“ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่าคุณยังไม่ได้รับอนุญาตให้ขับรถ”
“งั้นก็เอาคืนไป” ไบรอัลรับมา พร้อมกับคว้ามือเล็กข้างนั้นไว้ด้วย
“วันนี้ผมขับเอง พรุ่งนี้ด้วย” ต้องดาวเสหันไปมองทางอื่น เธอไม่ได้โง่ เธอเข้าใจว่าเขาหมายความว่าอย่างไร แต่สถานที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอจะมาแสดงความไม่พอใจใส่เขา แม้จะรู้จักกันได้ไม่นานแต่นิสัยบางอย่างของเขาเธอควรระวังอย่าได้ประมาทผู้ชายคนนี้โดยเด็ดขาด อะไรๆเขาก็ทำได้ ขอให้ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ “กินอะไรมาเหรอยัง” ต้องดาวหันไปมองคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยทันที ทำไมนะ! เขาต้องมาทำแบบนี้กับเธอด้วย
“ฉันอยากกลับ”
“นั่นใช่ที่ถามเหรอ”
“ยัง” ไบรอัลเงียบไม่ตอบกลับ แต่ในอีกสิบนาทีต่อมารถก็เลี้ยวเข้าร้านอาหาร เขาจอดรถเรียบร้อยลงจากรถและยืนคอยเธออยู่ ต้องดาวถอนหายใจครั้งหนึ่งก่อนจะยอมลงจากรถเดินไปยืนเคียงข้างเขา
“ที่นี่ น่าจะมีเมนูให้คนที่อะไรก็ได้เอาเข้าปากกลืนแล้วไม่ตายกินได้” ต้องดาว
