EP.14 สัญญา
1531 Words
EP.14 สัญญา
Prat บีน่า
11:30 น.
“เอาล่ะครับ ผมหวังว่าความรู้ที่ผมได้บอกไปวันนี้ จะสามารถทำให้นักศึกษาทุกท่านนำไปปรับใช้ในการใช้ชีวิต และการคิดอยากทำธุรกิจหลังเรียนจบนะครับ”
“มีนักศึกษาท่านไหนอยากสอบถามอะไรเพิ่มเติมหรือไม่ครับ”
“…”
“โอเคครับ ขอให้นักศึกษาทุกคนโชคดี สวัสดีครับ”
“สวัสดีค่ะ/ครับ” เมื่อพิธีกรกล่าวปิดงานนักศึกษาทุกคนนั้นก็ต่างพากันลุกออกจากที่นั่งเพื่อจะออกจากหอประชุมทันที แต่ทว่ามีแค่เพียงบีน่าและเพื่อนๆของเธอเท่านั้นที่ยังคงนั่งอยู่เพราะรอให้นักศึกษาคนอื่นออกไปก่อน
“ไอ้หิน!” ในขณะเดียวกันเสียงของใครบางคนก็ได้ดังขึ้น ฉุดให้ทั้ง4คนต้องหันไปมองว่าเขาคนนั้นคือใคร
“เฮียอิฐ!”
“พี่!” บีน่าและหินเอ่ยเรียกชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกันทำให้อิฐนั้นต้องมองมาที่เธอทันที
“อ่าว น้องคนที่พี่เดินชน”
“ค่ะ!”
“นี่บีน่า ไอด้า ธิดา เพื่อนสนิทผมเอง นี่เฮียอิฐพี่ชายกู”
“สวัสดีค่ะ”
“เพื่อนสนิทไอ้หินเหรอเรา”
“ค่ะ”
“มึงมีเรียนต่อไหมไอ้หิน”
“มีปะธิ”
“วันนี้ไม่มีแล้ว อาจารย์ยกคลาสหมดแล้วนะ”
“ดีเลยพี่ว่างพอดี ไปกินข้าวเที่ยงกันพี่เลี้ยงพวกเราเอง ถือว่าไถ่โทษที่พี่เดินชนเพื่อนแกก็ได้”
“ไปค่ะ! ไปนะบี ฉันหิวของฟรี!” ไอด้าพูดขึ้นเมื่อเธอนั้นกำลังรู้สึกหิวข้าวอยู่พอดี
“ไอด้า!”
“ทำไม กลัวหลงหน้าหล่อๆของพี่หรือไงเรา”
“ชิ! เปล่าสักหน่อยค่ะ ไปก็ไป!”
“โอเค งั้นเดี๋ยวไปรถพี่”
“ฉันจะไปกับแกนะหิน”
“อืม เจอกันที่ห้างนะเฮีย” เมื่อหินพูดจบบีน่าก็รีบชิงเดินออกมาก่อนทันทีทำให้เพื่อนๆของเธอนั้นต้องรีบเดินตามออกมา
“หึ น่าจะแสบไม่เบา” อิฐพูดพลางยกยิ้มขึ้นก่อนจะรีบเดินตามน้องชายของตัวเองออกไปขึ้นรถ
ห้างสรรพสินค้า
ร้านอาหาร
ตอนนี้ทุกคนได้นั่งอยู่ภายในร้านอาหารแล้ว ซึ่งร้านนี้เป็นร้านโปรดที่สาวๆทั้งสามนั้นชอบมากิน และเป็นร้านเดียวกันกับที่บังเอิญเจอกับคิริวในวันนั้น
“อยากทานอะไรสั่งเลยเต็มที่”
“นี่เฮียชอบเพื่อนผมปะเนี่ย?”
“ถ้าชอบ.. จีบได้ไหมล่ะ?” อิฐนิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะมองไปที่บีน่าและพูดออกมาอย่างไม่อายปาก ซึ่งทำให้เพื่อนๆของบีน่านั้นตกใจไม่น้อย
“ห้ะ! พะ..พี่ชอบยัยบีเหรอ?” ไอด้าเอ่ยถามพร้อมกับเบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจ
“บ้าบอค่ะ! พึ่งจะเจอกันไม่ถึง5นาที!”
“5นาทีที่ไหน เจอกันมาจะเต็มวันแล้ว”
“พอๆเฮีย หยุดเต๊าะเพื่อนผมเลย บีมันไม่ชอบให้ใครมาเซ้าซี้”
“มึงนี่รู้ดีจังนะ!”
