EP 36.ไม่น่ารักเลย
จังหวะนั้นรวิวรรณเหลือบไปเห็นประตูห้องนอนของหญิงสาวแง้มออกมาพอดี จึงร้องเรียก
“อ้าวแม่หนู ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ”
ดารินทร์ตกใจไม่น้อย วางตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำเช่นไร เพราะจากกิตติศัพท์แม่สามีที่อินตราเล่าอยู่เนืองๆ นั้นร้ายกาจราวกับหลุดออกมาจากละครหลังข่าว แต่เมื่อท่านเห็นเธอแล้ว การจะทำเพิกเฉยไม่ออกไปพบก็ไม่ได้ หญิงสาวจึงเดินออกไปแล้วพนมมือไหว้ท่านทั้งสองอย่างอ่อนน้อม
“นั่งลงก่อนสิหนู ฉันอยากคุยกับหนูสักหน่อย” หญิงวัยกลางคนไม่ได้มีท่าทางกราดเกรี้ยวอย่างที่เธอนึกกลัว แต่กลับยิ้มให้เธออย่างเป็นกันเอง
“ขอบพระคุณค่ะ” เธอทรุดตัวลงหมายจะนั่งกับพื้น ทว่ารวิวรรณ กลับปราดเข้าไปประคองเธอ ก่อนที่เธอจะนั่งลงไปบนพื้น
“นั่งบนเก้าอี้สิ ไปนั่งบนพื้นทำไม กำลังท้องกำลังไส้แท้ๆ” ตำหนิจริงจังจนเธอไม่กล้าคัดค้านจึงยอมเดินไปนั่งที่เก้าอี้หวายตรงข้ามกับผู้เป็นเจ้าของบ้านทั้งสองด้วยท่าทางประหม่า
