"นาย...ชะ..ช่วยเอาไอ้นี่เข้ามาในตัวฉันได้ไหม"
เชี้ยเอ้ย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี้ย คืออย่าว่าผมงั้นงี้เลยนะถึงผมจะร่านแล้วผมก็อยากครอบครองตัวมุนินมากแค่ไหนก็ตามแต่เป็นแบบนี้ผมก็ไม่อยากทำร้ายเธอนะผมอยากมีอะไรกับเธอแบบที่เธอเต็มใจไม่ใช่เพราะโดนวางยาแบบนี้ไงแล้วมุนินไม่ชอบขี้หน้าผมมากแค่ไหนทุกคนก็รู้ถ้าเกิดทำอะไรแล้วพรุ่งนี้ตื่นมาเธอไม่เกลียดผมไปจนตายเหรอวะ
หมับ!!
"อ๊ะ!!"
ผมจับมือมุนินแล้วดึงออกจากเป้ากางเกงผมทันทีแล้วก็นั่งลงพร้อมกับจับไหล่เธอเอาไว้
"ฉันทำไม่ได้! เธอต้องอดทนนะ"
"ไม่!! ฉันจะตายอยู่แล้วไหนนายบอกว่าชอบฉันไงทำไมนายไม่ทำละ"
"ก็เพราะฉันชอบเธอมากไงฉันถึงไม่อยากทำร้ายเธอถ้าฉันจะมีอะไรกับเธอจริงๆเธอต้องมีสติและเต็มใจเป็นของฉันเท่านั้นมุนิน"
"ฉันเต็มใจนายทำเถอะนะ! ขอร้อง..อื้อ!!"
พูดจบมุนินก็โผเข้ากอดผมอีกครั้งพร้อมกับพยายามจะจูบปากผม
"ปล่อยฉันก่อนมุนินอย่าทำแบบนี้"
"ฮึ
