ป๊ะป๋าตัวร้ายกับยัยจุ้นจ้าน

หวั่นไหว

"ป๊ะป๋า!!"

ฟูวว!!

"เธอนี่มัน..บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาเรียกฉันแบบนี้"

เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่โอโซนต้องถอนหายใจออกมาอย่าเบื่อหน่ายกับสรรพนามที่ใบบัวใช้เรียกเขากลางที่สาธารณะแบบนี้และยิ่งตอนนี้เขากับใบบัวยืนอยู่กันที่โซนขายของสดในซุปเปอร์มาร์เก็ตของห้างเพราะใบบัวอยากมาซื้อของไว้ทำอะไรกินที่คอนโด

ผู้คนที่อยู่แถวนั้นต่างหันมามองเขากับใบบัวแล้วยิ้มออกมาคงจะคิดกันไปไหนต่อไหนแล้วว่าเขาเป็นป๋าที่เลี้ยงเด็กมอปลายถึงจะไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่แต่เขาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าคำๆนี้มันฟังดูน่ารักเมื่อออกมาจากปากของใบบัว

"ก็หนูบัวจะให้ป๊ะป๋าเป็นป๊ะป๋าของหนูบัว...หนูบัวสะดวกแบบนี้"

"แต่ฉันไม่สะดวก"

โอโซนกัดฟันพูดใส่ใบบัวอย่างเหลืออดอยากจะตะโกนใส่หน้าดังๆแต่ก็เกรงใจผู้คนที่อยู่แถวนี้เดี๋ยวได้มีดราม่าว่าเขาข่มขู่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ

"หนูบัวจะเรียก!"

แต่ใบบัวก็ยังลอยหน้าลอยตายิ้มแป้นแล้นแล้วพูดแบบนี้ออกมาอย่างไม่สะทกสะท้านแต่คราวนี้โอโซนกลับเปลี่ยนแววตาที่ดุดันเมื่อกี้เป็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาใกล้แล้วยื่นหน้าไปพูดบางอย่างกับใบบัว

"หึ!! เดี๋ยวจะรู้ว่าคำว่าป๊ะป๋าสำหรับฉันมันไม่ได้หมายความว่าพ่อหรอกนะ"

ใบบัวขมวดคิ้วเป็นปมขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินโอโซนพูดแบบนี้เธอไม่เข้าใจความหมายในสิ่งที่เขาพูดเลยสักนิดป๊ะป๋าถ้าไม่ได้แปลว่าพ่อแล้วจะแปลว่าอะไรได้

"อ่อ!!...หนูบัวเข้าใจแล้วค่ะว่าคำว่าป๊ะป๋าสำหรับป๊ะป๋าคืออะไร"

"เธอรู้..."

โอโซนหรี่ตามองอย่างแปลกใจเมื่อใบบัวพูดประโยคนี้ออกมาเขาไม่คิดว่าคนที่ไร้เดียงสาอย่างใบบัวจะตีความหมายสิ่งที่เขาพูดได้เร็วแบบนี้ ใบบัวพยักหน้ารับก่อนที่จะตอบเขาออกมา

"ไม่ได้แปลว่าพ่อแต่ป๊ะป๋าเป็นผู้ปกครองของหนูบัวยังไงละ^^"

ใบบัวพูดจบก็เดินไปหยิบของกินต่างๆโยนใส่รถเข็นที่โอโซนเป็นคนเข็นให้อย่างสบายใจโดยปล่อยให้โอโซนยืนขำอยู่คนเดียวกับคำพูดที่ไร้เดียงสาของเธอ

"เดี๋ยวก็รู้ว่าป๊าป๋าของฉันคืออะไรยัยตัวแสบ"

โอโซนพึมพำออกมาคนเดียวก่อนที่จะเข็นรถตามใบบัวไป

"อ่ะ!!..ของเธอ"

พอขึ้นมาบนรถโอโซนก็ยื่นถุงที่ได้จากร้านขายสมาร์ทโฟนให้กับใบบัวจนคนที่ได้รับอย่างใบบัวมองเขากับของที่เขายื่นให้อย่างแปลกใจ

"ของหนูบัวงั้นเหรอคะ"

"ก็เห็นบอกว่ามือถือพังกว่าจะรอซื้อตอนม๊ากลับมาเธอคงขาดใจตายพอดีฉันรู้ว่าเด็กสมัยนี้มีมือถือเป็นปัจจัยที่ห้า"

ใบบัวยิ้มกว้างออกมาพร้อมกับรีบเปิดกล่องมือถือสีขาวขึ้นมาดูอย่างดีใจป๊ะป๋าของเธอช่างใจดีที่สุดเลยจริง

พรึบ!!

หมับ!!

