part : เดวา
สามเดือนผ่านไป
วันงานเปิดตัวอัญมณี
"เฮียเสร็จหรือยัง"
"วายุไม่ยอมนิ่งเลย"
"วาช่วยค่ะ" สงสารคุณพ่อที่อาสาอาบน้ำให้ลูกชาย สภาพนึกว่าไปตกบ่อที่ไหนมา เปียกไปทั้งตัว พอให้แต่งตัวลูกเอง อีกนิดก็คือลงกระทะได้เลย
"ทีกับแม่ยิ้มใหญ่เลยนะตัวแสบ" วายุนอนยิ้มชอบใจเมื่อเฮียก้มลงไปฟัดพุงน้อย ๆ วายุโตเร็วเกินเด็กสามเดือนมาก หรือเพราะเป็นลูกครึ่งด้วยแหละมั้ง
"หล่อจังเลยลูกใครเนี่ย" ฉันจับวายุให้นั่ง
(ห้ามนำรูปไปใช้ทุกกรณี)
"ชุดหล่อ ๆ มีเต็มตู้แต่ลูกไม่ชอบ-_-" วายุไม่ชอบใส่เสื้อผ้าที่ทำให้อึดอัด ก่อนหน้านั้นได้ยินเสียงลูกร้องไห้ คงหนีไม่พ้นคุณพ่อพยายามจับลูกแต่งตัวหล่อ พอเห็นหน้าเฮียฉันก็อดขำไม่ได้จริง ๆ นะ
"ไปกันเถอะ"
"เฮียอุ้มลูกเอง" ความจริงฉันไม่อยากเอาวายุไม่ด้วยหรอก แต่เพราะเฮียวาขอฉันเลยยอมตามใจ เฮียบอกอยากพาลูกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง อยู่แต่ในบ้านจนจะเดินได้ละ นี่แหละคำพูดคุณพ่อ
