4
1299 Words
“ก็อยากลองมีเหมือนกัน อยากรู้ว่าจะซักแค่ไหน” คาร์เตอร์กวนโทสะกลับ
“งั้นก็ลองดูซักตั้งเป็นไง เอาแบบไหนว่ามาได้เลย จะที่ลับที่แจ้ง ริโก้คนนี้ไม่มีเกี่ยงอยู่แล้ว”
มาเฟียเลือดร้อนผู้ไม่เคยยอมใครตอบรับคำท้า วราลีเห็นความตึงเครียด และความพยาบาททางสายตาของทั้งคู่แล้ว เธอจึงต้องแก้ไขสถานการณ์ที่ว่านี้ให้ลดระดับลง ก่อนที่จะเกิดศึกใหญ่
“ไม่ต้องเถียงกันนะคะว่า เบลล์จะไปดินเนอร์กับคุณคาร์เตอร์ได้หรือไม่ได้ เบลล์มีทางออกค่ะ”
เธอยิ้มรื่นกับแผนการที่ตนเองฉุกคิดได้เมื่อครู่
“ทางออกอะไร เบลล์ไม่มีสิทธิ์พูด เงียบปากไปเลย พี่ในฐานะผู้ปกครองสั่งห้ามไม่ให้เบลล์ไปไหนมาไหนกับมันเด็ดขาด ถ้าไม่เชื่อฟัง พี่จะจัดการขั้นเด็ดขาด”
เฟอเดอริโกหันมาพูดปิดทางออกที่เธอว่านั้น มีหรือที่สาวแสบซ่าอย่างวราลีจะยอม
“เบลล์โตแล้วนะคะพี่ริโก้จะไปไหนมาไหนกับใครมันก็เป็นสิทธิ์ของเบลล์ ตอนที่เบลล์อยู่เมืองไทยเบลล์ไปเหนือล่องใต้อีสานออกตก ไม่เห็นจะมีใครมาห้ามเบลล์เลยสักคน แต่ถ้าพี่ริโก้ไม่ให้เบลล์ไปดินเนอร์กับคุณคาร์เตอร์ก็ได้ค่ะ เบลล์จะไม่ไป”
เฟอเดอริโกยิ้มกับชัยชนะของตน หยักคิ้วให้ชายหนุ่มอีกคนอย่างสุดกวน
“แต่เบลล์จะให้คุณคาร์เตอร์ทาครีมอาบแดดให้ค่ะ โดยเฉพาะตรงหลังที่เบลล์ถ้าไม่ถึง ขาก็ด้วยเวลาก้มลงทาครีมทีไรปวดเอวทุกที ถือว่าแทนคำขอโทษที่เบลล์ไปดินเนอร์ด้วยไม่ได้ ว่าไงคะคุณคาร์เตอร์ อย่างนี้พอจะทำให้คุณคาร์เตอร์หายเคืองได้หรือเปล่าคะ”
ประโยคหลังเธอช้อนตาถามคาร์เตอร์ที่ยืนยิ้ม ส่งสายตาแพรวพราว กวาดตามองไปทั่งเรือนร่างของวราลีด้วยความพึงพอใจ มีหรือที่เขาจะปฏิเสธสาวหุ่นดีคนนี้ มีแต่จะรีบทำตามอย่างไม่เกี่ยงงอนมากกว่า
“ยินดีครับ จะให้ผมทาให้ทั้งตัวก็ได้ครับ” คาร์เตอร์พูดอย่างมีความหมาย
รอยยิ้มของมาเฟียตัวร้ายที่เบ่งบานเมื่อครู่หุบลงโดยฉับพลัน ปากมหาเสน่ห์อ้าค้าง ม่านตาขยายกว้างด้วยความตกใจ เขาไม่คิดว่าวราลีจะใช้ไม้นี้ เขาน่ะหรือจะยอมให้ชายอื่นใดได้สัมผัสร่างกายของวราลี ไม่มีทาง หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม
“ได้ๆๆ พรุ่งนี้พี่จะให้เบลล์ไปดินเนอร์กับมัน”
เฟอเดอริโกพูดออกมาในที่สุด ไม่พูดเปล่ายังคว้าขวดครีมกันแดดจากมือเล็กมาไว้ในมือของตน คล้ายจะประกาศเป็นนัยว่า อย่าได้หวังทาครีมให้สาวหุ่นดีคนนี้
“งั้นก็ตามนี้นะคะคุณคาร์เตอร์ พรุ่งนี้มารับเบลล์ที่อพาร์ทเม้นท์”
วราลีหันไปนัดหมายกับคาร์เตอร์ที่ยังคงยืนยิ้มกริ่ม แม้ว่าในใจลึกๆ จะเสียดายที่ไม่ได้บรรจงละเลงครีมกันแดดบนผิวกายเธอ แต่ไม่ช้าไม่นานเขาต้องได้ทำมากกว่านี้แน่
“โอเคครับเบลล์ พรุ่งนี้เจอกันนะครับ” คาร์เตอร์นัดหมายอีกครั้ง
“ค่ะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ”
หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศสโค้งให้สาวหน้าสวยเล็กน้อย ก่อนจะเดินเลี่ยงไปยังอีกฝั่งหนึ่งของสระว่ายน้ำ
“ลิซไปก่อนนะคะริโก้ แล้วเจอกันใหม่นะคะ”
ปารีสที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่นาน ปลีกตัวออกห่างบ้างแต่ก่อนไปเธอเขย่งปลายเท้าจูบแก้มของเฟอเดอริโกเบาๆ แล้วหันมายิ้มพรายกับ
วราลี...เป็นรอยยิ้มที่มีความนัยแอบแฝง
