นึกไว้แล้ว ผิดที่ไหน
พีรพรรณวางสายลงพร้อมด้วยความเจ็บใจ เธอว่าแล้วว่ายัยล่ำต้องมาเพื่อเป็นก้างปักคอเธอ แต่ที่ไม่เข้าใจคือพยัคฆ์ยอมเพราะอะไร ถ้าแค่จะเล่นเกมกับแม่เลี้ยงเธอพอรับได้แต่ถ้าเกิดหลงใหลแล้วจริงจังรักยัยล่ำนั่นจริงๆเธอไม่ยอม!
แต่แล้วก็ยิ้มออกมาเมื่อนึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่มีอะไรเทียบเธอได้เลย เธอสวยกว่า ดูดีกว่า พื้นฐานครอบครัว หรือสังคมก็สูงกว่ายัยนั่น ไม่มีทางที่พยัคฆ์จะรักมัน
เช้านี้เธอจึงต้องถ่อสังขารมาหาเขาแต่เช้าเพราะเด็กอุ๋ยเพิ่งโทรไปรายงานว่าพยัคฆ์พานังนั่นไปออกงานในฐานะเมียแม้จะเป็นงานเล็กของพวกคนงานก็เถอะ เธอเลยหาเรื่องมาหาเขา ปั้นแต่งเรื่องมาปรึกษาเขา ก็ไม่พ้นเรื่องเดิมๆที่เธอบอกว่ามันเป็นความผิดของเขา ถ้าเขารักเธอจริงเขาต้องตามมาปรับความเข้าใจกับเธอและไม่ปล่อยให้แม่เลี้ยงของเขามารังแกเธอแบบนี้
ครั้งนั้น ก่อนที่เธอจะทิ้งเขาไปหาคนใหม่ พีรพรรณอ้างว่าเธอท้องกับเขาแล