"ขอบคุณนะคะป๊ะป๋าหนูบัวดีใจที่สุดเลย"

ด้วยความดีใจใบบัวพุ่งเข้าไปกอดโอโซนไว้ทันที่จนตอนนี้คนที่ถูกกอดอย่างโอโซนนั่งนิ่งตัวแข็งเป็นหินไปพร้อมๆกับใจที่เต้นรัว

"จะกอดฉันอีกนานไหม"

"โอ๊ะ!!ขอโทษค่ะหนูบัวดีใจเกินไปหน่อย"

ใบบัวรีบผละออกจากเขาทันทีที่ได้ยินเขาพูดแบบนั้นออกมาตอนแรกที่กอดเธอมีแต่ความรู้สึกดีใจและอยากขอบคุณเขาเท่านั้นแต่ตอนนี้เธอเริ่มเขินกับสายตาเขาที่มองมายังเธอตอนนี้ซะแล้ว

คอนโดโอโซน

"โห!! ห้องป๊าป๋าใหญ่จังเหมือนบ้านเลยถึงว่าป๊ะป๋าไม่ชอบกลับบ้านเพราะที่นี่มีทุกอย่างเหมือนบ้านนี่เอง"

พอโอโซนเปิดประตูห้องพักคอนโดหรูของเขาให้ใบบัวเข้าไปใบบัวถึงกับตื่นตะลึงถึงความกว้างขวางของที่นี้

"ห้องซ้ายมือห้องเธอ"

"หนูบัวไม่ได้นอนห้องเดียวกับป๊ะป๋าเหรอคะ"

"เธอเป็นผู้หญิงฉันเป็นผู้ชายจะมานอนห้องเดียวกันได้ยังไง"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะหนูบัวไม่ถือนอนด้วยกันจะได้ไม่เหงา"

"เธอไม่ถือแต่ฉันถือแล้วก็อย่าเที่ยวไปพูดขอนอนแบบนี้กับผู้ชายที่ไหนอีกมันไม่ดี"

โอโซนอดที่จะดุอีกคนไม่ได้ที่พูดอะไรแบบนี้ออกมา

"หนูบัวไม่ไปพูดแบบนี้กับผู้ชายคนอื่นหรอกค่ะเพราะผู้ชายคนเดียวที่หนูบัวไว้ใจและอยากอยู่ใกล้ๆคือป๊ะป๋า"

ใบบัวพูดออกมาตามที่ใจตัวเองรู้สึกแต่เธอไม่รู้เลยว่ามันทำให้หัวใจของโอโซนที่เคยหวั่นไหวกับผู้หญิงที่เขาแอบรักอย่างนารากลับต้องมาหวั่นไหวกับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธออีกคน

"เข้าห้องไปอาบน้ำพักผ่อนได้แล้วไป"

โอโซนพูดกับใบบัวออกไปก่อนที่เขาจะรีบเดินเลี่ยงเข้าห้องตัวเองอย่างรีบร้อน

ปัง!!

พอเสียงประตูห้องของโอโซนถูกปิดลงเขาก็สูดหายใจเข้าออกก่อนที่จะพึมพำออกมากับตัวเองเพื่อไล่ความรู้สึกที่เขากำลังรู้สึกตอนนี้ออกจากใจและสมองของเขา

"เป็นเหี้ยอะไรไอ้โซน...ท่องไว้ยัยนั้นน้องสาวมึงน้องสาว!!"

ก๊อกๆ

"ป๊ะป๋าขาาา"

เฮ้อ!!!

โอโซนต้องถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดเพราะเขาเข้าห้องมาจัดการกับความรู้สึกแปลกๆของตัวเองได้ไม่ถึงห้านาทีใบบัวก็มาเคาะประตูห้องเรียกเขา

ตอนนี้เขายังไม่อยากอยู่ใกล้ๆกับเธอเท่าไหร่แต่สุดท้ายก็ต้องยอมลุกไปเปิดประตูให้เธอ

"มีอะไร...แล้วทำไมยังไม่เข้าห้อง"

"หนูบัวเข้าไปแล้วค่ะแต่หนูบัวมีคำถามจะมาถามป๊ะป๋า"

"คำถาม??"

"ค่ะ...หนูบัวจะถามว่ากระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่ใส่เสื้อผ้าหนูบัวมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"

โอโซนยืนกรอกตาอย่างหงุดหงิดกับคำถามนี้ของใบบัว

"คนที่บ้านใหญ่เอามาให้ป๊ากับม๊าจะให้เธอมาอยู่กับฉันที่นี้จำไม่ได้รึไง"

"ขนมาเยอะขนาดนี้หนูบัวต้องอยู่กับป๊ะป๋านานแค่ไหนคะ"

"ทำไม..เธอไม่อยากอยู่กับฉันรึไง"

โอโซนพูดแล้วเดินเข้าไปหาใบบัวใกล้ๆ

"มะ..ไม่ใช่ค่ะหนูบัวไม่ได้ไม่อยากอยู่กับป๊ะป๋าเอาจริงๆให้หนูบัวอยู่กับป๊ะป๋าตลอดไปก็ได้นะป๊ะป๋าใจดีกับหนูบัวที่สุดเลยหนูบัวอยู่กับป๊ะป๋าตลอดไปเลยได้ไหม"