กริ๊งงง เสียงนาฬิกาปลุกในยามเช้าของวันใหม่ ศรัณย์คว้าโทรศัพท์ที่หัวเตียงมากดปิดเสียง หันไปดูข้างตัวก็ไม่เห็นเหมือนแพรแล้ว บางวันเธอตื่นสายกว่าเขาก็มักจะนอนซุกใกล้ๆ ตัวเขาเป็นลูกแมว แต่วันนี้ยายเด็กขี้แยตื่นแต่เช้า เขานอนนิ่งๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เดินไปอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงาน ศรัณย์เรียบร้อยออกมาแล้วก็เห็นเหมือนแพรวุ่นวายอยู่ในครัว เธอมองหน้าเขานิดเดียวด้วยสายตาที่ยังบอกชัดว่าเคืองขุ่นเรื่องเมื่อคืนอยู่ ถ้าตอนที่อยู่คนเดียวเขาจะไปกินข้าวที่โรงพยาบาลเลย หรือบางวันที่ตื่นมาออกกำลังกายก็จะทำอะไรกินง่ายๆ ก่อนไปทำงาน ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะรู้ว่าเขากินข้าวที่บ้านมากกว่านอกบ้านและกินอะไรง่ายๆ เธอเลยตื่นมาทำอาหารในวันนี้ "ฉันตื่นมาทำข้าวต้มกุ้ง" เธอบอกแต่ยังไม่สบตาเขาอีก ศรัณย์เดินไปนั่งโต๊ะแล้วเธอก็ตักข้าวต้มใส่ถ้วยกระเบื้องมาสองชาม ศรัณย์มองเธอทุกอิริยาบถ ไม่มีความสดชื่นเห