Wish Upon The Star

Two

                                                N O A H   W I L L I A M 

“You must have love Wolfgang Amadeus,” my date said, I kept on looking at my clock, “Do you always bring your date to a theatre like this? I bet we’re the only ones who got on blind dates in theatre.”

I shrug, “Nah, this way, I don’t waste time.” I said, which is true, I saw how puzzled she was, goodness.

“What do you mean, by that?” she asked in return

“Stride shows temperament, and taste in music shows how cultured you are, whether you belong in a theatre or a night club.” I broke the gap between us and look her closely which made her startled. “Whether you prefer your perfume strong or weak.” I fixed my sit, before looking in front. “You get your answers back quickly.”

Ang tagal matapos ng isa na to, nakakainis lang, I have some investors to meet, and besides, I hate people, I hate being with unfamiliar presence, it makes me annoyed. “The show is about to start.”

                                                            -----

                                                     KARISSA REAGAN

“that will be five hundred twenty-six and twenty cents.” Sabi ko sa huling costumer, nang makalabas sya ay bumalik muli ako sa pag babasa, kailangan ko nang mag review, malapit na ang midterm namin, hindi ako pwede mag karon ng tres, scholar ako kaya hindi pwede maalis sakin yon, dahil iyon na lang ang dahilan bakit nakakapag aral pa ko.

Mabuti na nga lang at may utak ako kahit paano, naka pasa ako sa examinations for scholarship, last year ko na sa College, kaunti na lang at makakalayo na ko, gusto ko pumunta sa Flovence, gusto ko na mag simula ulit don.

Wala naman akong tinuturing na pamilya dito, simula nung mamatay sila Mama at Papa, wala na rin gusto mag alaga sakin, yung insurance na inipon  nila para sa pag aaral ko, kinuha nila at nilimas, kaya kailangan ko kumayod mag isa para makatapos ako sa  pag aaral. Halos mag iisang taon na rin simula nung napag pasyahan ko na umalis sa Flovence at makipag sapalaran sa Dreus, umupa ko ng apartment sa malapit na university, dahil don ako nag entrance exam, kaya nagkaroon ako ng lakas ng loob umalis don, at ayoko na sana bumalik don.

Lumipas ang ilang oras hanggang sa matapos ang shift ko, tinanggal ko na ang suot ko na jacket na may logo ng shop pati na ang cap, at kinuha ang gamit ko sa staff room, uuwi ako para matulog sandali, pero tumigil ako sa pag aayos nang marinig ko ang kalansing ng pinto, indikasyon na may costumer.

Nakita ko ang isang matandang babae dumiretso sya sa mga beverage, halos isang minute sya nakatayo bago kumuha ng dalawang karton ng gatas at dumiretso sa counter, isang ngiti ang pinakawalan nya bago tuluyang iabot sakin ang biibilin nya.

Ngumiti ako bago tumango at ini-scan ang gatas. “That would be one hundred fourty seven, ma’am.” Inabot nya ang saktong pera na hinihingi ko. “Wait lang, la.” Ngumiti lang sya at tumayo, umupo sya sa isang stool malapit sa pinto.

Nang matapos ako sa mga ginagawa ko, sinukbit ko na ang bag ko at umupo sa tabi nya, inabot nya sakin ang gatas, kinuha ko yon agad at ininom, naka lagay naman na yung straw. “Kamusta, la?”

“Maayos lang ako, malapit na ang pag susulit mo.” Sabi nya, kaya tumango ako, malamang narinig nya yan sa mga student na nakakasalubong nya, malapit lang naman ang Uni dito at talagang daanan ng tao yon.

“Oo nga po, kaya nag rereview na ko, sinasabay ko na dito, mahirap na baka bumagsak po ako, scholarship lang nag pasok sakin sa school na yan.” Hindi naman ganon kalaki ang matrikula sa pinasukan ko, pero para sakin na mag isang nag tataguyod ng pag aaral ko, malaking tulong ang scholarship sakin, at least hindi ko na iisipin ang pang aral ko ng apat na taon.

“Hindi ka babagsak,” she looked at me, as if wanting to say something, “Sana ay makayanan mo ang lahat, anak.” Being called Anak, made my heart melt, siguro dahil wala na sila Mama at Papa, and I have nothing beside me, I guess I’m fighting alone. Tumayo na si lola kaya tumayo na rin ako,

“Ingat po kayo, Lola, balik ka pag may kailangan ka.” Bilin ko sa kanya, tumango naman sya at ngumiti sa akin, at tsaka nag simula mag lakad palayo sa akin, nang makita ko na medyo malayo na sya ay tsaka ako pumasok sa store.

Tinapos ko lang ang shift ko at dumireto na pauwi, wala akong iba na part-time ngayon, sinamantala ko na rin ang pagkakaton na yon para kahit paano ay kumuha ng pahinga at mag review.

Kinabukasan, maaga ako na nag ayos, alas siete ang pasok ko ngayon at may dalawang quiz ako sa magkasunod sa subjects ko, umupo lang ako kung saan madalas ako na nauupo dahil pwede naman gawin yon, isa is ana rin nag dadatingan ang mga kaklase ko, at hindi naman nila ako napansin, I wish I was someone worth of attention.

Hinihintay ko na lang rin na dumating sila Emcee at Mark, mga kababata ko sila, at sa tingin ko gusto nila ang isa’t isa pero ayaw lang talaga nila umamin, hinayaan ko na. aamin din yon.

“Lumapit ka na kasi, duwag ka ba? Sasabihin mo lang naman!” tumingin ako sa kaklase ko na si Louie na kasama si Jake at nakatingin sa akin.

Mag bestfriend ang dalawa na yan, parehas varsity player ng school. At parehas din playboy, halos kalahati ng populasyon ng mga babae sa paaralan na to ay naging girlfriend na nila.

Kumunot ang noo ko nang biglang lumapit si Jake sa akin, habang nag kakamot ng noo nya. “Uhm, Kari.”

“Bakit?” sagot ko at tinignan sya.

“Wag ka sana magagalit or mabibigla.” Sabi nya, pero narinig din ng iba naming na kaklase dahil medyo may kalakasan ang pagkakasabi nya. “Pwede ba tayo magsabay kumain mamaya?”

“Bakit?” tanong ko, dahil hindi ko naman talaga alam kung bakit, ito rin ang unang beses na kinausap nya ko, at hindi kami personal na mag kakilala, kaya nag tataka ako kung bakit nya ko biglang aayain.

“Kasi, wala lang. gusto lang san akita kasabay.” Sagot nya, kaya lalo ako nag taka

“Then, no. kung hindi mo sasabihin kung bakit, hindi ako sasama sayo.” Sabi ko, narinig ko ang bulungan ng mga kaklase ko na nakakarinig ng pag uusap namin.

Narinig ko ang malalim niyang buntong hininga, “I like you, Karissa, will you go on a date with me?” sabi nya na umani ng samu’t sari na bulungan mula sa mga kaklase ko.

Nanlaki agad ang mata ko dahil sa narinig, pero agad din na umayos ng upo, “Anong sinasabi mo, diba girlfriend mo si Thea?” I’m talking about Therese Anne, the famous cheerleader in our school, sila ang lumalabas ng school tuwing may match ang basketball team.

“What?” gulat na bulalas nya, “Of course not! We were just friends, sobrang close lang namin, pero hindi ko sya girlfriend.” Tumango lang ako, bilang sagot, “Come on, go on a date with me.”

Umiling ako bilang sagot, “No.”

Bagsaka ang balikat na tumango sya at umalis sa classroom namin kasama si Louie, doon ko napansin ang masaman tingin ng mga kaklase ko, na hindi ko pinansin, pero ang pumukaw ng atensyon ko ay ang babae na nakatayo sa tapat ng teacher’s table, si Therese, na masama ang tingin sa akin, bakas ang sakit at galit sa mga mata nya.

Lumapit sya sakin, akala ko ay sasampalin nya ko dahil sa nakakuyom niyang kamao, kasunod nya ang tatlong kaibigan na kasama nya ri sa cheerleading.

“You’ll going to pay for this. Mag sisisi ka na nag papansin ka kay Jake.”

Her words are like dagger, piercing through me, nakaramdam ako ng pangamba, pero hindi ako nag salita at iniwas na lang ang tingin ko, hindi na rin sya nag salita ulit at umalis na sa harapan ko.

Hindi magandang ideya ang ginawa ng lalaki na yon, knowing Therese, she can make my life a living hell in just a snap of her fingers. Damn it.