“คุณหนูเจ้าคะ แบบชุดพวกนี้งดงามมากเลยเจ้าค่ะ หากให้พวกพี่อวี้หรูปัก ร้านของเราจะต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่าแน่นอนเจ้าค่ะ” จื่อถิงพูดออกมาอย่างมั่นใจ สายตายังไม่ละไปจากแบบชุดที่คุณหนูของตนวาด นางมองมันด้วยความชื่นชมและภูมิใจยิ่ง คุณหนูของนางเก่งกล้ามากความสามารถจริง ๆ จื่อถิงละสายตาจากแบบชุดแล้วมองคุณหนูของตนด้วยสายตาเปล่งประกายระยิบระยับ รู้สึกดียิ่งที่ได้เป็นสาวใช้คนสนิท นางจะรักและเทิดทูนคุณหนูให้มาก และจะเรียนรู้ทุกอย่างจากคุณหนูให้มากขึ้นจะได้ช่วยแบ่งเบาภาระคุณหนูของนางได้ สายตาและความนึกคิดที่ฉายชัดบนใบหน้าของจื่อถิงทำให้ไป๋ฟางเซียนอดหัวเราะไม่ได้ “อะไรกัน นี่แค่แบบชุดปรกติเท่านั้น หาใช่ชุดเลิศหรูอย่างที่เจ้าคิดไม่” นางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม จื่อถิงยู่หน้าแล้วพูดว่า “คุณหนู... ถึงแบบชุดจะเป็นชุดทั่วไปแต่ที่คุณหนูวาดออกมามันสวยมาก ๆ เลยนะเจ้าคะ โดยเฉพาะลวดลายพวกนี้ จื่อถิงไม่เคยเห็นที่ใดมาก่