“รู้อย่างนี้เบลล์ไปเล่นน้ำกับคุณคาร์เตอร์ดีกว่า จะได้ไม่มาขัดจังหวะหวานแหววของพี่ริโก้” วราลีพูดขึ้น เมื่อร่างสวยของปารีสเดินห่างออกไป
“ลิซเป็นผู้หญิงของไอ้คาร์เตอร์รู้เอาไว้ด้วย มันไม่เคยจริงใจกับใครหรอก ฟันสมอยากแล้วก็ทิ้งพร้อมกับเงินก้อนหนึ่ง แล้วนี่ไปรู้จักกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่ สนิทกันไวเหลือเกินนะ ระริกระรี้มาแต่ไกล”
เสียงใหญ่พูดเสียงห้วนจัด นึกถึงภาพนั้นทีไรหัวใจมันเจ็บๆ คันๆ อย่างบอกไม่ถูก
“เหรอคะ พี่ริโก้ไม่บอกก็ไม่รู้นะเนี่ยว่าคุณคาร์เตอร์เขานิสัยยังไง เป็นเสือผู้หญิงมากแค่ไหน แต่เอ...นิสัยแบบนี้เหมือนใครบางคนแถวๆ นี้มากๆ เหมือนใครนะ...” เธอทำท่านึกอย่างน่ารัก
“เหมือนพี่ริโก้นี่เอง พี่ริโก้ก็ทำแบบนั้นเหมือนกันไม่ใช่หรือคะ”
วราลีย้อนกลับไปจนเฟอเดอริโกถึงกับสะอึก จะว่าไปนิสัยของคาร์เตอร์เรื่องผู้หญิงคล้ายคลึงกับเขา ไม่ผูกมัด ไม่จุ้นจ้าน ไม่แสดงความเป็นเจ้าของ จบก็คือจบ
“มันไม่เหมือนกันเพราะพี่นิสัยดีกว่า แล้วนี่จะไปกินข้าวกับมันจริงๆ เหรอ อยากกินอะไรก็บอกพี่ เดี๋ยวพี่พาไปกินเอง พี่มีเงินมีเยอะกว่ามันด้วย” เขายังหาหนทางให้เธอเลิกล้มความตั้งใจกับการนัดหมายในค่ำวันพรุ่งนี้
“เบลล์ไม่ใช่คนผิดคำพูดนะคะ คำไหนคำนั้นค่ะ แต่ถ้าพี่ริโก้ไม่อยากให้เบลล์ไป เบลล์จะให้พี่ริโก้เลือกระหว่างให้เบลล์ไปดินเนอร์กับคุณคาร์เตอร์ หรือว่าจะให้เขามาทาครีมกันแดดให้เบลล์ ว่าไงคะจะเลือกอย่างไหน” เธอลอยหน้าลอยตาถาม
เฟอเดอริโกอยากจะเอาหัวโหม่งเตียงสนามให้รู้แล้วรู้รอด เขาไม่เคยคิดเลยว่าตนเองจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้มันกดดันดีทีเดียว เขาจะปล่อยให้วราลีทำตามอำเภอใจ อยากไปไหนกับใคร อยากให้ใครแตะเนื้อต้องตัว ไม่สนใจว่าเธออยู่ในอ้อมแขนของใครเขาก็ทำได้เพราะตัวก็ตัวของเธอ จะปล่อยให้ใครเชยชมก็ไม่ใช่เรื่องของเขา แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้ ขัดขวางหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ หนุ่มบ้ากามทั้งหลายไม่เว้นแต่ละวัน
“จะไปกับมันก็ไป แต่อย่าหวังว่าจะให้มันมาทาครีมให้เบลล์”
“โอเคค่ะ ตกลงตามนั้น”
รอยยิ้มสวยกระจ่างเต็มใบหน้าสาว รอยยิ้มที่ซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ เท้าสวยเดินไปหยุดริมเตียงริมสระ ทอดตัวนอนคว่ำหน้า แล้วพูดบางอย่างที่ทำให้หัวใจของเฟเดอริโกแทบจะกระดอนกระเด็นออกมานอกอก
“พี่ริโก้ไม่อยากให้คุณคาร์เตอร์ทาครีมให้เบลล์ พี่ริโก้ก็ต้องเป็นคนทาเองค่ะ เร็วๆ สิคะเบลล์จะได้ลงไปเล่นน้ำ”
คนที่นอนคว่ำหน้า เอนใบหน้าไปทางด้านขวามือ หลับตานิ่งแล้วเอ่ยบอกชายร่างโต
“หะ!!...ให้พี่ทาครีมให้เหรอ ไม่ดีมั้ง”
เขาสองจิตสองใจ อีกทั้งเกิดมาไม่เคยทาครีมกันแดดให้หญิงสาวคนไหนด้วย
“หรือว่าพี่ริโก้จะให้คุณคาร์เตอร์มาทาครีมกันแดดให้เบลล์คะ” สาวรูปสวยพูดให้เขาตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
“โอเค พี่ทาให้ก็ได้” น้ำเสียงดูเหมือนจะไม่เต็มใจ แต่ในอกระทึกยิ่งกว่านอนกับผู้หญิงครั้งแรกเสียอีก เห็นทีเขาต้องข่มใจให้หนัก ละ เลิกคิดกับวราลีเกินคำว่าน้องสาวเพื่อน
- Writer
