Odaya girdiğimde tir tir titriyordu bedenim korkudan, elim kalbime giderken sandalyeme oturdum.
"Adama bak, hem beni istemiyor, hem de başkasıyla olmama da rıza göstermiyor!
"O yaşanan şeyleri unutalım dedikten sonra nasıl böyle bir şey der ya, nasıl?"
Kafam karmakarışık bir hal almıştı, ve sebebi Aytaç denen adamın gelgitli halleriydi.
Orada sadece yarım saat oturabilmiştim, o yarım saatte kendimi sakinleştirmeye çalışmıştım az önceki olaylardan dolayı.
Saate baktığımda toplantı vaktinin geldiğini görünce deliğimden çıkmam gerektiğini fark ettim.
Şu an beni deli ettiği için onu görmek istemiyordum, ama seçenek hakkım yoktu benim.
"Ben buraya büyük bir iş için geldim, büyük ve kirli bir iş. Dünyanın en çirkin işini, metresliği yapmaya çalışıyorum.
"Ama bunu unutup birde ahmak gibi