“ก็ผมเพื่อนสนิทมัน”
“เงียบได้ไหมคะ! จะกินแล้ว!” บีน่าพูดสวนขึ้นเพื่อตัดบททั้งสอง
ติ๊ง! ในขณะเดียวกันเสียงไลน์ของเด็กสาวก็ได้ดังขึ้นฉุดให้เธอต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูชื่อเจ้าของข้อความที่ส่งมา
คิริว : เย็นนี้มาหาฉันที่คอนโด MM
ทันทีที่เด็กสาวได้เห็นข้อความของคิริวก็ทำเอาสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที
“ใครไลน์มาเหรอบี” ไอด้าเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเพื่อนสาวของตัวเองเปลี่ยนไป
“ไม่มีไร กินเถอะ”
“อืมๆ” บีน่าเลือกที่จะเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าแทนการกดเข้าไปอ่านก่อนจะเริ่มทานอาหารที่พึ่งมาเสิร์ฟ
“กินเสร็จแล้วบีกับด้าจะไปไหนต่อไหม พอดีธิจะกลับก่อน”
“กลับเลยก็ได้นะ ด้าอยากกลับไปนอนมากกว่าอ่ะ”
“เดี๋ยวกูไปส่งแล้วกัน บีอ่ะ กลับเลยไหม”
“อืม แต่ขอโทรหาพี่รันแป๊บนะ”
“อืม”
“พี่รัน? แฟนบีน่าเหรอไอ้หิน?” เป็นเสียงของอิฐที่เอ่ยถามขึ้นทันทีที่บีน่าเดินออกไปคุยโทรศัพท์หน้าร้าน
“ไม่ใช่ เป็นพี่ชาย”
“ไอ้รันมันไม่มีน้องไม่ใช่เหรอ”
“เฮียรู้จักเฮียรันด้วยหรือไง บีไม่ใช่น้องแท้ๆหรอก”
“ก็ไปแข่งรถสนามมัน”
“อ้อ จะเรียกลูกพี่ลูกน้องก็ได้”
ทางด้านของเด็กสาวตอนนี้เธอนั้นกำลังต่อสายหาคิรันอยู่ เพื่อถามถึงเรื่องรูปว่าคิรันนั้นได้ทำการลบหรือยัง
“ฮัลโหลค่ะพี่รัน”
“อืม”
“พี่รันลบรูปให้หรือยังคะ”
“ไอ้ริวมันไม่ได้เก็บไว้แค่ในโทรศัพท์”
“มะ..มีที่อื่นจริงๆเหรอคะ!”
“อืม”
“งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ!” คำตอบของคิรันทำเอาหัวใจของเด็กสาวนั้นกระตุกวูบทันที และพอจะทำให้เธอมั่นใจแล้วว่าเธอคงทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบตกลงข้อเสนอของคิริว
“แกไปส่งไอด้ากับธิดานะหิน” บีน่าพูดขึ้นหลังจากที่พวกเธอนั้นทานอาหารเสร็จแล้วและกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
“แล้วเราล่ะกลับยังไง” อิฐเอ่ยถามบีน่าขึ้น
“พอดีต้องไปทำธุระต่อค่ะ เดี๋ยวไปเอง”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งเรา”
“ไม่มีงานการทำหรือไงเฮีย ตื้อเพื่อนผมจัง!”
