กล้าบังอาจเดินเข้าไปทักทายผู้หญิงของเขา มือเรียวกำแก้วในมือไว้แน่น และเมื่อเห็นรอยยิ้มของต้องดาวที่มีให้กับผู้ชายคนนั้นยิ่งทำให้แก้วในมือถ้ามีปากคงร้องลั่นเพราะความทรมานเป็นแน่
“ผมอยากดูนาฬิกาเรือนนั้น” ไบรอัลพูดพร้อมกับกอดเอวบางของ ฟางฟางให้เดินเคียงข้างไปกับเขาทันที
“อุ้ย!” ต้องดาวร้องออกมา เมื่อเธอถูกเฉียวพอแค่ทำให้เธอเซถลาเพียงเล็กน้อย แต่พอเธอหันมามามองสาเหตุ ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นและแปรเปลี่ยนเป็นไม่พอใจในฉับพลัน เพราะมันไม่ใช่อุบัติเหตุแน่ๆถ้ามันเกิดจากเขา ‘ไบรอัล’
“เป็นอะไรเหรอเปล่าครับ” ชายหนุ่มคนที่ยืนคุยอยู่กับเธอเอ่ยถามทันที ต้องดาวแค่ส่ายศีรษะไปมาเป็นคำตอบ
“ขอโทษด้วยนะคะที่เราสองคนไม่ระวัง” ฟางฟางเป็นผู้เอ่ยขอโทษแทนไบรอัลพร้อมๆ กับที่กระชับแขนของไบรอัลแสดงความเป็นเจ้าของเขาอย่างออกนอกหน้า ซึ่งไบรอัลก็ยินยอมอย่างไม่หวงตัวเลย ทั้งๆที่ในใจกลับคิดว่าช่างปัญญาอ่อนสิ้นดีที่คนอย
