อย่ารังแกกัน

1357 Words

ขอบตาตาณร้อนจัดและแดงเรื่อ ความอ่อนไหวท่วมท้นใจ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ทั้งสองแอบคบหากันอย่างลับๆ ทั้งที่รู้ว่าผิดแต่หล่อนเลือกที่จะให้ทุกอย่างเป็นเช่นนั้นด้วยไม่อยากผูกมัดเขา เด็กสาวรู้ดี ทั้งคู่แตกต่างกันเกินไปทั้งฐานะและชาติตระกูล อเล็กซ์เดินมาโอบเอวบาง และรวบผมยาวสลวยขึ้น มองต้นลำคอระหงด้วยความพิศวาส ก่อนจะจูบแรงๆ อย่างดูดดื่ม “อย่าค่ะ” หล่อนห้ามเขา พร้อมเบี่ยงตัวหลบ ทว่าชายหนุ่มยังเอาแต่ใจ รั้งร่างหล่อนเข้าไปหาตัว และหมุนให้เผชิญหน้ากัน อเล็กซ์รุกหนักขึ้น ทั้งจูบและลูบไล้เรือนร่างจนตาณใจอ่อน มือใหญ่ประคองร่างตาณไปสู่เตียงนอน ความรู้สึกลึกลับ และซ่อนความหวานจัดกำลังจะเกิดอีกครั้ง “อย่ารังแกตาณ” หล่อนหลุดเสียงแหบพร่าออกมา “ใครว่ารังแก พี่อยากให้ตาณมีความสุขมากๆ ต่างหาก” เขาเอ่ยพร้อมกับซุกไซ้จมูกโด่งที่หัวไหล่แล้วค่อยๆ เพิ่มไฟในกายหญิงสาว ด้วยการเลื่อนต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินอก หล่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD