CHAPTER 19
352 Words
Chesca POV
Papunta na kong the kitchen kase may work pa ko.
Habang nasa motor ay iniisip ko pa rin kung sino ba yung misteryosong lalakeng yun na nanggugulo sa buhay ko
Di kaya sya yung sinasabi ni papa na darating sa buhay ko? Tanong ko sa sarili ko.
Nalala ko tuloy ang sinabi sakin ni papa.
"Anak kung mawala man kami ng mama mo ay wag kang mag aalala dahil may darating sayo." Saad ni papa habang hinihimas ang buhok ko.
Naalala ko nanaman yung sinabi ni papa.
Cguro nga yung lalakeng yun ang tinutukoy ni papa.
Arrghhh! Nanggigil kong saad.
Pede naman nya kaseng sabihin sakin kung sino sya pede rin naman syang magpakilala.
Hindi ko na namalayan na nandito na ko sa the kitchen kaya mabilis akong pumasok.
Nakita ko ni boss.
"Nanjan ka pala chesca halika at may sasabihin ako." Saad nya ng nakangiti ano naman kaya sasabihin nya? Tanong ko sa sarili ko.
"Ano po sasabihin nyo?"tanong ko kay boss.
"Hindi mo na kailangan magtrabaho dito." Saad nya.
"Pero baket po?" Naguguluhang kong sabi.
"Kase pumunta dito yung asawa mo at ayaw ka nya magtrabaho dahil nanjan naman daw sya at eto may iniwan syang malaking pera." Saad nya.
Naguguluhan ako sino ba talaga sya? Argghhhh! f**k! Mura ko sa isip ko.
"Cge po aalis na ko." Saad ko dahil wala na kong trabaho mabobored lang ako sa bahay.
Sino ba kase yung lalake yun.
Hayyssss!!! Pag nakilala ko talaga sya yare sya sakin!!! Ginugulo nya ang buhay ko.
Ethan POV
Nandito ko sa hideout namin dahil meron nanaman umaatake samin.
"Ano kailangan nyo saken." Sigaw ng lalake.
"Sabihin mo kung sino ang nag utos sayo na sugurin kami ulet." Nakakatakot kong saad.
"Kahet saktan nyo o patayin hindi ko sasabihin." Saad ng lalake kaya pinapaputok ko yung hawak kong baril.
"Sasabihin mo o sasabihin." Saad ko nakasigaw.
"Hindi ko sasabihin." Saad nya kaya hindi na ko nakatimpi at binaril ko sya.
Tsk! Ang kulet ehh ganyan ang mangyayare sa taong makulet.
"Linisin nyo yang dumi na yan." Saad ko tsaka umalis sa lugar na yun.
- Writer
