บทที่27 เจ็บเจียนตาย

2842 Words

เช้าวันใหม่ ณ ไร่ชาไกรณรงค์คนงานในไร่กลุ่มหนึ่งกำลังพากันเดินผ่านหน้าบ้านพักเจ้านายที่นานๆ จะมาพักสักครั้งหนึ่ง จังหวะที่หนึ่งในคนงานหันไปทางหน้าบ้านก็สะดุดตาเข้ากับชายร่างหนานอนกองอยู่ตรงหน้าบ้าน เขาจึงชวนเพื่อนคนงานเข้าไปดู พอเห็นว่าเป็นเจ้านายหนุ่มทุกคนก็ต่างพากันตกใจหน้าตื่นกับสภาพที่ดูแทบไม่ได้นั้น   พอหัวหน้าคนงานรับทราบเรื่องเจ้านายหนุ่ม ก็รีบเร่งมาเปิดประตูบ้านพาร่างหนาเข้าไปข้างในพร้อมกับจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนที่ยังคงหลับใหลไร้สติอยู่ จนเวลาล่วงเลยไปจนถึงช่วงสายของวัน ชายหนุ่มที่นอนนอนหลับใหลอยู่ก็ขยับตัวลืมตาตื่นขึ้น   วินยันตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งตัว มือหนาค่อยๆ ยกขึ้นจับใบหน้าสากที่เขียวช้ำเบาๆ จากนั้นก็กวาดสายตามองไปรอบห้องที่คุ้นเคย ชายหนุ่มนั่งนิ่งอยู่บนเตียงพร้อมกับคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวานด้วยความเจ็บปวดใจ   ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD