้องสวยมากกว่าพวกดาราเซเลปที่ขึ้นเขียงพึ่งมีดหมอซะอีก”
“พี่เอมี่ก็พูดเกินไปค่ะหนูไม่สวยขนาดนั้นที่หน้าออกมาสวยแบบนี้ก็เพราะฝีมือแต่งหน้าขั้นเทพของพี่เอมี่ต่างหากค่ะ”
“แหน่ะ! อยู่เป็นนะเด็กคนนี้มาค่ะเดี๋ยวพี่จะแต่งให้สวยหรูดูแพงให้เหมาะกับชุดเครื่องเพชรวันนี้เลย”
ฉันกำลังคุยกับพี่เอมี่ช่างแต่งหน้าประจำกองถ่ายแฟชั่นวันนี้ค่ะเราคุยกันตอนที่นางกำลังละเลงเครื่องสำอางลงบนใบหน้าฉันวันนี้ฉันมีงานถ่ายแบบค่ะงานใหญ่ครั้งแรกในชีวิตฉันเลยก็ว่าได้เพราะต้องถ่ายกับพระเอกสุดฮอตของเมืองไทยในตอนนี้
ที่สำคัญเป็นงานถ่ายแบบเครื่องเพชรอีกต่างหากแบรนด์ดังที่สุดของไทยงานนี้ติดต่อมาทางคุณแม่ฉันโดยตรงเพราะว่าเจ้าของท่านเป็นเพื่อนสนิทของคุณแม่ฉันค่ะ แต่ฉันก็ยังไม่เคยเจอตัวจริงท่านนะเคยได้ยินแต่คุณแม่เล่าให้ฟังได้ยินว่าท่านมีลูกชายสองคนเหมือนว่าคนเล็กจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน
“เออนี่! คุณน้องเคยเจอลูกชายคุณเล็กของคุณอัมรารึยังได้ข่าวว่าหล่อแซบพอๆกับคุณซันพี่ชายเขาเลยนะ”
“อย่าว่าแต่น้องชายเลยค่ะคุณป้าอัมรากับคุณซันของพี่เอมี่หนูยังไม่เคยเจอเลย”
ฉันตอบพี่เอมี่ตามความจริงก็ฉันยังไม่เคยเจอครอบครัวคุณป้าอัมราสักครั้งเลยจริง ๆ นะ
“อุ๊ต๊ะ!! จริงเหรอคะเนี่ยพี่ได้ยินมาว่าหนูเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทคุณอัมราพี่ก็นึกว่าคุณน้องจะสนิทกับครอบครัวนี้ทั้งบ้าน”
“คุณแม่หนูนู้นค่ะที่สนิทส่วนหนูโลกส่วนตัวค่อนข้างสูงไม่ค่อยออกงานสังคมพบปะผู้คนเท่าไหร่"
"เจ๊! ไม่ต้องลุ้นไม่ต้องถามน้องมุนินแล้วหนูได้ข่าวว่าวันนี้คุณซันให้น้องชายมาคุมงานแทน"
ในขณะที่ฉันคุยกับพี่เอมี่ผู้ช่วยที่เป็นสาวสองเหมือนกับพี่เอมี่ก็พูดขึ้นมาทำเอาพี่เอมี่กรี๊ดลั่นจนฉันแสบแก้วหูไปหมด
"กรี๊ดดด!! จริงเหรออีพิ้งค์กี้"
"อะไรจะดีใจขนาดนั่นคะพี่เอมี่"
"ไม่ให้กรี๊ดได้ยังไงก็คุณเซอร์เวย์น้องชายคุณซันได้ข่าวว่าทั้งหล่อสูงยาวเข่าดีผิวขาวจั๊วะแถมยังเฟรนลี่ที่สุดสาวๆมีแต่คนอยากเข้าหาแถมยังเป็นป๊าสายเปย์อีกต่างหากพี่นี่อยากโดนเปย์บ้าง"
พอพี่เอมี่พูดแบบนี้ออกมาพร้อมกับการบรรยายลักษณะของลูกชายคนเล็กของคุณป้าอัมราทำให้ภาพของไอ้ร่านมันผุดขึ้นมาทันทีหวังว่าคงจะไม่ใช่มันหรอกนะ
"พี่เอมี่คะพี่เอมี่รู้ไหมว่าคุณเซอร์เวย์อะไรนี่เรียนที่ไหนคณะอะไร"
"พี่ว่าหนูถามเจ้าตัวเขาเองดีกว่าค่ะนู้นเขาเดินหล่อออร่ามานู้นแล้ว"
- Writer