“มึงอ่ะไปส่งเพื่อนๆไป! ส่วนเราเดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“งั้นสักครู่นะคะ” เป็นอีกครั้งที่เด็กสาวนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับกดเข้าไลน์เพื่อตอบแชทของคิริว
บีน่า : ถ้าเย็นคงไม่ไปแล้วค่ะ เพราะจะกลับบ้านตอนนี้
คิริว : ไปรอที่คอนโด
บีน่า : เจอกันที่บ้านไม่ได้เหรอคะ ทำไมต้องคอนโด
คิริว : อย่าลีลา รีบมา
คำตอบของคิริวทำให้เด็กสาวนั้นต้องถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด แต่ทว่าเธอก็ต้องยอมไปหาเขาเพื่อที่จะไปต่อรองเรื่องรูปและข้อเสนออีกครั้งโดยมีอิฐเป็นคนไปส่ง
หน้าคอนโด MM
“ขอบคุณที่มาส่งค่ะ”
“จะไม่ให้เบอร์พี่จริงดิ”
“ห้วย! วุ่นวายจังนะคะ เอาโทรศัพท์มาค่ะ!” เมื่ออิฐได้ยินเช่นนั้นก็รีบส่งโทรศัพท์ของตัวเองให้กับเด็กสาวทันที
“ขอไลน์ด้วยนะ”
“ค่ะ! ไปก่อนนะคะ!” ทันทีที่เด็กสาวพิมพ์เบอร์โทรและไลน์ให้กับอิฐเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอจึงรีบลงจากรถของอิฐและเข้าไปในคอนโดทันที
เวลาล่วงเลยผ่านไปราว10นาที เด็กสาวที่กำลังนั่งรออยู่ที่ล็อบบี้ก็ต้องยืนขึ้นเมื่อเห็นคิริวกำลังเดินเข้ามา
“คุยตรงนี้ได้ไหมคะ”
“…” คิริวไม่ได้ให้คำตอบเด็กสาวแต่เดินไปที่ลิฟต์แทนทำให้เด็กสาวนั้นต้องรีบวิ่งตามเข้าไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ขะ..ขอละ..”
“ไปคุยในห้อง!”
“…” ทั้งสองใช้เวลาขึ้นมาที่ห้องของคิริวเพียงไม่กี่นาทีและตอนนี้เด็กสาวได้ยืนอยู่ในห้องของคิริวแล้ว
“จะยืนค้ำหัวอีกนานไหม?”
“ขอโทษค่ะ!” เธอว่าพลางนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามของคิริวพร้อมกับหยิบหมอนมาปิดหน้าขาของตัวเองไว้
“คำตอบ?”
“ขะ..ขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแทนได้ไหมคะ”
“อะไร?”
“ทำได้หมดเลยค่ะ! แต่ไม่ใช่เรื่องนี้ได้ไหมคะ~”
“หึ แต่พอดีฉันต้องการเรื่องนี้ ถ้าไม่ก็ตามนั้น”
“ทำไมต้องหนูด้วยล่ะ!”
“อย่ามาตั้งคำถามกับฉัน! ถ้าไม่ทำก็กลับไปรอดูรูปตัวเองว่อนเน็ต!”
“…” ประโยคของคิริวทำให้เด็กสาวยิ่งรู้สึกโกรธเกลียดเขามากขึ้น เพราะเธอไม่เคยถูกใครบังคับใจมากมายขนาดนี้มาก่อน แถมยังเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้นกับคนที่ไม่ใช่แฟนอีกด้วย
“ถ้าทำ ก็เริ่มซะ!” สถานการณ์ในตอนนี้บีบบังคับเด็กสาวทุกทาง เธอไม่มีแม้แต่ทางเลือกหรือข้อต่อรองเลยสักนิด
“ถ้าทำ สัญญาก่อนได้ไหมคะว่าจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้”
“ตามนั้น”
“ไม่ว่าจะใครก็ตาม สัญญาก่อนสิคะ”
“เออ! เลิกลีลาสักที!”
“…” เมื่อเด็กสาวตัดสินใจที่จะรับข้อเสนอของคิริวแล้วเธอจึงลุกขึ้นยืนและเดินไปหาคิริวทันที
“เริ่มหน้าที่เธอซะ” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันอีกครั้งก่อนที่เธอจะตัดสินใจก้มลงไปประกบจูบที่ริมฝีปากหนาของคิริว
“ดะ..เดี๋ยวค่ะ!”
“อะไรอีกวะ!”
“ขอดื่มด้วยได้ไหมคะ แบบนี้ทำตัวไม่ถูก~”
“เรื่องมาก!” เมื่อคิริวไม่ได้ปฏิเสธเธอจึงเดินไปเปิดตู้เย็นทันทีเพื่อหาแอลกอฮอล์มาดื่ม ซึ่งเธอนั้นกระดกดื่มเข้าไปจำนวนมากจนทำให้ตัวเองนั้นเริ่มรู้สึกมึนเมาขึ้นมาบ้างแล้ว
“อึก!”
“อื้อ~” ทันทีที่เด็กสาวปิดตู้เย็นและหันหน้ากลับมาเธอนั้นก็ถูกคิริวประกบจูบเข้าที่ริมฝีปากทันทีทำให้แผ่นหลังของเธอต้องพิงไปกับตู้เย็น
เริ่มเลอะ?
ฝากกดใจ+คอมเมนท์ให้ไรท์ด้วยน้า???
รีไรท์เมื่อ 19/9/2566
- Writer
