ปราบรักมาเฟียจอมหยิ่ง

ตอนที่ 1 คฤหาสน์ชาน หลุนเจีย

นางเอก มีนา วรรัตน์

พระเอก หยาง หลุนเจีย

เด็กผู้หญิงอวบอ้วนผิวขาวอมชมพูในวัยสี่ขวบต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าเพราะบิดามารดาของเธอถูกไฟครอกเสียชีวิตภายในบ้าน ในขณะที่เธออยู่โรงเรียน กำลังเรียนอยู่ชั้นอนุบาล1

"ไปอยู่กับป้านะลูก ป้าจะไม่ทิ้งให้มีนาต้องโดดเดี่ยวอยู่เพียงลำพัง คนเก่งไม่ร้องนะลูก"

ลำแขนเรียวโอบกอดเด็กน้อยตัวอวบอ้วนที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นไว้แนบอก พร้อมกับลูบศรีษะทุยเบาๆ เด็กน้อยวัยสี่ขวบย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ของเจ้าสัว ชาน หลุนเจีย นักธุระกิจอสังหาริมทรัพย์ชาวฮ่องที่มีศักดิ์เป็นลุงเขยของเธอ

"สวัสดีลุงชานสิลูก"

กัญญาบอกหลานในวัยไร้เดียงสาที่ยืนกอดตุ๊กตาหมีพูห์

"สวัสดีค่ะคุณลุง"

"สวัสดี หนูชื่ออะไรเหรอ"

เจ้าสัวชานในวัยห้าสิบเอ่ยถามเด็กน้อย

"หนูชื่อมีนาค่ะ"

"หนูมีนา มาอยู่กับลุงกับป้าที่นี่ ต่อไปนี้ ลุงชานกับป้ากัญญาคือผู้ปกครองของหนูนะ เริ่มต้นชีวิตใหม่ พรุ่งลุงจะพาหนูมีนาไปสมัครเรียนนะลูก"

เด็กน้อยมีนาพยักหน้ามองคนเป็นลุงและป้าสลับไปมา

13ปีต่อมา

(แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู )

เสียงเพลงฉลองวันเกิดดังขึ้นภายในคฤหาสน์หลังใหญ่

"ป้าขอให้มีนามีแต่ความสุขความเจริญ สอบได้เกรดเฉลี่ย4.00ทุกเทอมนะลูก นี่ของขวัญจากป้า"

"ขอบคุณค่ะป้ากัญ หนูรักป้ากัญที่สุดในโลกเลยค่ะ"

"สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดนะหนูมีนา ลุงขอให้หนูมีความสุข คิดสิ่งใดขอให้ได้สิ่งนั้นนะลูก นี่ของขวัญจากลุง"

"ขอบคุณค่ะคุณลุงชาน มีนารักลุงชานและป้ากัญญาที่สุดในโลกเลยค่ะ"

เด็กสาวตัวขาวอวบอ้วนไหว้ขอบคุณป้าและลุงเขย งานวันเกิดครบรอบ17ปีของมีนาจัดขึ้นภายในคฤหาสน์หลังใหญ่อย่างสนุกสนาน เหล่าบรรดาแม่บ้านสาวใช้และบอดี้การ์ดเกือบยี่สิบคนพากันสนุกสนาน ดื่มกินเต็มที่

"คุณหนูครับ สุขสันต์วันเกิดนะครับ ตั้งใจเรียนนะครับ"

เฟย บอดี้การ์ดคนเก่งของเจ้าสัวชานในวัย26ปี ยื่นกล่องช็อคโกแลตของโปรดให้กับเด็กสาวตัวอ้วน

"ขอบคุณค่ะ พี่เฟย หล่อแล้วยังใจดีอีก"

มืออวบอ้วนไหว้ขอบคุณบอดี้การ์ดที่เธอนับถือเหมือนพี่ชายมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าช่วงหลังๆ เฟยจะไม่ค่อยได้อยู่เมืองไทย แต่เวลากลับมาคฤหาสน์ เขาก็มักจะซื้อขนมมาฝากมีนาเสมอ

"พี่เฟย ทำไมช่วงนี้มีนาไม่ค่อยเจอพี่เลย หายไปไหนตั้งหลายเดือน"

"พี่ต้องไปช่วยงานคุณหยางที่ฮ่องกง พรุ่งนี้พี่ก็ต้องกลับฮ่องกงอีกแล้ว"

"คุณหยางคือใครหรอคะ"

"คุณหยางคือลูกชายคนเดียวของ นายใหญ่ไงครับ"

"ลูกชายลุงชานงั้นหรอ ชื่อหยางหรอคะ มีนาเคยได้ยินว่าคุณลุงมีลูกที่เกิดกับภรรยาเก่า แล้วทำไมเขาไม่มาที่นี่บ้างล่ะคะ"

มีนาถามด้วยความอยากรู้

"คุณหยางไม่ค่อยลงรอยกับเจ้าสัวชานตั้งแต่คุณแม่ของคุณหยางเสียชีวิต เจ้าสัวหนีมาทำธุรกิจในไทยตั้งแต่ภรรยาเก่าเสียชีวิตได้สามเดือนน่ะครับ"

"ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไมพ่อลูกไม่ถูกกัน"

"เจ้าสัวมาอยู่ไทยไม่ถึงปีก็แต่งงานกับคุณผู้หญิงกัญญาไงล่ะครับ ตอนนั้นคุณผู้หญิงเป็นเลขาท่านเจ้าสัว และตกลงปลงใจแต่งงานกันหลังจากที่ทำงานด้วยกันไม่นาน คุณหยางเคยคัดค้านงานแต่ง แต่ไม่สำเร็จ พ่อลูกจึงไม่ถูกกัน จากนั้นคุณหยางก็ไม่เคยมาเยี่ยมเยือนท่านเจ้าสัวอีกเลยครับ"

"อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ ว๊า..มีนาคงเหงาอีกหลายเดือนเลย พี่เฟยไปนานไม่มีเพื่อนเล่นอีกแล้ว"

"ไปๆมาๆครับ รอบนี้ไปแค่เดือนเดียว ตอนมาไทยจะซื้อขนมมาฝากนะครับ"

สามอาทิตย์ต่อมา

"มีนา ป้ากับลุงชานไม่อยู่หนูอย่าไปเถลไถลที่ไหนนะลูก เลิกเรียนก็รีบกลับบ้าน"

"โถ่..ป้ากัญคะ มีนาเคยเถลไถลด้วยหรอคะ คุณป้าคุณลุงไม่อยู่ มีนาคงเหงามาก มีนาไม่หนีเที่ยวแน่นอนค่ะ"

"งั้นป้าไปแล้วนะ ถึงอเมริกาป้าจะวิดีโอคอลมาหานะลูก"

"มีนาจะรอคุณป้าคุณลุง รีบๆกลับมานะคะ"

ร่างอวบอ้วนโอบกอดคนเป็นป้าราวกับเด็กน้อยเริ่มงอแงออดอ้อนผู้ปกครอง คุณนายกัญญาโอบกอดหลานสาวพร้อมกับลูบศรีษะอย่างเอ็นดู

"ลุงจะซื้อของมาฝากหนูมีนาเยอะๆ โดยเฉพาะช็อคโกแลตของโปรดหนู"

"ขอบคุณค่ะคุณลุง เดินทางปลอดภัย เที่ยวให้สนุกนะคะ คุณลุงคุณป้า"

ห้าวันต่อมา

(ข่าวด่วน เครื่องบินสายการบินXXXที่กำลังเดินทางจากซานฟรานซิสโกไปยังลอสแอนเจลิส เกิดเหตุขัดข้องเครื่องยนต์ระเบิดกลางอากาศก่อนตกกระแทกพื้นไฟไหม้เสียชีวิตยกลำ ผู้เสียชีวิตในอุบัติเหตุทางอากาศครั้งนี้เป็นนักท่องเที่ยวสัญชาติไทย2คน ทราบชื่อคือนายชาน หลุนเจีย และนางสาวกัญญา แสงอรุณี"

"ฮื่อๆ ไม่จริงใช่ไหมป้านวล ป้ากัญกับลุงชานยังปลอดภัยใช่ไหม ป้ากัญกับลุงชานต้องกลับมาหามีนาใช่ไหมคะป้านวล ฮึกๆฮื่อๆ"

"โถ่..คุณหนู..ฮึกๆฮื่อๆ เจ้าหน้าที่ยืนยันแล้วค่ะคุณหนู คุณท่านทั้งสองเสียชีวิตแล้ว ไฟไหม้เกรียมจนเป็นเถ้าถ่าน คุณท่านทั้งสองจากพวกเราไปแล้ว ฮึกๆฮื่อๆ"

ป้านวล หัวหน้าแม่บ้านกอดร่างอวบอ้วนของเด็กสาวร้องไห้สะอึกสะอื้น

ประเทศฮ่องกง

(ก๊อกก๊อกก๊อก)

"เข้ามา"

"คุณหยางครับ เจ้าหน้าที่จากซานฟรานซิสโกยืนยันแล้วครับ เจ้าสัวชานและคุณนายกัญญาเดินทางไปกับเครื่องบินลำนี้ ไม่มีใครรอดชีวิตครับ"

"...."

เติ่งหยาง ลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาภายในห้องทำงานและแจ้งข่าวการเสียชีวิตของบิดาของเขาให้ทราบ ใบหน้าหล่อเหลาราวกับพระเอกซีรีย์จีนยังคงสีหน้ายังเรียบเฉย ราวกับเรื่องอุบัติเหตุ และการสูญเสียครั้งนี้ไม่ได้กระทบกระเทือนกับความรู้สึกเขาเลยแม้แต่น้อย

สุสานบนเนินเขาในเมืองป็อกฟูแลม

"แม่ครับ คนที่ทำให้แม่ต้องจากผมไปตลอดชีวิต ตอนนี้เขาตายแล้วนะครับ ป่านนี้เขาคงลงไปใช้กรรมในนรกแล้ว ผมคิดถึงแม่นะครับ ผมคงไม่ได้มาหาแม่อีกนานเลย ผมรักและคิดถึงแม่มากนะครับ"

สายตาวูบไหวจ้องมองรูปที่หน้าหลุมฝังศพของมารดาก่อนจะหมุนตัวเดินออกมาจากสุสานบนเนินเขา

รถสปอร์ตหรูสีดำ3คันขับตามกันมาจอดในคฤหาสน์หลังใหญ่ในเขตวิคตอเรียพีค

"พวกมึงทุกคนตามกูมาที่ห้องโถงตอนนี้ ให้คนไปตามไอ้เฟยมาด้วย"

"ครับนาย"

ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสแล็คสีเดียวกันเดินไปนั่งลงโซฟาตวัดขาไขว่ห้าง กอดอกเอนหลังพิงพนักโซฟา

"มากันครบทุกคนแล้วใช่ไหม"

"ใช่ครับ"

"ไอ้เติ่งหยาง ต่อไปนี้มึงต้องทำงานแทนกูไปก่อน"

"ครับคุณหยาง"

"ส่งคนของเราไปประเทศไทยสิบห้าคน พรุ่งนี้กูจะไปประเทศไทย"

---------------------------

เปิดตอนแรกของมาเฟียผู้เย่อหยิ่งค่ะ

ฝากติดตามด้วยนะคะ