“อย่าซน!” ไบรอัลดุและรีบติดตะขอกางเกงของตัวเอง เมื่อมือเล็กเริ่มที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้
“ไบรอัล ทำไมคุณหล่อจัง” ไบรอัลหันมายิ้มอย่างขบขัน แต่เขาก็ยิ้มได้ไม่นานประตูข้างนอกก็ถูกพังเข้ามา
“เจ้านาย!!!” เสียงคุ้นเคย ไบรอัลขยับทันที เขาถอดเสื้อตัวนอกออกและคลุมร่างบางและช้อนตัวเธอเขาสู่อ้อมแขนทันที เนื้อตัวเธอเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อ และทั้งแก้มและผิวกายเธอแดงไปหมด
“อดทนหน่อย” ไบรอัลกระซิบบอก เขาปิดบังใบหน้าต้องดาวไม่ให้มีใครได้เห็นเธอ ทุกคนเห็นเพียงว่าเขากำลังอุ้มร่างบอบบางของผู้หญิงอยู่ “จัดการต่อที ฉันรีบ” ไบรอัลเอ่ยกับอี่เจ๋อและออกจากห้องไปทันที ไม่แม้แต่จะเสียเวลาหันมามองคนด้านในว่าถูกเจ้าหน้าที่จัดการอย่างไร ข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวคงรั้งเจ้าแม่วิปริตได้ไม่นานหรอก แต่ตอนนี้เขาไม่อยากมาเสียเวลาเพราะชื่อเสียงของต้องดาวสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ไบรอัลเดินออกไปยังรถของตน เขายัดเธอใส่เข้าไปในรถปรับ
