CHAPTER 9
212 Words
Sarah POV
Nakita ko na nakakatulala si chesca kanina ko pa to tinatawagan ngunit parang walang naririnig.
"Chesca." Tawag ko hindi na parin ako pinapansin kaya ayun nabatukan ko mukha na kong tanga dito nakita ko napabalik sya sa ulirat.
"Ano ba baket ka nambabatok." Tanong nya
"Kanina pa kita tinatawag pero nakatulala ka lang." Sabi ko.
"Tsk! Hindi mo ko kailangan batukan." Saad nya.
Chesca POV
Nakakainis binatukan kase ko ni sarah.
"Kung hindi kita binatukan hindi ka babalik sa ulirat mo." Sabi nya
"Tsk! Magtrabaho na nga lang tayo." Sabi ko.
Nakakainis ang sakit ng batok nya.
Bwiset kase naalala ko pa yung jack na yun at alexa.
Hindi ko na dapat iniiyakan yung taong nanakit sakin.
Sila rin may kasalanan kung baket naging ganto ko.
Pero salamat sakanila dahil ngayon natuto na ko.
Natuto na ko lumaban,yung inaapi nila ay hindi na nila basta basta maapi.
Sabi ko sa sarili ko pagkatapos ko magtrabaho ay umuwi na kami. Sobrang nakakapagod talaga ang na ito,nanakaistress kapag na iisip ko yung nangyari sakin, haysss kailangan ko nang magmove on dahil di ko nanaman kasama ang mga taong puro sakit lang pinaranasan sakin, dahil sa nakakapagod na araw na ito ay nagpadesisyon ko nang pumikit para matulog and everything is went black.
- Writer
