อกอุ่นๆของป๊ะป๋า

1998 Words

"ถ้ายังไม่เลิกนอนดิ้นฉันจะไม่ทำแค่นอนกอดเธออย่างเดียวแล้วนะ" ใบบัวที่นอนดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมกอดของโอโซนก็นอนนิ่งไปทันทีที่ได้ยินคำขู่นี้ของเขา "กะ...ก็หนูบัวหายใจไม่ออก" ใบบัวแสร้งพูดแบบนี้ออกมาเพื่อที่จะให้โอโซนยอมคลายอ้อมกอดออกจากเธอ "งั้นต้องผายปอดแล้วล่ะ" "อย่านะ!" ใบบัวยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองทันทีที่โอโซนพูดแล้วโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนริมฝีปากของเขาจะสัมผัสกับริมฝีปากของเธอ "ก็เธอบอกเองว่าหายใจไม่ออกฉันก็จะช่วยผายปอดให้ไง" "ป๊ะป๋าทะลึ่ง!! หนูบัวไม่คุยด้วยแล้ว ง่วง จะนอนแล้ว" "เธอควรจะนอนตั้งนานแล้วมัวแต่นอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่ได้" หลังจากที่ทั้งสองนอนเถียงกันไปมาใบบัวที่อ่อนเพลียจากการเดินทางมากกว่าก็คล้อยหลับไปก่อนอย่างง่ายดายเสียงลมหายใจสม่ำเสมอกับใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดตอนนี้เรียกรอยยิ้มมุมปากโอโซนขึ้นมาเบาๆก่อนที่เขาจะค่อยๆก้มหน้าลงแล้วจูบไปที่หน้าผากของใบบัวอย่างอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD