พรึบ!!
“ป๊ะป๋าจะไปไหนคะ”
แล้วอยู่ๆโอโซนที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นแล้วหยิบกุญแจรถที่วางข้างๆขึ้นมา
“กลับ”
“คะ!”
“กลับคอนโด”
“แต่ป๊ะป๋าพึ่งมาเองนะคะทำงานเสร็จแล้วเหรอ”
ใบบัวถามออกมาอย่างสงสัยอีกครั้งเมื่อได้ยินเขาตอบแบบนั้นเพราะนี่ยังไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำที่เขามานั่งทำงาน
“ฉันเป็นเจ้าของที่นี่จะทำงานเสร็จไม่เสร็จอยากกลับตอนไหนมันก็เรื่องของฉันแต่ถ้าเธอไม่อยากกลับก็นั่งดูดชาเขียวแสนหวานของไอ้เตอยู่นี่ไปคนเดียวก็แล้วกัน”
“กลับก็กลับสิไม่เห็นต้องดุกันเลยหนูบัวทำอะไรผิดอีกละเนี้ย"
ใบบัวบ่นงุบงิบออกมาเบาๆแต่ก็ยอมเดินตามหลังเข้าออกไป
-บนรถ-
บรรยากาศภายในรถคันหรูเงียบสนิทมีเพียงเสียงเครื่งปรับอากาศแล้วเสียงลมหายใจเบาๆของคนที่อยู่ในรถเท่านั้นแต่เสียงหายใจฟึดฟัดไม่ใช่ของใบบัวแน่นอน
ใบบัวรู้สึกอึดอัดกับบรรยากาศแบบนี้เหลือเกินยิ่งโอโซนทำหน้านิ่งแล้วขับรถมองไปทางถนนด้วยสายตาที่ดูจะหงุดหงิดอยู่ต
