หลังจากที่รีบออกมาจากคอนโดมิเนียมของศรัณย์ เหมือนแพรต้องต่อรถหลายต่อกว่าจะถึงมหาวิทยาลัย แต่เธอก็ยังไม่คิดเรียกเเท็กซี่เพราะว่าตอนที่ไม่มีเงินนั้นค่อนข้างลำบาก แม้จะมีเงินจากชายหนุ่มเป็นทุนรองรังแล้วเเต่เธอตั้งใจว่าจะไม่เปลี่ยนวิธีใช้เงินของตัวเอง เพราะต้องประหยัด แม้เขาจะไม่เลิกจ้าง แต่ใจหนึ่งเธอก็รู้ดีว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ เธอจะไม่ฟุ้งเฟ้อ และน้องเธอกับเธอต้องเรียนจบ ในชีวิตต้องมีอะไรให้ภูมิใจบ้าง
คลาสเรียนตอนบ่ายของเหมือนแพรเลิกตรงตามเวลาบ่ายสี่โมงเย็น พออาจารย์ประกาศเลิกคลาส นักศึกษาต่างเมื่อยขบ เพราะวันนี้เรียนมาทั้งวัน วันนี้ก็เป็นอีกวันที่มีแต่เธอและอิงฟ้ามาเรียน เพราะรุ่นน้องอีกสองคนไปแคสต์กับกองประกวดเน็กซ์ท็อปโมเดลอีกแล้วเพราะว่าเข้ารอบลึกๆ ขึ้น... พอเริ่มปิดหนังสืออิงฟ้าก็สะกิดไหล่เธอยิกๆ
"พี่เเพรๆ วันนี้ออกไปกินอะไรอีกไหม"
"วันนี้ไม่ว่างน่ะ" นึกถึงคนที่บอกว่าไม่ได้ทำงานแล
